istisvab

• (Savab. dan) Doğru bulma, mâkul görme, beğenme.

istisvaben

• Beğenerek, doğru bularak, mâkul görerek.

istisvabgerde

• Beğenilmiş. Doğru bulunmuş, tasvib olunmuş, mâkul görülmüş. (Farsça)

kaziye-i mevhume

• Man: Mâkul işler üzerine kuvve-i vâhimenin hükmeylediği kâzib kaziyyedir.

makulat

• (Tekili: Makule) Çeşitler, takımlar. Kategoriler.

müstasveb

• (Savâb. dan) Doğru sayılmış, mâkul görülmüş.

müstasvib

• (Savâb. dan) Doğru sayan, mâkul gören.

na-ma'kul

• Akla uygun gelmeyen. Akıl almayan. Mâkul olmıyan. (Farsça)

namakul / nâmakul / نامعقول

• Makul olmayan. (Farsça - Arapça)

safsaf

• (Çoğulu: Safsâfe) Her nesnenin kemi, kötüsü, hor ve hakiri.
• Döğülmüş yumuşak toprak.
• Mâkul olmayan kelimeler.
• Mânâsız şiir.
• Yaramaz ve kötü işler.

şahid

• Şahitlik yapan. Bilen, tanıyan. Senet yerine geçecek kadar mâkul ve mu'teber sayılan. Gören.
• Resul-ü Ekrem Efendimizin (A.S.M.) bir vasfı.
• Melâike-i kiram.
• Hazır.