amuhte-gah / amuhte-gâh

• Muallimler, öğretmenler. (Farsça)

amuzende

• Talebe, öğrenci. (Farsça)
• Muallim, öğretmen. Öğreten. (Farsça)

amuzkar / amuzkâr

• (Amuzgâr) Muallim. Öğretici. (Farsça)

amuzkari / amuzkârî

• (Amuzgârî) Öğretmenlik, öğreticilik, muallimlik.

ders

• Tenbih, tâlimat, vazife. Bir şeyi öğrenmek için muallim veya o işi iyi bilen birisinden azar azar alınan vazife.
• Akıl.

farabi / farabî

• (Mi: 870-950) Aristo felsefesinin İslâm âleminde yayılmasına yol açmış bir filozoftur. Aristo'dan sonra gelen mânasına, kendisine Muallim-i Sâni nâmı verilmiştir. Eserlerinin İbn-i Sina üzerinde büyük te'siri vardır. "Kanun" denilen bir çalgı âletinin mucididir. Asıl adı Ebu Nâsır Muhammed'dir.

hace / hâce

• Hoca, efendi, sâhib, muallim, âile reisi. (Farsça)

hendesehane-i bahri / hendesehane-i bahrî

• Bahriye Mektebinin ilk adıdır. Abdülhamid zamanında miladi 1773 yılında Cezayirli Hasan Paşa'nın teşebbüsüyle Tersane içinde açılmıştır. Okulun ilk baş muallimi, Türk riyaziyecisi Gelenbevi İsmail Efendi'dir.Şimdiki ismiyle "Gemi İnşa Mühendisliği" olan Bahriye Mektebi, 1795 senesinde daha muntazam

hıred-amuz / hıred-âmuz

• Öğreten, öğretici, muallim.

hired-amuz

• Öğretmen, muallim. (Farsça)

hoca

• Muallim. Efendi. Muteber ve büyük zât. (Farsça)

iz

• "Hem, vakt, yevm, hîn" gibi kelimelerden sonra ek olarak kullanılır. Meselâ: Hîneizin: O vakit ki. Yevmeizin: O gün ki, kelimelerinde olduğu gibi.
• Mâzi fiillerinden evvel "iz" gelirse: İzküntü muallimen: Muallim olduğum zaman mânasına geliyor. (iz) Yazılmasa mânası, muallim idim olur

muallimin / muallimîn

• Muallimler. Hocalar, ta'lim edenler, öğretenler.

müderris

• Ders veren. Ders okutan. Muallim. İlim talebelerine ders veren. Ders vermeğe izinli ve salâhiyetli olan kimse. Profesör.

müderrisin / müderrisîn

• (Tekili: Müderrisûn) (Müderris) Müderrisler. Muallimler. Profesörler.

muid / muîd

• Yardımcı. Mubassır.
• Dersi iade eden, tekrar ettiren. Muallim yardımcısı.
• Geri çevirtici.
• Bir şeyi âdet edinmiş olan.
• Tecrübeli. Hâzık.
• Güçlü. Kuvvetli.
• Arslan.
• Gazâ ve cihad eden kimse.

naci

• Kurtulan. Necat bulan.
• (Mi: 1849-1892) Muallim Naci diye meşhur olan bir İstanbul'lu şâir. Lügat-ı Naci'yi "Fetva" kelimesine kadar hazırlamıştır.

üstad / üstâd

• (Üstaz) İlim veya san'atta üstün olan kimse. Usta, san'atkâr. Muallim, profesör. Bilgide veya san'atta veya amelde meharetli zât.

• İlimde ve sanatta üstün olan kimse, büyük muallim.

• Muallim, öğretici, rehber.

üstad-ı a'zam

• En büyük üstad. Muallimlerin en üstünü ve reisi olan.