çerb

• Besili, semiz, yağlı. (Farsça)
• Muvafık, münasib, uygun. (Farsça)
• Temayüz, imtiyaz. Diğerlerinden fazla ve üstün olma. (Farsça)

çespan

• Lâyık, uygun, münasib, muvafık, yakışır.

çespide

• Lâyık, uygun münasib, muvafık, yakışır. (Farsça)

derhuş

• Derhor, lâyık, münasip, muvafık, uygun, yakışır, şayeste. (Farsça)

ebdan

• Kavim, aşiret, kabile. (Farsça)
• Şayeste, lâyık, münâsib, muvafık, uygun. (Farsça)

erzan

• Ucuz, değeri düşük, pahalı olmayan. (Farsça)
• Lâyık, münâsib, muvafık, elyâk, şâyân, müstehak, uygun, yerinde. (Farsça)

evfak

• Daha muvafık. En uygun. En muvafık.

ezder

• Münâsib, muvâfık, yaraşır, lâyık. (Farsça)

harita

• yun. Yeryüzünün veya bir parçasının belli bir ölçüye göre küçültülerek muvafık bir yere çizilen taslağı.
• Dağarcık, kulplu kese.

hem-saz

• Uyan, uygun, muvafık, münâsib. (Farsça)
• Arkadaş, refik, arkadaşlık. (Farsça)

hüsn-ü tedbir

• İyi düşünülerek tutulan yol. Tefekkür ile tasmim etmek, ihtiyar olunacak meslek ve harekete karar vermek.
• Bir kimseden bir haberi nakil ve rivâyet eylemek.
• Bir şeye iyi muvaffak olmak için o işe muvafık ve hesaplı hareket etmek.

idam

• Islah etmek. Muvafık kılmak, uygun yapmak.

imtizac

• Muvafık ve mutabık olmak. Mezcolmak, uyuşmak. İyi geçinmek. Karışmak.

intıbak

• (Tıbk. dan) Uygun olmak, muvâfakat. Mutabık, mümâsil ve muvâfık olmak.

istihdam

• Bir hizmette kullanmak, hizmete almak, hizmet ettirmek.
• Edb: Bir çok mânâsı olan bir kelimenin her mânâsına muvâfık kelime söylemek. Meselâ: "Avcınızın attığı da, sözleri de saçma idi" cümlesinde olduğu gibi.

kaza / kazâ

• Allahü teâlânın ezelde irâde ve taktir buyurduğu şeyleri, zamânı gelince, ilim ve irâdesine muvâfık (uygun) olarak yaratması. Kazâ gelmez Hak yazmayınca, Belâ gelmez kul azmayınca.

keramend

• Münasib, muvafık, lâyık, uygun, şayeste. (Farsça)

kıyasi / kıyasî

• (Kıyâsiyye) Benzetme ile olan.
• Genel kaideye uygun ve muvafık olan.

layık / lâyık

• (Liyakat. den) Yakışır ve yaraşır. Uygun, münasib ve muvafık.

masadak

• Bir sözü veya hükmü tasdik eden husus. "Söylendiği gibi, denildiği şekilde, doğru, sâdık, olduğu gibi, muvâfıktır, mutâbıktır, tıpkısı" gibi mânâlara gelir. Mânânın fertlerine de mâsadak denilebilir.

mü'telif

• (Ülfet. den) Alışan, ülfet eden, alışık.
• Uygun, muvafık, denk.

mücaz

• (Cevaz. dan) Câiz görülmüş, yapılabilir, uygun ve muvafık görülmüş.
• Diplomalı. İcazet almış. Kendisine icazet verilmiş.

muhalefet

• Kabulsüzlük. Karşı durma. Uyuşmazlık. Zıt gitmek. Zıddiyet. Muvafık olmamak.

müntabık

• Mutabık ve muvafık, uygun olan.

müsaid

• Muvafık, uygun. Yardım eden. İzin veren.

mutabakat

• Uygunluk. Muhalif ve mugayir olmayıp, uygun ve muvafık olmak.
• Man: Lâfzın, mevzuu olduğu mânânın tamamına delâleti.

mutabık

• Uygun. Muvafık. Uyan.

mütehazib

• Biribine muvâfık olmak, uygunluk.

mütenasib

• Uygun, aralarında muntazam bir nisbet bulunan, muvâfık, birbirine mensub ve müşâbih olan.

muttarid

• Muntazaman devam eden. Bir düziye olan. Bir küllî kaideye mümasil ve muvafık olan. Sıralı. Düzgün.

muvafık

• Muvafık gelmek: Uygun olmak.

na-muvafık

• Muvafık gelmeyen, uygun olmayan. (Farsça)

pesend

• Beğenmek, kabul eylemek. Beğenici. Muvâfık. (Farsça)

sazkar / sazkâr

• Uygun, muvafık. (Farsça)

şekil

• (Şekl) Biçim, dış görünüş. Çehre. Tarz. Formül.
• Şebih ve misil.
• Hey'et.
• Suret. Surette benzerlik.
• Bir adamın tab' ve hevasına muvafık olan şey.
• Muhtelif, müşkil işlerin her biri.
• Birşeyin gerek hissedilen ve gerek mevhum sureti.
• Geo: Bi

şer'iyye

• Şeriata uygun olma. Kanun ve nizamlara muvafık bulunma.

sıdk

• Doğru söz. Hakikata muvâfık olan. Bir şeyin her hususu tam ve kâmil olması.
• Ahdinde sâbit olmak.
• Peygamberlere mahsus en mühim beş hasletten birisi.
• Kalb temizliği.

tatabuk

• Muvafık ve müttefik olmak. Uygun olmak.

tavatu'

• Muvafık olmak, uygun olmak.

tertil

• Muvafık ve yerli yerinde, güzel, uygun ve lâtif konuşmak.
• Düşüne düşüne, yavaş yavaş, anlayarak okumak. Beyan eylemek ve âşikâr kılmak.
• Kur'an-ı Kerim'i usul ve kaidesine göre, acele etmeksizin dura dura anlaya anlaya okumaktır. Kur'an-ı Kerim tertil üzere nâzil olmuştur.

tetabuk

• Birbirine uygun ve muvafık olmak. Uymak. Birşeye uygun düşmek.

tevafuk

• Birbirine uygunluk. Muvâfık oluş. Rast gelme hali. Nizamlanmış biçimde birbirine uygun olmak.

tevfik / tevfîk

• Uygun düşürme.
• Uydurma. Muvafık kılma.
• Cenab-ı Hakkın kuluna yardım etmesi.

• Allahü teâlânın kullarının işini, rızâsına muvâfık (uygun) kılması, şer (kötülük) yolunu kapayıp, hayır (iyilik) yolunu kolaylaştırması.

vefk

• Uygun gelme. Uyma. Mutabakat. Muvafık olma. İşi iyi gitme.
• Tesirli dua.

yekrişte

• Uygun, muvafık, yaraşır. (Farsça)
• Şefkatli. (Farsça)