abdullah

• Allah'ın kulu.
• Bu isim Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın mübarek ve şerefli isimlerindendir. Çünkü, Allah'a itaat ve ibadette, kulluk yapmada devamlı ve en ileride olup bütün ömürlerinde Cenab-ı Hakka maddi manevi bütün hâlâtında itaatttan ayrılmamıştır (A.S.M.). Hem muhterem ba

bab

• Evlat sahibi erkek. Ata, ecdat. (Farsça)
• Gemi halatlarının bağlandığı yer. (Farsça)
• İnşaatta ağırlıkların bindirildiği direk. (Farsça)
• Mânevi rehber, şeyh. (Farsça)
• Bektaşi şeyhi. (Farsça)
• Hayırhah ve muhterem. (Farsça)
• Daha çok zencilerde olan bir hastalık cinsi.Aile reisi babadır. Babanın hayatt (Farsça)

becil

• Büyük, itibarlı, muhterem, hatırı sayılan kimse.
• Şişman.

bişkuh

• İktidarlı. Kuvvet sahibi. Muhterem ve saygıdeğer kimse. (Farsça)

efahim

• (Tekili: Efhâm) Büyük zatlar. Pek büyük, muhterem kimseler.

ercmendi / ercmendî

• Haysiyetli, şerefli, itibarlı, muhterem. (Farsça)

ercümend

• Muhterem, şerefli. Muazzez. (Farsça)

ezvac-ı tahirat / ezvac-ı tâhirat

• Hz. Peygamber Efendimizin (A.S.M.) ismetli ve iffetli, pâk zevce-i muhteremeleri (R.A.) "Mü'minlerin anneleri" diye bilinen ve Peygamberimize (A.S.M.) âilelik etmek şerefine ermiş mübârek hanımlar.

girami / giramî

• Muhterem, aziz, hürmete değer. (Farsça)
• Ulu, büyük. (Farsça)

hasib / hasîb

• Muhterem, itibarlı, değerli ve soyu temiz kimse. şahsi meziyet sâhibi insan.
• Muhâsebeci.

havass

• Hasseler, duyular.
• Muhterem ve seçkin kişiler.

havva

• Hz. Adem'in (A.S.) muhterem zevcesi, eşi.
• Rengi esmere mâil kadın.
• Yalancı, kezzab.

izzet

• Bir kimse zelil iken kavi ve kudret sahibi olmak. Ziyâdelik ve üstünlük.
• Değer, kıymet. Kuvvet. Muhterem ve mu'teber olmak.
• Bulunmaz derecede az olan şey.

kerim

• Her şeyin iyisi, faydalısı. Kerem ile muttasıf olan, ihsan ve inayet sâhibi. Şerefli ve izzetli. Muhterem, cömert, müsamahakâr. (Kur'an-ı Kerim tâbirindeki kerim; muazzez, mükerrem mânâsınadır. Kur'an-ı Kerim'de bu kelime 27 defa geçer ve ancak iki defa Cenab-ı Hak hakkında kullanılmıştır.)

muazzez

• Çok aziz. Muhterem. Çok sevgili, kıymettâr, izzetlendirilmiş.

mübeccel

• Yüceltilmiş, muhterem, azîz, büyük saygı gösterilen.

• Muhterem. Azizlenmiş. Yüceltilen, yükseltilen. Büyük saygı gösterilmiş.

müellif-i muhterem

• Muhterem, saygıdeğer yazar.

müfehham

• (Müfahham) Muhterem. Hürmete lâyık. Tazim edilmiş olan.

muhterib

• (Çoğulu: Muhteribin) (Harb. den) Savaşan, harbeden, muhârib.

muhteribin / muhteribîn

• (Tekili: Muhterib) Harbedenler, savaşanlar, muhâribler.

muhterife

• (Bak: MUHTERİF)

muhterik

• Muhterik olmak: Yanmak.

muhteris

• (Muhteriz) Sakınan. Çekinen. Çekingen.

mükerrem

• Hürmet ve tâzim edilen. İkram olunmuş. Muhterem. Kerim olan. (İnsan fıtraten mükerrem olduğundan, hakkı arıyor. Bazan batıl eline gelir, Hak zannederek koynunda saklar. Hakikatı kazarken, ihtiyarsız, dalâlet başına düşer; hakikat zannederek kafasına giydiriyor. Mek.)

• Muhterem, azîz, saygı değer.

reis-i muhterem

• Muhterem, saygıdeğer başkan.

tac-ı ser

• Baş tacı.
• Mc: Çok sevilip itibar edilen şey veya kimse. Muhterem, aziz.

üstad-ı muazzez

• Çok azîz, muhterem Üstad.

zevat-ı kiram

• Muhterem ve değerli zâtlar, büyük şahsiyetler.

zevcat-ı tahirat / zevcât-ı tâhirât

• Peygamber efendimizin iffetli, pâk, muhterem zevceleri. Mü'minlerin anneleri.