alak

• Kan. Kızıl veya koyu ve uyuşuk kan.
• Yapışkan veya ilişken nesne.
• Hayvanat.
• Bir işe mülâzemet eylemek.
• Husumet-i lâzime veya muhabbet-i lâzime. Aşk ve muhabbet eylemek. Bir işe başlayıp o işe devamlı olmak.
• Bir şeye ilişip tutulmak.
• Yapışkan, ba

alüfte

• Muhabbet ve sevgiden deli gibi. (Farsça)
• Alışık, nâmus perdesi yırtık, iffetsiz kadın. Fâhişe. (Farsça)

aşk

• (Işk) Çok ziyâde sevgi. Şiddetli muhabbet. Sevdâ. Candan sevme.
• İttibâ'. Alâka.

aşk-ı lahuti / aşk-ı lâhûtî

• Cenab-ı Hakk'a olan sevgi ve muhabbet. Aşk-ı İlâhî, aşk-ı hakikî, aşk-ı mânevî gibi tâbirler Cenab-ı Vacib-ül Vücud'a dâir şiddetli muhabbet ve sevgiyi ifâde eder.

aşk-ı mecazi / aşk-ı mecazî

• Fâni şeylere olan aşk. Nefis ve şehvet arzusuna dayanan aşk.
• Tas: Kâmil bir zâtın Cenab-ı Hakk'a dâir şiddetli muhabbetinden evvel fani, dünyevî şeylere dair olan aşkı.

ayide

• Fayda, menfaat.
• Muhabbet, sevgi.

ayn-ür rıza / ayn-ür rızâ

• Rıza gözü. Kusuru görmeden bakan muhabbet gözü.

bezm

• Sohbet meclisi. Muhabbet yeri. Yiyip içme, îş u nûş. Meclis. (Farsça)

bezme

• Muhabbet ve sohbet meclisinin bir köşesi. (Farsça)

buy

• Koku. (Farsça)
• Ümit, umma. (Farsça)
• Sevgi, muhabbet. (Farsça)
• Tamah. (Farsça)
• Huy. Tabiat. (Farsça)
• Kısmet, pay, nasib. (Farsça)

ehl-i muhabbet

• Muhabbet sahipleri, sevgi ehli.

ehname

• Aşk, muhabbet, sevda. (Farsça)
• Kendine çekidüzen verme. (Farsça)

ehva

• (Tekili: Heva) Nefsin istek ve arzuları. Muhabbetler. Hahişler.
• Kasdetmek.
• Atmak.

elhubbu-lillah

• Allah için sevmek. Muhabbet, dostluk, sevgi sırf Allah içindir. Hoş geçim, insanlara olan muhabbet Cenab-ı Hakk'ın rızası içindir.

emr-i istihbabi / emr-i istihbabî

• Müstehab veya sünnet olan vazife.
• Sevdirmek için verilen emir.
• Muhabbetin gereği olarak yapılması gereken iş.

fart-ı muhabbet

• Muhabbet ve sevgide aşırılık.

füzud

• Çoğaltan, ziyadeleştiren, artıran. Muhabbet-füzud : Muhabbet artıran, sevgi artıran. (Farsça)

habab

• (Habâbe) Son derece muhabbet.
• Su üzerindeki hava kabarcığı.

hatır-ı nefsani / hatır-ı nefsanî

• Tas: Dünya ve nefis muhabbetinin cismanî kuvvete galebesi.

hatır-ı rahmani / hatır-ı rahmanî

• Tasavvuf ehlinin kalbinde, Allah'ın cemal-i vahdetinin tecellisiyle tam bir sükûnet olması. Buna muhabbetullah da denir.

hatır-ı şeytani / hatır-ı şeytanî

• Tas: Nefsin zevklerine muhabbet yüzünden, ma'siyet ve günahlara düşmek.

hevaperest

• Sadece gayr-ı meşru lezzet ve hevesinin peşinde. Cenab-ı Hakk'ı, dinin emirlerini unutmuş, nefsine şiddetle muhabbet eden. Nefsine tapınır derecede Haktan gafil. (Farsça)

hıbab

• Sevişmek, muhabbet.

hıbb

• Muhabbet.
• Habib. Yoldaş.

hibb

• Seven. Dost. Muhabbet eden, arkadaş.

hubab

• Muhabbet.
• Mahbub, sevgili olan.
• Su üzerinde olan kabarcık ki, habab-ül mâ' derler.

hubb

• (Hibâb - Hibb - Mehabbet) Sevgi, muhabbet, bağlılık, dostluk. Bir şeyi birisine sevdirmek.
• Hulus, lüzum ve sübut.
• Muhafaza ve imsâk.

• Sevgi, muhabbet.

hullet

• (Çoğulu: Hulel) İçten, samimi sevgi. Dostluk. Muhabbet. Haslet.

huluskar / huluskâr

• Bir insana karşı samimi muhabbeti olan. (Farsça)
• Dalkavuk. Menfaati için sevgi ve iyi muamele gösteren. (Farsça)

huluskarane / huluskârâne

• Samimi muhabbet ve sevgi ile. (Farsça)
• İkiyüzlülükle, dalkavuklukla. (Farsça)

hulusname

• Yalnız muhabbet, alâka ve bağlılığı göstermek üzere sunulan mektub. (Farsça)

hüsn ü aşk

• Güzellik ve muhabbet:
• şeyh Galib'in manzum hikâyesi.

i'tilak

• Âşık olma, birinin sevgi ve muhabbetine tutulma.

ihbab

• Muhabbet etmek. Sevgisini göstermek.

ihtiyac

• Çaresiz kalıp istemek. Muhabbetle meyletmek. Acz, fakr ve yoksulluk. Zaruret hali.

iltifat / iltifât / اِلْتِفَاتْ

• Muhabbetle yönelme.

irtibat

• Bağlanmak, raptedilmek. Muhabbet, dostluk ve alâkadarlık.
• Düşmana karşı cenk için hudutta at sahibi olmak.

kemal-i vecd / kemâl-i vecd

• Tam bir aşk ve muhabbet.

kesret-i muhabbet

• Muhabbetin çokluğu, büyük sevgi.

la'c

• (Çoğulu: Levâıc) Halecan etmek.
• Acı vermek, elem vermek.
• Yakmak.
• Muhabbet ve aşktan dolayı yürekte hâsıl olan hararet.

lebbeyk

• Buyurunuz. Emredersiniz.
• Benim muhabbet ve incizâbım dâim sanadır, başkasına değildir, sıdk ve ubudiyyetim dâim sanadır (gibi mânâlar ifâde eder.)

mahabib

• (Tekili: Mahbub) Sevilen ve muhabbet edilenler. Mahbublar.

mahbub / mahbûb

• Muhabbet edilen. Sevilen.

• Muhabbet edilen. Sevilen, sevgili.

mahbube

• (Hubb. dan) Sevilmiş veya sevilen kadın. Muhabbet edilen kadın veya kız.
• Vaktiyle çok kıymetli ve pahalı olan lâle cinsinden bir çiçek.

mahbubiyet

• Sevgili olma; Allah'ın muhabbetine erişme.

mahz

• Safi ve hâlis. Katıksız. Sırf. Hâs. Hulus ile muhabbet.
• Tâ kendisi.
• Sadece.
• Su katılmamış hâlis süt.

mehabbet

• (Bak: Muhabbet)

mehr

• Aşk, şefkat, muhabbet.
• Güneş.
• Huk: Mihr. Evlenme muamelesinde erkek tarafından kadına verilen nikâh bedeli.

melak

• Lütuf, muhabbet, sevgi.

mevdud

• Sevilmiş, kendisine muhabbet edilmiş. Sevgi gösterilmiş.

meveddet

• Dostluk. Sevgi. Muhabbet. Muhabbet etmek. Sevmek.

• Sevgi, muhabbet.

mihrban

• Merhamet ve şefkat sahibi. Muhabbetli, sevimli, yumuşak huylu ve güleryüzlü. (Farsça)

mihrbani / mihrbanî

• Dostluk, muhabbet, sevgi. (Farsça)

mika

• Muhabbet, sevgi.

muaşaka

• Sevişme. Ziyadesiyle arz-ı muhabbet etme. Birbirini sevme. Karşılıklı aşk ve muhabbet.

muaşık

• (Işk. dan) Seven, âşık olan. Muhabbet eden.

muhabbet-i fıtriye

• Yaratılıştan var olan muhabbet, sevgi.

muhabbet-i milliye

• Millî muhabbet; İslâm dinine, şeriatına ve inancına ait sevgi.

muhabbet-i mukaddese

• Mukaddes muhabbet; her türlü kusur ve noksandan yüce bir sevgi.

muhabbetdarane

• Muhabbete yakışır şekilde.

muhabbethane / muhabbethâne

• Muhabbet yeri, sevgi yuvası.

muhabbetkar / muhabbetkâr

• Muhabbetli, sevgi gösteren.

muhabbetkarane / muhabbetkârâne

• Sevgi besleyerek, muhabbetle.

muhafazakar / muhafazakâr

• Koruyucu. (Farsça)
• Dinî amel ve işlere muhabbet eden. Dinî inanışında sağlam olan ve değiştirmeden muhafaza eden yüksek ve sâdık insan. (Farsça)

muhibb

• Seven. Muhabbet eden. Dost. Hayrı isteyen.

muhibban

• (Muhibbin) Dostlar. Muhabbet edenler. Sevilenler. Sevgi besleyenler. Bir kimsenin taraflıları. (Farsça)

musafaha

• El sıkışmak. Tokalaşmak.
• Muhabbetini, arkadaşlığını, sevgisini izhar etmek.

müteveddid

• Sevgi ve muhabbet gösteren. Kendini sevdiren.

müteyyim

• Aşk ve muhabbetin hor ve zelili olan kimse.

na-mihr-ban

• Vefasız, sevgisiz, muhabbetsiz. (Farsça)

na-mihr-bani / na-mihr-banî

• Vefasızlık, sevgisizlik, muhabbetsizlik. (Farsça)

naz

• Bir şeyi beğenmeyiş, şımarıklık. (Farsça)
• Beğendirmek maksadiyle kendini ağır satmak. (Farsça)
• Celb-i muhabbet için edilen nezâket, letâfet ve zarafet. (Farsça)
• Yalvarma, rica. (Farsça)

peri

• Cisimleri çok lâtif ve görünmez olan hoş mahluk. (Farsça)
• İnsana muhabbet eden, muvahhid ve müslim lâtif mahluk. (Farsça)
• Mc: Güzel insan. Güzel kimse. (Farsça)

rahme

• (Çoğulu: Ruham) Kartal.
• Rahmet, muhabbet.

resis

• Sâbit, devamlı.
• Bakıyye, artık.
• Akıllı, zeki kimse.
• Sahih olmayan haber.
• Aşk-ı muhabbetin ibtidası.
• Hastalık başlangıcı.

sabiyy

• (Çoğulu: Sıbye-Sıbyan) Oğlan.
• Meyl ve muhabbet eden kimse.

secde-ber-zemin-i hayret ve muhabbet

• Hayret ve muhabbetle yere secde etmek.

şümar

• Hesap, sayı. (Farsça)
• Sevgi, muhabbet. (Farsça)

ta'ziz

• Bir adamı aziz kılmak. Hürmet ve muhabbetle sevmek.

tahabbüb

• Sevgi göstermek, muhabbet beslemek. Bir kimseyi dost ittihaz etmek. Sevdirmeği istemek.

tahannün

• Çok istekle sızlanma.
• Şefkat etme.
• Meyl ve muhabbet.

tasabi

• Aşkını izhar etmek, muhabbetini açığa vurmak.

tealluk

• Muhabbet etmek, sevmek.
• Alâkalı olmak.

teatuf

• Birbirine şefkat, muhabbet ve sevgi göstermek.
• Birbirine bağlanma.

tehabb

• Dostluk etme. Muhabbet, sevişme.

temayülat / temayülât

• (Tekili: Temayül) Meyiller, sevgiler, muhabbetler.

terk-i masiva / terk-i mâsivâ

• Allah'tan gayrısını terk etmek. Allah rızası olmayan işlerden, fâni ve fena dünya işlerinden vazgeçip Allah rızasına yönelmek. Kalbinde Allah sevgisi ve muhabbetinden daha ileri bir sevgi bırakmamak.

tevacüd / tevâcüd

• Vecd ve muhabbette kemâle ermeyenin (olgunlaşmayanın) isteğiyle vecde kavuşmaya tâlib olması, istemesi.

tevadd

• Muhabbet etmek, sevmek.

üveysi / üveysî

• (Üveysî tarzı) Veysel Karanî Hazretleri gibi sevdiği ve kendisine bağlı olduğu zatı görmeden ve gaybî olarak olan muhabbet ve bağlılık; ve bu muhabbetle bağlı olduğu zattan manevî feyz almak tarzı.

uzriyy

• Şiddetli muhabbet. Şiddetli sevgi.

vahdet-i vücud / vahdet-i vücûd

• Sâlikin (tasavvuf yolunda bulunan kimsenin) muhabbetle zikir yapması esnâsında, Allahü teâlâdan başka her şeyi unutup, yalnız O'nu bilmesi hâli.

vamk

• Sevme, muhabbet.

vecd

• Aşk, muhabbet. Kendinden geçecek, unutacak kadar İlâhî bir aşk hali.
• Yüksek heyecan. İştiyakın galebesi.

• Aşk, muhabbet.
• Kendinden geçmek, kendini unutacak kadar aşk hâli.

vedd

• Dostluk. Sevgi, muhabbet.

vedud

• Çok şefkatli. Kendisine çok sevgi beslenen. Cenâb-ı Hak. (Vedud ismine mazhar olan muhakkıkin-i evliya: "Bütün kâinatın mâyesi, muhabbettir. Bütün mevcudatın harekâtı muhabbetledir. Bütün mevcudattaki incizab ve cezbe ve câzibe kanunları, muhabbettendir." demişler.)

vela

• Yakınlık. Sâhiplik.
• Sevme, muhabbet.

vemk

• Muhabbet etmek, sevmek.

vidad

• Dostluk. Sevmek. Muhabbet.
• Dost ve muhib.
• Her şeye muhabbeti olan.

vidd

• Muhabbet, dostluk, sevgi.

vilayet

• Bir şeyi kudretle elde etme.
• İl.
• Birisine kefil olmak.
• Dostluk. Muhabbet.