efles

• Çok müflis, iflâs etmiş, züğürt.

hane-harab

• Câhil, bilgisiz. (Farsça)
• Evi yıkılmış, evsiz barksız kalmış. (Farsça)
• Hâli perişan olmuş kimse. (Farsça)
• Mc: Müflis, züğürt, sefil. (Farsça)

hızlan

• Müflis olmak. İflas etmek.

ihlas

• Müşteriyi aldatmak. Müflis olmak.

mefalis

• (Tekili: Müflis) Müflisler. İflâs edenler.

müflihin / müflihîn

• (Tekili: Müflih) Selâmete çıkanlar, kurtulanlar, felâha erenler.

müflihun / müflihûn

• (Tekili: Müflih) Kurtulanlar, iflâh olanlar, felâha erenler, müflihler, selâmete çıkanlar.

müflisan / müflisân

• (Tekili: Müflis) İflas etmiş olanlar, müflisler. Parasız kalmış olan kimseler.

müflisin / müflisîn

• (Tekili: Müflis) Müflisler, iflas edip parasız kalmış olan kişiler.

mütefellis

• Müflis olan.