arz-ı minnet

• Minnet gösterme.

arz-ı minnetdari / arz-ı minnetdarî

• Minnettarlığını bildirme.

el-minnetü lillah

• Minnet ancak Allah'ındır. "Ancak Allah'a minnet edilir."

enbub

• Minder, döşek, yatak. Döşeme. (Farsça)

hamd etmek

• Minnet, teşekkür ve övgülerini sunmak.

hamd ve şükür

• Minnet ve övgü.

imtinan / imtinân

• Minnet etme.

istiğna-yı istiklaliyet / istiğnâ-yı istiklâliyet

• Minnetsiz ve tam bağımsızlık.

mahçe

• Minare, kubbe, sancak gibi şeylerin başına konulan hilâl. (Farsça)

makam-ı imtinan ve in'am / makam-ı imtinan ve in'âm

• Minnet ve nimeti hatırlatma yeri.

meh-çe

• Minâre, kubbe ve bayrak direğinin üstüne konulan küçük hilâl, ay.

menare / menâre / مناره

• Minare. (Arapça)

menatık / menâtık

• Mıntıkalar, bölgeler.

• Mıntıkalar, bölgeler.

mina / mîna / مينا

• Mine. (Farsça)

minarat / minârât

• Minareler.

• Minareler.

minen / منن

• Minnetler. (Arapça)

minnetdar / minnetdâr / منتدار

• Minnet eden.

• Minnet altında kalan. (Arapça - Farsça)

minnetdarane / minnetdârâne

• Minnetli olarak. Minnet eder surette. (Farsça)

• Minnet duyarak.

minnetdari / minnetdarî

• Minnetdarlık. (Farsça)

minnetdarlık / minnetdârlık

• Minnet hissetme.

minnetdide

• Minnet ve iyilik görmüş. (Farsça)

minnettar olmak

• Minnet duymak, yapılan bir iyiliğe karşı kendini borçlu hissetmek.

minnettarane / minnettârâne

• Minnet duyarak, yapılan bir iyiliğe karşı teşekkür hissi taşıyarak.

mişvere

• Minder.

nimten

• Mintan. (Farsça)

sala / salâ

• Minârelerde Cumâ ve cenâze namazı için okunan salât u selâm.

• Minarede okunan dua.

şayan-ı menn ü şükran / şâyân-ı menn ü şükrân

• Minnet ve şükre lâyık.

secde-i şükran

• Minnettarlık, teşekkür secdesi.

şerefe

• Minarenin ezan okunan yeri. Yüksek kale ve emsali yerlerdeki burç, çıkıntı.

• Minarede müezzinin ezan okuduğu yer.

• Minarenin ezan okunan yeri.

şükran

• Minnettarlık, teşekkür.

zemzeme-i şükran / زَمْزَمَۀِ شُكْرَانْ

• Minnetdarlığın nağmeli sesi.