behc

• Her zaman neşeli olma. Birisini şâd ve mesrur etme, sevindirme.
• Güzellik, hüsn.

dabs

• Mesrur ve mütekebbir olmak. Sevinçli ve kibirli olma hâli.

efran

• Neş'eli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur.

eşir

• Pek sevinçli, çok mesrur.
• Kibirli, mütekebbir kimse.

ferhan

• (Çoğulu: Ferâhî) Ferahlı. Sevinçli. Şâdan. Mesrur.

handan / handân

• Gülen, gülücü, mesrur. (Farsça)

• Mesrur, mutlu, gülen, huzurlu.

hurrem

• Sevinçli. Mesrur. Şen. Ferahlık veren. Taze ve hoş. Güler yüzlü. (Farsça)

hurremi / hurremî

• Mesruriyet, sevinç, sürurlu ve sevinçli olma. (Farsça)

ictizal

• Sevinme, mesrur olma.

iczal

• Birini sevindirme, mesrur etme, gönlünü hoş etme.

inbisat

• Genişleme. Yayılma.
• Açık yüzlü olma. Şâd, mesrur ve mahzuz olma.
• Gönül açıklığı. Kalb ferahlığı.
• Fiz: Sıcaklığın etkisiyle madenî cisimlerin enine, boyuna büyüyüp uzaması. Genleşme.

inşirah

• Ferahlanmak, mesrur olmak.

iran

• Tabut.
• Neşeli ve mesrur olma.

istibhac

• (Behcet. den) Yüzü gülme, sevinme, mesrur olma.

karir

• Mesrur, sevinmiş, memnun. Beşâret ve müjde sebebi ile parlayan göz.

karir-ül ayn

• Memnun, mesrur, gözü aydın.

memnuniyyet

• Mesrur oluş. Şâdlık. Mesruriyet.

mez'uk

• Mesrur, neşeli, sürurlu.
• Tuzlu.

mirrih

• Şâd, neşeli ve mesrur kimse.

mübtehic

• (Behcet. den) Sevinmiş, sevinen, mesrur, memnun.

mübtehic-ül kalb

• Kalbi mesrur olan. Sevinçli, memnun.

muntalik

• (Talâk. dan) Salıverilmiş, bırakılmış.
• Bağsız.
• Kederi, hüznü ve gamı olmıyan. Sevinçli, mesrur, neşeli.

nuşe

• Şâd ve sevinçli. Mesrur olan. (Farsça)

şad

• Sevinçli, ferahlı, memnun, mesrur, şen, bahtiyar. (Farsça)

şadi

• Sevinçlilik, memnunluk, mesruriyet, gönül ferahlığı. (Farsça)

şadnak

• Gönlü memnun, mesrur. (Farsça)

şadüman

• (şâd-mân) Mesruriyet, sevinçlilik. (Farsça)
• Mesrur, bahtiyar. (Farsça)

tesrir

• Mesrur etme, sevindirme.