abad / âbâd / آباد

• Mâmur, şen. (Farsça)
• Çok dolu. (Farsça)

• Bayındır, mamûr. (Farsça)
• Âbâd etmek/eylemek: (Farsça)
• Mamûr etmek. (Farsça)
• Zenginleştirmek. (Farsça)
• Huzur vermek. (Farsça)
• Âbâd olmak: (Farsça)
• Mamûrlaşmak. (Farsça)
• Zenginleşmek. (Farsça)
• Huzura kavuşmak. (Farsça)

abadan

• Mâmur, şen. İmâr edilmiş. (Farsça)

abadi / abadî

• Bayındırlık, mâmurluk, şenlik.
• İmar edilmiş olan.
• Hindistan'ın Devlet-âbad şehrinde ipekden yapılmış bir yazı kağıdı.

amair / amâir

• (Tekili: Amâyir) (İmâret) İmâretler. Mâmur etmeler.
• Sâlih fakirlerin veya kendisini idare edemiyen veya çalışamıyan talebe-i ulumun, fukarâ-i sâlihînin iâşesinin te'min edilmeleri.

amir

• Şen, mamur.

• Mâmur eden, harâbelikten kurtaran, şenlendiren.
• İmâr olunmuş.
• Devlete âit, mirî.

bayındır

• Mamur, şenlikli.
• Bir Oğuz oymağının ve Akkoyunlu hanedânının ismi.

durah

• Gökte melâike kâbesi olan beyt-il mâmur.

eryaf

• (Tekili: Rif) Verimli, mamur, düz ve ekini bol olan yerler.

gamir

• Ekilmemiş, terkedilmiş ıssız yer.
• Faydalanılmamış şey.
• Mamur olmayan harap yer.

i'mar / i'mâr / اعمار

• Yapmak. Tâmir etmek. Şenlendirmek. Mâmur kılmak. Harabilik ve ıssızlıktan kurtarmak.

• Bayındırlaştırma, mamûr etme. (Arapça)

imaret

• Mâmur etmek, şenlendirmek. Mâmurluk.
• Hayrat için fakirlere yemek verilen yer.

ıs

• (Iss) t. Bayındırlık, mâmuriyet. Şenlik.
• Ses.
• Sâhib. Mâlik.
• Efendi.

isti'mar

• Bir yeri imar etmek. Bir yerin mâmurluğunu istemek.
• Müstemleke yapmak, sömürgeleştirmek. İstimlak etmek.

kasaba

• (Çoğulu: Kasabât) Akciğerdeki nefes borularından herbiri. Bronş.
• Küçük şehir. Çarşısı olan büyük köy.
• Ahalisi beş-on bin raddelerinde olan mâmure.

mamur / mamûr / معمور

• Bayındır, imar edilmiş. (Arapça)
• Mamûr edilmek: Bayındırlaştırılmak, imar edilmek. (Arapça)
• Mamûr etmek: Bayındırlaştırmak. (Arapça)
• Mamûr olmak: Bayındır olmak. (Arapça)

müsta'mir

• İsti'mar eden, bir yere muhacir yerleştirerek orasını mâmur hâle getiren.
• Müstemlekeci. Sömürgeci.

rif

• (Çoğulu: Eryâf) Mâmur, bayındır yer.
• Ekini bol ve ucuz olan yer.

sebe'

• (Sebâ) Hazret-i Süleyman Aleyhisselâm'ın mucizesi sonunda imana gelen ve onunla evlenen Belkıs'ın Yemen'de hükmü altında bulundurduğu mâmur şehrinin ismi.
• Bir Arab kavminin adı.
• Bir devlet ismi.
• Bir şahıs adı.