al-i imran suresi / âl-i imran suresi

• Kur'an-ı Kerimin üçüncü suresinin ismi olup Medine-i Münevvere'de nâzil olmuştur. Bu sureye Eman, Kenz, Ma'niyye, Mücadele, İstiğfar Suresi ve Tayyibe de denilir.

belel

• Yaşlık, rutubet, ıslaklık.
• Zafer, galibiyet.
• Mihnet, keder, üzüntü.
• Mücadele, kavga.
• Hastalıkdan iyileşen.
• Düşkünlük.

burjuvazi

• Burjuvaların meydana getirdiği içtimaî (sosyal) sınıf. Avrupa'da burjuvazi, ticaret ve sanayi ile zenginleşti. Soylular sınıfı ile mücadele ederek Fransız İhtilali ile iktidara geldi. İhtilalde işçilerin, köylülerin, fakir halk tabakalarının desteğini sağladı. Onlara eşitlik, hürriyet, adalet vaad e (Fransızca)

çaliş / çâliş

• Savaşta düşmana karşı gurur ve naz ile yürüme. (Farsça)
• Mukabil, karşı durma. (Farsça)
• Savaş, muharebe, harp, ceng, mücadele. (Farsça)
• Birleşme. (Farsça)

cedel / جدل

• Münâkaşa, mücâdele, tartışma, kavga. Mantıkda, meşhur veya doğruluğu herkesçe kabûl edilen kadiyye (önerme)lerden meydana gelen kıyas'a verilen ad.

• Tartışma. (Arapça)
• Mücadele. (Arapça)

cidal / cidâl / جدال / جِدَالْ

• Sözle mücadele. Ateşli konuşma. Niza.
• Muharebe. Cenk. Kavga.

• Mücadele, kavga.

• Mücadele.

• Mücadele. (Arapça)

• Mücadele.

cidalcu / cidâlcû / جدال جو

• Mücadeleci. (Arapça - Farsça)

cihad / cihâd

• İslâm için düşmanla yapılan maddî, manevî savaş.
• Nefisle yapılan her türlü mücadele.

• Mücadele, din uğrunda çalışma.

cihad-ı asgar ve ekber

• Nefis mücadelesi olan en büyük cihat ve silahlı mücadele olan küçük cihat.

cihad-ı dini / cihad-ı dinî

• Dinî değerler için mücadele etme, gayret ve çaba harcama.

cihad-ı diniye

• Dinî cihad, mücadele.

cihad-ı ekber / cihâd-ı ekber

• Nefis ile mücadele.

• En büyük cihad; insanları kötülüğe yönelten nefisle mücadele etme.

• Büyük cihâd. Nefsin, insan tabiatının, bedeninin kötü isteklerini yerine getirmemek için yapılan mücâdele.

cihad-ı harici / cihad-ı haricî

• Dış düşmana karşı yapılan cihad, mücadele.

cihad-ı islamiye / cihad-ı islâmiye

• İslâmî değerler uğrunda çaba ve gayret harcama, mücadele etme.

cihad-ı manevi / cihad-ı mânevî

• Mânevî cihad, ilmî ve mânevî mücadele.

cihad-ı maneviye / cihâd-ı mâneviye

• İlim, fikir, dua gibi mânevî unsurlarla din düşmanlarına karşı mücadele.

dar-ı teklif ve mücahede

• Sorumluluk ve mücadele yeri.

daveri / dâverî

• Hâkimlik, hükümdarlık. (Farsça)
• Mahkeme ve dâvâ. (Farsça)
• Kötü ile iyiyi birbirinden ayırt etme. (Farsça)
• Kavga, mücadele. (Farsça)

düstur-u cidal / düstur-u cidâl / دُسْتُورُجِدَالْ

• Mücadele ve kavga prensibi.

• Mücâdele kanunu.

ensar

• (Tekili: Nâsır) Yardımcılar. Müdâfiler.
• Peygamberimiz Resul-ü Ekrem (A.S.M.) Mekke'den Medine'ye hicretinde Onun mücadelesine iştirak edip ona yardımcı, müdâfi, muhafız vaziyetini alan ve Cenâb-ı Hak'tan ve Hz. Peygamber'den (A.S.M.) yardım ve nusret dileyen Sahabe-i Kiram hazeratı.

fariza-i cihad

• Cihad farzı; din uğrunda, Allah için çeşitli şekillerde mücadele etme zorunluluğu.

fir'avn

• Firavun, eski Mısır hükümdarlarına verilen ünvan.
• Tanrılık iddiasında bulunduğu için Hz. Musa'nın mücadele ettiği Mısır hükümdarı.
• Çok kibirli, gururlu ve inat adam, Firavn.

gaza / gazâ

• (Çoğulu: Gazevât) Din uğrunda kâfirlerle yapılan mücadele, muhârebe, düşmana kasdetmek. Cenketmek.

• Din vatan ve millet gibi mukaddes değerler uğruna yapılan cihat ve mücadele.

hısam

• Düşmanlık, çekişmek, kavga, mücâdele.

ilyas

• Benî İsrail peygamberlerinden olup, Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen ve Tevrat'ta "Ella" diye mezkûr olan bir Peygamberin ism-i mübarekidir. M.Ö. 9. asırda yaşamış olup ondan sonra Elyesa (A.S.) Peygamber olmuştur. İlyâs (A.S.), zamanının hükümdarıyla çok mücadele etmiş, çok zaman mağaralarda yaşamış, ç

kanun-u mübareze

• Karşılıklı mücadele, çatışma kanunu.

keşakeş

• Münâkaşa, çekişme. (Farsça)
• Keder, hüzün, tasa, gam. (Farsça)
• Sıkıntı, felâket, ıztırab. (Farsça)
• Tereddüt, kararsızlık. (Farsça)
• Pehlivanların birbirleriyle mücâdeleleri. (Farsça)
• İki kişinin, bir şeyi birer uçlarından tutup, her birinin kendine doğru çekmesi. (Farsça)

komitacı

• Siyasi bir gayeye ulaşmak için, silâhlı mücadele yapan gizli bir topluluk veya teşkilâtın mensubu olan kimse.

maddi cihad / maddî cihad

• Din uğrunda mal ve canla mücadele.

malzeme-i cihadiye-i vahdaniye / malzeme-i cihadiye-i vahdâniye

• Allah'ın birliği yolunda mücadele için gerekli malzeme, donanım.

manevi cihad / mânevî cihad

• Mânevî mücadele, nefis mücadelesi.

manevi mücahede / mânevî mücahede

• Nefis ve şeytana karşı yapılan cihad, mücadele.

meydan-ı muaraza

• Sözle mücadele meydanı.

meydan-ı mücadele ve imtihan

• Mücadele ve imtihan meydanı.

meydan-ı mücahede-i maneviye / meydan-ı mücahede-i mâneviye

• Mânevî mücadele, cihad meydanı.

mira'

• (Riya. dan) Riya etme, riyakârlık yapma.
• Başkasının sözüne itiraz edip mücâdele etme.
• İçindekinin aksini söyleme.

muaraza / muâraza

• Bir şeyden yan verip sapmak.
• Biri ile yarışmak.
• Birbirine karşı gelmek. Sözle karşılıklı mücadele. Söz mücadelesi.

• Sözle mücadele.

muaraza-i bil-huruf

• Söz, yazı veya fikir ile birisine karşı gelmek. Sözlü mücâdele.

muaraza-i bilhuruf / muâraza-i bilhuruf

• Harflerle mücadele, yazılı ve sözlü mücadele.

muaraza-i bis-süyuf

• Kılınçla, kuvvetle, silâhla mücadele etmek. Silâhla karşı koymak.

mübareze / mübâreze / مبارزه

• Mücadele, karşı karşıya gelme.

• Uğraşı, mücadele. (Arapça)
• Savaş. (Arapça)
• Mübareze etmek: Mücadele etmek. (Arapça)
• Mübaşeret olunmak: Girişilmek, işe başlanmak. (Arapça)

mübareze-i hamiyet

• Din, millet, vatan gibi değerleri korumak için gayretle verilen mücadele.

mübareze-i hayat

• Hayat mücâdelesi.

mübareze-i küfür ve iman

• İman ve küfür mücadelesi.

mübareze-i maneviye / mübareze-i mâneviye

• Mânevî mücadele ve çatışma.

mübareze-i ulviye

• Yüce mücadele.

mücadelat

• (Tekili: Mücadele) (Cedel. den) Savaşmalar, mücâdeleler.

mücadele-i ilmiye

• İlmî mücadele.

mücadele-i milliye

• Milli mücadele.
• Kurtuluş Savaşı. İstiklal Harbi. (1919 - 1922)

mücadil

• Mücadele eden, cidalleşen.

mücahedat / mücâhedât

• Mücahedeler, mücadeleler.

mücahedat-ı fikriye / mücâhedât-ı fikriye

• Fikir yoluyla yapılan mücadeleler, fikrî savaşlar.

mücahede / mücâhede

• Cihad etme, din düşmanına karşı mücadele yapma.

• Çalışma, mücâdele etme, uğraşma, cihâd etme.
• Nefse zor gelen, nefsin istemediği şeyleri yapma.

mücahede-i azime / mücahede-i azîme

• Büyük mücadele.

mücahede-i diniye

• Dinle ilgili mücadele.

mücahede-i fikriye

• Fikir mücadelesi.

mücahede-i hayatiye

• Hayat mücadelesi.

mücahede-i manevi / mücahede-i mânevî

• Mânevî mücadele.

mücahede-i maneviye / mücâhede-i mâneviye

• Mânevî mücadele, çaba, gayret, nefis ile savaşma.

mücahede-i milliye

• Millî mücadele.

mücahede-i nefsiye

• Nefis mücadelesi.

mücahid-i ekber

• En büyük mücahit, en büyük mücadeleci.

mücahidane / mücâhidâne

• Cihad ederek, mücadeleyle.

muharebe-i bissüyuf

• Kılıçlarla savaşma, silahlı mücadele.

muharebe-i ilmiye

• İlmî savaş, ilmî tartışma, mücadele.

mukabele

• Karşılık, karşılamak.
• Mücadele.
• Karşılaştırmak. Karşılıklı yapılan iş, karşılıklı yapılan okuma.
• Camide Kur'ân-ı Kerimi okuyup halka dinletmek.
• Yüz yüze olmak.
• Düşmanın şerrinden kurtulmak ve onun şiddetini kaldırmak için onu yıldıracak tedbirde bulunm

mülk suresi

• Kur'an-ı Kerim'in 67. suresidir. Tebâreke, Münciye, Mücâdele, Mânia, Vakiye, Mennea Suresi gibi isimleri de vardır. Mekkîdir.

mümarat

• Çekişme, tartışma. Mücâdele.

münakaşa

• Mücadele. Münazaa. Karşılıklı sözle çekişmek. Bir mes'eleyi sormayı çok ileri götürerek çekişmek.

münazaa

• Ağız kavgası, mücadele, çekişmek.

musaraa etmek

• Mücadele vermek, karşı koymak.

mütecadil

• (Cedl. den) Mücadele eden, uğraşan. Şiddetle çekişen.

sebike-i hak

• Hak külçesi.
• Mc: İşlenmemiş külçe halindeki altın kıymetinin zâhiren görünmemesi gibi; hakkın bâtıl ile mücadelesinin olmadığı zamanda, hakkın kıymet ve lüzumu derecesinin bir cihette bilinememesi.

suret-i mücahede

• Mücadele şekli.

tebari

• Mücâdele ve muhârebe etmek. Savaşmak, dövüşmek.

temari

• Şek şüphe etmek. Mücadele etmek.

veli

• Sahib, mâlik.
• Evliya.
• Muin. Muhafaza eden.
• Küçük çocukların hâlinden mes'ul kimse.
• Sıddık.
• Baba. Babanın babası, cedde de denir.
• Fık: Hayatını mücadelelerle ve azimet ve fevkalâde bir zühd ve takva ile ibadet ve taata sarfederek kendisinden All