abraş

• Alaca benekli at.
• Klorofil azlığından dolayı açık renkte lekeleri olan bitki yaprağı.

baras

• Tedavi edilmesi mümkün olmayan ve vücutta beyaz lekeler meydana getiren bir hastalık.

halel

• Halel gelmek: Bozulmak, lekelenmek, gölge düşmek.

ihaş

• Bir kimsenin namusuna dokunma, namusunu lekeleme.

ihlal / ihlâl / اخلال

• Bozma, lekeleme, halel getirme. (Arapça)
• İhlâl edilmek: Bozulmak, halel getirilmek. (Arapça)
• İhlâl etmek: Bozmak, halel getirmek. (Arapça)

lekedar etme

• Lekeleme, kirletme.

lekedar etmek

• Lekelemek, karalamak.

maayib

• Ayıplar. Lekeler. Kusurlar.

mahşuş / mahşûş

• İçine girilmiş, lekelenmiş.

meayib

• Kusurlar, ayıblar, lekeler.

melekat / melekât

• (Tekili: Meleke) Melekeler. Tecrübe neticesi elde edilen alışılmış bilgiler. İsti'datlar.

• Melekeler; tekrarla yapılan iş veya tecrübelerden sonra elde edilen bilgi ve beceriler.

• Melekeler.

melekat-ı akliye / melekât-ı akliye

• Aklî melekeler, yetenekler.

meşain

• (Tekili: Şeyn) Kabahatler, ayıp ve lekeler.

mümaresat

• Mümâreseler. Alıştırmalar, bir işi devamlı yapmakla alıştırmalar. Ustalıklar. Melekeler.

müsta'merat / müsta'merât

• (Tekili: Müstâ'mere) (Umrân. dan) Sömürgeler, müstemlekeler.

müstemlekat / müstemlekât

• Müstemlekeler. Başka devletlerin emri ve idaresi altında olan yerler. Memleketler.

ran

• (Reyn. den fiil) Kalb katılaşması, lekelenmek. Kalbin kasavetlenmesi.
• Pas, kir.

şevaib

• (Tekili: Şâibe) Kusurlar, lekeler, noksanlar, ayıplar.
• Şüpheler
• Eserler, izler, nişânlar.