a'fet

• En güç sey.
• Pek akılsız.
• Peltek konuşan. Kekeleyen.

adamet

• Ahmaklık, akılsızlık.

afk

• Akılsız olmak. Sözünü tam söylememek.

ahmak

• (Humk. dan) Pek akılsız, sersem, şaşkın. Anlayışsız.

• Akılsız.

• Akılsız, budala.

ahmakça

• Akılsızca.

ahmaki / ahmakî

• Akılsızlık, ahmaklık.

ahmakiyet

• Ahmaklık, akılsızlık.

ahmaklık

• Akılsızlık.

ahrak

• Miskin, akılsız adam.

alet-i laya'kıl / âlet-i laya'kıl

• Akılsız, düşüncesiz bir âlet.

asfalt

• yun. Siyah renkte şekilsiz bir bitüm.

asfencah

• Akılsız, ahmak adam.

asime

• Akılsız, şaşkın, sersem. (Farsça)

asime-gi / asime-gî

• Akılsızlık, şaşkınlık, sersemlik. (Farsça)

barekallah / bârekâllah

• "Allah ne mübarek yaratmış".
• Allah hayırlı ve mübarek kılsın anlamında, beğeniyi ifade etmek için kullanılan bir söz.

behimiyyet

• Hayvanlık, canlı olmakla beraber akılsız oluş.

belbed

• Akılsız ve ahmak kimse ki, ne ettiğini bilmez.

belha'

• Bir gözüne sürme çekip, diğer gözünü unutan ve gömleğini ters giyen akılsız kadın.

beltem

• Akılsız kimse.
• Peltek adam.

beyhoş

• (Bihûş) Şaşkın. Akılsız. Deli. Serseri. (Farsça)

bi-dimağ / bî-dimağ

• Kafasız, akılsız. (Farsça)

bi-huş / bî-huş

• Akılsız. Sersem, bunak.

bihuş / bîhuş

• Akılsız, sersem.

bildem

• Göğüs önü.
• Boğaz.
• Akılsız kimse.

büh

• Baykuşa benzer bir kuştur, ondan küçüktür. Dişisine büvâhâ derler; ahmak, akılsız kimseyi ona benzetirler.
• Puhu.

cahil

• Tecrübesiz. Bilgisiz. Genç. Toy.
• Allah'ı unutmuş olan. Gafil. (Dünya ve kâinatta Allah'ın bunca eserleri sergilenip dururken bunların sanatkârını ve yaratıcısını tanımamak cahilliğin en akılsızcasıdır.)

cürd

• Tüysüz, kılsız.
• Cilt hastası (deve).
• Tüyleri kısa olan (at).
• Bitki örtüsü olmayan (arazi).
• Piyâdesiz (süvâri).

difnas

• Akılsız, ahmak kimse. (Müe: Difnes)

dıkis / dıkîs

• Akılsız kadın.

dikkat-i nazara alınsa

• İnceden inceye düşünülse, göz önünde bulundurup bakılsa.

divane / dîvâne

• Akılsız, deli.

divanece / dîvânece

• Akılsızca, delice.

duga

• Akılsız kadın.

dugaga

• Ahmak, akılsız kişi.

duhmesan

• Kara yağız, iri yapılı adam.
• Akılsız adam.

ebleh

• Ahmak, akılsız.

egbiya

• (Gabi. den) Gabiler. Akılsızlar. Anlayışı kıt olanlar.

enza'

• Kılsız, tüysüz kimse.

er'an

• Ahmak, bön, salak, ebleh.
• Deli, çılgın.
• Şaşkın, şaşırmış, taaccüb etmiş.
• Uzun boylu, akılsız kişi.
• Leşker.
• Dağ. (Müe: Ra'nâ)

es'adekallah / es'adekâllah

• Allah seni mesut etsin, mutlu kılsın.

etrad

• Kaşları kılsız olan kimse.

evgad

• (Tekili: Vagd) Ahmaklar, eblehler, salaklar, bönler, akılsızlar.

farfara

• Hafif meşreblik. Gürültülü. Gürültüye boğmak.
• Akılsızlık.

fedir

• Akılsız, ahmak kimse.
• Zayıf ve âciz kimse.

ferfere

• Farfara, akılsızlık, hafif meşreplik.
• Patırtıcı, gürültücü, ağzı kalabalık.

gabavet / gabâvet / غَبَاوَتْ

• Ahmaklık, akılsızlık.

gebeş

• Koyunun erkeği. Koç.
• Mc: Akılsız, ahmak adam.

hacıyatmaz

• Dibindeki ağırlıktan dolayı yere ne şekilde bırakılırsa bırakılsın, dik bir durum alan oyuncak.
• Mc: Zor durumlarda kendisini çabucak toparlamayı beceren kişi.

hadad

• Mürekkep.
• Nakış.
• Akılsız, ahmak adam.
• Kolay.

hadba'

• Uzun boylu akılsız kadın.
• Yumuşak gönüllülük.

hadeb

• Uzun boylu, akılsız kimse.

hayvan

• Canlı şey, insanla beraber her canlı.
• İnsan olmayan idraksiz canlı yaratık.
• Yük kaldıran, araba çeken ve binilen hayvan, beygir, katır v.s.
• Mc: Akılsız ve idraksız insan, ahmak. (Aslı "Hayevan"dır)

hevc

• (Çoğulu: Hüvüc) Uzun boylu ve akılsız olmak.
• Rüzgârın sert esmesi.

hiffet

• Hafiflik.
• Mc: Onurlu ve vakarlı olmamak. Temkinsizlik. Akılsızlık. Hoppalık.

hırmele

• Akılsız kadın.

hokka-i bimağz / hokka-i bîmağz

• Akılsız ahmak kimse.

hurk

• Akılsız, bilmezlik.
• Dehşet, şiddet.

hurkat

• Cehalet, câhillik, akılsızlık, bilmezlik.

inhimak

• Ahmak olma. Ahmaklaşma.
• Akılsız görünme.

istiare-i mekniye

• (Kapalı istiare) Teşbihin temel unsurlarından yalnız benzetilenle yapılan istiare. Meselâ: Merhum Mehmed Akif'in:Şu karşımızda mahşer kudursa, çıldırsa,Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,Değil mi ortada bir sine çarpıyor, yılmaz.Cihan yıkılsa, emin ol bu cephe sarsılmaz...beyitlerinde düşman k

kaddesallahü esrarehüm / kaddesallahü esrârehüm

• Allah onların sırlarını (kalplerini mukaddes kılsın.

kaddesallahüesrarehüm

• Allah onların sırlarını mukaddes kılsın.

kalus / kâlus

• Ahmak, ebleh, akılsız. (Farsça)

kalusane / kâlusane

• Akılsızcasına, ahmakçasına. (Farsça)

kerremallahu veche

• Allah vechini mükerrem kılsın; yüzünü şerefli kılsın.

kerremallahü vechehü

• "Allah yüzünü şerefli, şerefini yüksek kılsın" anlamında Hz. Ali için söylenen bir ifade.

kerremallahu-vechehu

• Allah vechini mükerrem kılsın, meâlinde dua olup Hz. Ali (R.A.) hiç putlara secde ve ibadet etmediği ve çocukluktan beri Allah'a secde ettiğinden, onun ismi anıldığında hürmeten söylenir.

keş

• Akılsız, kolay aldanır. Ahmak.

kevden

• (Çoğulu: Kevâdân) Semerli at.
• Akılsız, ahmak, düşüncesiz.

lade

• Ahmak, akılsız, ebleh. (Farsça)

lükaa

• Zahmet, meşakkat.
• Ahmak, akılsız kişi.

mecnun

• Deli, akılsız.

mecnunluk

• Delilik, akılsızlık.

muk

• Göz pınarı.
• Akılsızlık.
• Kanatlı karınca.
• Mest üzerine giyilen çizme.

mülhid-i bihuş / mülhid-i bîhuş

• Sersem mülhid, akılsız inkârcı.

mütekellis

• (Kils. den) Kireçlenmiş, kireçlenmiş.

natnat

• (Çoğulu: Netânıt) Çok konuşan uzun boylu, akılsız kimse.

nefs-i bihuş / nefs-i bîhuş

• Akılsız nefis.

nevka

• Ahmak, akılsız kimse.

ra'la'

• (Çoğulu: Rual) Akılsız kadın.
• Kulağının ucu kesilip ilişik duran dişi koyun.

radig

• Ahmak, akılsız kimse.

ratit

• Avaz, ses.
• Ahmak, akılsız kişi.

sebükmağz

• Hafif beyinli, düşüncesiz. Ahmak. Akılsız. (Farsça)

sefahet

• (Sefeh) Zevk ve eğlenceye ve yasak şeylere düşkünlük. Akılsızlık edip lüzumsuz yere, sonunu düşünmeden, hazz-ı nefs için masraf etmek.

sefahetkarane / sefâhetkârâne

• Akılsızca, haram eğlencelere dalarcasına.

sefeh

• Akılsızlık.

şeytan-ı ahmak

• Akılsız, ahmak şeytan.

tekellüs

• (Çoğulu: Tekellüsât) (Kils. den) Kireçleşme.

teklis

• (Kils. den) Kireç hâline getirme. Kireçleştirme.

terliye

• Akılsız yapmak.

teseffüh

• Sefihleşme.
• Mütegayyer olmak, değişmek.
• Akılsızlık etmek.

tesfih

• (Sefahet. den) Sefih görme, sefih sayma. Akılsız, müsrif ve eğlenceye düşkün addetmek.

utahiye

• Akılsız, ahmak kimse.

veffakakellah

• Allah seni muvaffak etsin, başarılı kılsın.

veffakakümüllah

• Allah başarılı kılsın.

vegadet

• Akılsızlık.
• Adilik, bayağılık, aşağılık, alçaklık.

verha

• Akılsız ahmak kadın.