akid / âkid

• Kuyunun çevresi, etrafı.

atan

• (Çoğulu: Atân) Kovası el ile çekilen kuyu.
• Kuyunun ve havuzun etrafında deve çekip duracak yer.
• Su kenarı.
• Kokmak.
• Dibâgat etmek.

cahar

• Kuyunun içinin geniş olması.

cul

• (Çoğulu: Ecvâl) Akıl.
• Rey.
• Kuyu duvarı. Aşağısından yukarısına kadar kuyunun taraflarından her bir tarafı.

gayya

• Cehennemin beşinci tabakasındaki çok korkunç bir kuyunun adı. İçine düşenin kolay kolay kurtulamıyacağı korkunç yer.

i'mak-ı bi'r

• Kuyunun derinleştirilmesi.

ihbat

• Mahveylemek. Battal ve geçmez hale koymak.
• Kuyunun suyu çoğalmak veya bitmek.
• İşin karşılığını vermek.
• Amelin sevabını giderip, hiçe indirmek.

infad

• Bitirme, tüketme.
• Kuyunun suyu tükenme.

kayn

• (Çoğulu: Kuyun) Demirci, haddad,
• Kul, köle.

mevh

• Kuyunun suyu çok olmak.

meyh

• Kuyunun suyunun çok olması.

miş'at

• (Çoğulu: Meşâi) Kuyunun toprağını çıkardıkları zenbil.

münkur

• (Çoğulu: Menâkır) Dar açılmış kuyunun ağzı.

nekş

• Kuyunun çamurunu temizlemek.
• Bir şeyi bitirmek. Bir işden fâriğ olmak.
• Bir şey üzerine gelip toplanmak.

nezf

• Kuyunun suyunu tamamen boşaltma.
• Aklı gitme, sarhoş olma. Zevâle gitme.

raufe

• Kuyuyu temizleyen kişinin üzerine oturması için kuyunun dibine konan taş.
• Davarlarını sulayan veya su içen kimselerin oturması için kuyunun kenarına konan taş.

ress

• Taşla yapılmış, taşla örülmüş kuyu.
• Semud taifesinden kalmış bir kuyunun adı.
• Maden.
• Dere.
• İnsanlar arasında ıslah ve ifsad etmek.

taka'ur

• (Ka'r. dan) Çukurlaşma.
• Kuyunun derin ve çukur olması.

teh-i çah / teh-i çâh

• Kuyunun dibi.