akk

• (Çoğulu: Ukuk) Serkeşlik. Anaya, babaya itaatsizlik.
• Yarmak.
• (Koyun) kuzularken ölmek.

ale's-sevr

• Öküzün üzerinde.

amrus

• (Çoğulu: Amâris) Kuzu.
• Çok yürütmek istediklerinde yürümeyen davar.

ankebut suresi / ankebût sûresi

• Kur'an-ı Kerimin yirmidokuzuncu suresidir. Mekkidir. (Allahtan başkasına güvenenlerin, dünyayı avlamak için kurdukları teşkilâtını bir örümcek ağına benzeten, örümcek meseli zikrolunan bir suredir.)

• Kur'ân-ı kerîmin yirmi dokuzuncu sûresi.

arefe günü

• Zilhicce ayının dokuzuncu günü, kurban bayramından bir önceki gün.

arş

• Taht.
• Dokuzuncu gök.
• Çardak.
• Cenab-ı Hakk'ın kudret ve azametinin tecelli ettiği yer.

azer

• Ateş. (Farsça)
• Şemsî senenin dokuzuncu ayı. Kasım. Her şemsî ayın dokuzuncu günü. (Farsça)
• Mecusilere göre güneşe memur meleğin adı. (Farsça)
• Hz. İbrahim'in (A.S.) babasının veya amcasının ismi. (Farsça)

babilik / bâbîlik

• On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında İran'da el-Bâb Ali Muhammed isminde bir acem tarafından ortaya çıkarılan bozuk yol. Kendisinin Mehdî olduğunu iddiâ eden, beklenen imâma açılan bir bâb (kapı) olduğunu söyleyen Ali Muhammed'e el-Bab, onun yoluna da Bâbîlik denildi. Daha sonra Behâîlik adıyla de

bakar-perest

• Öküzü mâbut yapan. Öküz ve emsalini put yapıp ona ibâdet eden sapkınlar. Ehl-i dalâlet. (Farsça)

bedre

• (Çoğulu: Bider) Kuzu veya oğlak derisi.
• İçi altun dolu olan kese.
• Onbin dirhem.

behme

• (Çoğulu: Bühüm, bihâm; Cem'ul Cem: Bihâmât) Kuzu. Oğlak. Buzağı.
• Keçi otu.

berae suresi / berâe sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin dokuzuncu sûresi. Tevbe sûresi de denir.

berak

• (Çoğulu: Berkân) Göz kamaşmak.
• Bir yaşındaki kuzu.

bere / بره

• Kuzu. Koyun yavrusu. (Farsça)

• Kuzu. (Farsça)

berkan

• Tüyü kıvırcık olan kuzu postu veya kürkü. (Farsça)

berze-gav

• Tarla sürecek öküz, çift öküzü. (Farsça)

bezec

• (Çoğulu: Bezecât) Boyun çekmek.
• Laf vurmak.
• Kuzu, hamel.

cezr

• Kök, asıl, temel. Bünyâd.
• Kesmek.
• Mat: Kendi misline darbolunmakla (çarpılmakla) bir sayı meydana getiren rakam (Kare kök). Üç, dokuzun cezri'dir. Dokuz, üçün meczuru'dur.
• Derya, deniz.
• Arı kovanından bal almak.
• Ay ve güneşin câzibesi te'siri ile deniz

dakvan

• Sütü çok içtiğinden dolayı bedeni ağırlaşan kuzu.

dara

• Eski Fars hükümdarlarından dokuzuncusu Keykubat'ın bir ismi. (Farsça)
• Hükümdar. (Farsça)
• Cenab-ı Hakk'ın bir ismi. (Farsça)

ebhekan

• Kuzu kulağı adı verilen ot.

eser-i bergüzide / eser-i bergüzîde

• Seçkin eser; On Dokuzuncu Mektup.

fecr suresi / fecr sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin seksen dokuzuncu sûresi.

fülgur

• Kuzukulağı dedikleri ot.

gaziyy

• (Çoğulu: Gazâ) Yeni doğmuş kuzu.

gerdena

• Kuş veya kuzu çevirmesi. (Farsça)
• Yürümeye yeni başlayan çocukları, yürümeye alıştırmak için yapılmış bir cins araba. (Farsça)
• Kebap şişi. (Farsça)
• Fırıldak, topaç. (Farsça)

gutguta

• (Çoğulu: Gatâgıt) Yeni doğmuş kuzu.

hakka suresi / hâkka sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin altmış dokuzuncu sûresi.

hamel / حمل

• Kuzu.
• Ast: Burçlardan birinin adıdır. Bu burcu teşkil eden yıldızlar kuzuya benzediği için arapça kuzu demek olan hamel denilmiştir. Güneş bu burca 21 Mart'ta girer ve gece ile gündüz bir olur.

• Kuzu. (Arapça)

haruf

• Küçük kuzu, hamel.
• Tâze et.

haşr suresi / haşr sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin elli dokuzuncu sûresi.

hatime kısmı / hâtime kısmı

• Yirmi Dokuzuncu Mektubun Zeyli.

hı

• Arabça alfabede dokuzuncu harftir. Ebced hesabına göre 600 sayısına işaret eder.

hizbü'l-ekber

• Yirmi Dokuzuncu Lem'a olan Tefekkürnâme adlı eserde yer alan bir bölüm.

hokeç

• Burulmuş erkek kuzu.

hücumat-ı sitte / hücumât-ı sitte

• Altı hücum anlamına gelen ve şeytanın desiselerine karşı yazılan bir eser; Yirmi Dokuzuncu Mektupta Altıncı Risale olan Altıncı Kısım.

hucurat suresi / hucurât sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin kırk dokuzuncu sûresi.

hukeşan

• Tar: Hacı Bektaş şeyhinin Yeniçeri Ocağı nezdindeki vekiline mahsus doksandokuzuncu ortaya 1591 senesinde tâyin olunan Bektaşi müritleri hakkında kullanılır bir tâbirdi. Yeniçeri ocağından yiyip içen ve yeniçeri odalarında yatıp kalkan bu duacıların vazifeleri sabah akşam ordunun selâmet ve muvaffak (Farsça)

humaz

• Kırmızı çiçeği olan bir bitki çeşidi.
• Kuzu kulağı.

hummaz

• Kuzu kulağı.

ishab

• Çok söylemek.
• Türlü şeylerden renk değiştirmek.
• Bir şeye fazla tama' etmek.
• Kuyu kazıp suyu bulamamak.
• Zehirlenme veya hastalıktan dolayı renk değişmesi.
• Kuzu, anasını emmek.
• Duvarı başı boş salıvermek.

kadiyanilik / kâdiyânîlik

• On dokuzuncu yüzyılda, Hindistan'da Mirzâ Gulâm Ahmed tarafından kurulan bozuk yol. Kurucusunun doğum yeri olan Kâdiyan kasabasına nisbetle bu adla anılmaktadır. İsmine nisbetle, Ahmediyye de denilmektedir.

kafirun suresi / kâfirûn sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin yüz dokuzuncu sûresi.

kahd

• Koyunun beyaz kuzusu.
• Açılmamış nergis.

karamita / karâmita

• Milâdî dokuzuncu asırda Hamdan Karmat tarafından kurulan bozuk fırka. İsmâiliyye ve Bâtıniyye de denir.

katred

• Koyunu ve kuzusu çok olan kişi.

kavs

• Yay.
• Eğri, yay biçiminde olan şey.
• Dokuzuncu burcun adı.

kazal

• (Çoğulu: Kuzul-Akzile) Başın arka tarafı.

kazbe

• (Çoğulu: Kuzub) Yonca otu.

kuzfe

• (Çoğulu: Kuzuf-Kuzefât) Yüksek yer.

latim / latîm

• Babası ve annesi olmayan kişi.
• Yüzünün bir tarafı beyaz olan at.
• Yarış atlarının dokuzuncusu.

mecer

• Koyunun karnındaki kuzu büyüdükçe durmaya kadir olmaması.
• Büyük asker.
• Susuzluk.

medarlar

• Yirmi Dokuzuncu Söz'de bulunan bölümler; haşir ile ilgili deliller.

meryem suresi / meryem sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin on dokuzuncu sûresi.

mu'cizat mecmuası / mu'cizât mecmuası

• Peygamber Efendimizin (a.s.m.) gösterdiği mu'cizelerin anlatıldığı kitap; On Dokuzuncu Mektup ve Kur'ân'ın mu'cize olduğunu ispat eden Yirmi Beşinci Söz.

mu'cizat-ı ahmediye / mu'cizât-ı ahmediye

• Peygamber Efendimizin (a.s.m) gösterdiği mu'cizeleri anlatan, Mektubat'ta yer alan On Dokuzuncu Mektup.

mu'cizatlar

• Mu'cizât risaleleri; Kur'ân'ın mu'cize olduğunu ispat eden Yirmi Beşinci Söz ve Peygamber Efendimizin (a.s.m.) mu'cizelerinden bahseden On Dokuzuncu Mektup.

mucib-i teyakkuz

• Teyakkuzu, yâni uyanıklığı icâb ettiren.

mucizat-ı ahmediye / mucizât-ı ahmediye

• Peygamber Efendimizin (a.s.m.) gösterdiği mu'cizeler On Dokuzuncu Mektup.

mukaddeme-i haşriye

• Haşrin mukaddemesi; Dokuzuncu Şuâ.

müsire

• Çift öküzü.

naziat suresi / nâziât sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin yetmiş dokuzuncu sûresi.

nevruz

• Yeni gün. İlkbahar. Baharın ilk günü sayılan ve güneşin Hamel (Kuzu) burcuna girdiği 22 Marta rastlayan gün. Bu tarihte gece ve gündüz müsâvi olur. İranlıların yılbaşısıdır. (Farsça)

nühüm

• Dokuzuncu. (Farsça)

radua

• Kuzusunu emziren ve hem de sağılır olan koyun.

rahil

• (Çoğulu: Ruhal-Rihâl) Dişi olan koyun kuzusu. (Erkeğine "hamel" derler.)

rakis

• Yol gösteren, kılavuz.
• Harman yerinde harmanı döğerken öküzün dönmesi.

ramazan

• Hicrî ayların dokuzuncusu ve mübarek üç ayların üçüncüsü.

• Hicrî ayların dokuzuncusu, üç ayların sonuncusu ve farz olan orucun tutulduğu ay. Ramazan yanmak demektir, çünkü bu ayda oruç tutan ve tövbe edenlerin günahları yanar, yok olur.

ramazan-ı mübarek

• Mübarek Ramazan ayı; hicrî ayların dokuzuncusu.

ramazaniye

• Ramazan hediyesi olarak gelen Yirmi Dokuzuncu Mektup'ta yer alan Ramazan'a dair olan bölüm.

revzeke

• (Çoğulu: Revâzik) Küçük kuzu ve oğlak.

sahle

• (Çoğulu: Sühul-sihâl) Koyun kuzusuna ve keçi oğlağına derler. (Doğduğu vakitten dört aylık olana kadar.)

salih aleyhisselam / sâlih aleyhisselâm

• Semûd kavmine gönderilen peygamber. Nûh aleyhisselâmın oğullarından Sâm'ın neslindendir. Hazret-i Âdem'in on dokuzuncu kuşaktan torunudur.

şebam

• Anasını emmesin diye kuzu ve oğlak ağzına takılan ağaç ağızlık.
• Araptan bir kabile.

semik

• (Çoğulu: Esmika-Sümuk) Zelve. (Öküzün boynuna takılır.)

şifa ayet-i kerimeleri / şifâ âyet-i kerîmeleri

• Kur'ân-ı kerîmdeki altı şifâ âyeti. Tevbe sûresi on dördüncü âyetinin sonu, Yûnus sûresi elli yedinci âyetinin ortası, Nahl sûresi altmış dokuzuncu âyetinin orta kısmı, İsrâ sûresi seksen ikinci âyetinin baş tarafı, Şuarâ sûresinin sekseninci âyeti, Fussilet sûresi kırk dördüncü âyetinin ortası.

sinn

• (Çoğulu: Esnân) Yaş. Yaşanmış olan zaman.
• Diş.
• Medine'de bir dağın ismi.
• Yaban öküzü.

tasi' / tâsi' / تاسع

• Dokuzuncu.

• Dokuzuncu. (Arapça)

tasi'an / tâsi'an / تاسعا

• Dokuzuncusu. (Arapça)

tasian / tâsian

• Dokuzuncu olarak.

• Dokuzuncu olarak.

• Dokuzuncusu.

tebuk gazvesi

• Hicretin dokuzuncu senesinde vuku bulmuştur. Şam'da bulunan Rumlar tarafından o civarın halkı, müslümanlara karşı ayaklandırıldığı Peygamberimiz tarafından duyulduğunda, onlara karşı asker hazırlayarak Tebuk'e gitmiş ve oranın ileri gelenleri Peygamberimize gelerek barışa çalışmışlardır. Tebuk'te on

telvihat-ı tis'a / telvihât-ı tis'a

• Dokuz işaret; Yirmi Dokuzuncu Mektub'un Dokuzuncu Kısmında yer alan bölüm.

teşrik tekbirleri

• Zilhiccenin dokuzuncu günü, yani Kurban Bayramının arefe günü, sabah namazından başlayarak, bayramın dördüncü günü ikindi namazına kadar olan, her farz namazın selâmından sonraki alınan tekbirler.

tevbe suresi / tevbe sûresi

• Kur'ân-ı kerîmin dokuzuncu sûresi. Berâe sûresi de denir.

tıla

• (Çoğulu: Talyân) Küçük kuzu ve oğlak.
• Mahpus kimse.
• Diş sarılığı.

vird-i ekber

• En büyük vird, dua; Yirmi Dokuzuncu Lem'a.

virdü'l-ekber

• En büyük vird, dua; Yirmi Dokuzuncu Lem'a ve Âyetü'l-Kübrâ'nın Arapçası.

virdü'l-ekber-i nuriye

• Nur'un büyük virdi, duası; Yirmi Dokuzuncu Lem'a.

ya'mur

• (Çoğulu: Yeâmir) Bir nevi ağaç.
• Oğlak. Kuzu.

yavuz sultan selim

• (Hi: 875-926) Osmanlı Padişahlarından dokuzuncusudur. Sultan Süleyman Han'ın babası, 2. Bayezid Han'ın oğludur.Azim ve sebat örneği olan ve memleket mes'elelerinde en küçük kusurları bile afvedemiyen Yavuz Selim, Çaldıran seferine çıkmıştı. Uzun müddet seferde olan askerleri bir gün padişahın çadırı

yevm-i şek

• Şüpheli gün. Havanın bulutlu olup, Ramazan ayı hilâlinin görülmemesi sebebiyle Şâbân ayının otuzuncu günü mü, yoksa Ramazân-ı şerîfin ilk günü mü olduğu bilinmeyen, Şâbân'ın yirmi dokuzundan sonra gelen gün.