bal / bâl

• Kanat. (Farsça)
• Kol, pazu. (Farsça)
• Kol, cenah. (Farsça)
• Üst, yukarı. (Farsça)
• Boybos, endam. (Farsça)

beden

• (Çoğulu: Ebdân) Gövde, vücut, ten.
• Vücudun kol, bacak ve baş gibi ayrıca kısımlarından başka diğer merkezi kısmı.
• Ağacın dal ve budaktan başka olan kısmı, kütük.
• Kale bedeni.

cariha

• (Müe.) Yaralayan.
• Kol, ayak gibi her bir vücud azâsı.

cenah

• Yan taraf, cihet.
• Kol, pazu.
• Kanat, kuş kanadı.

emniyet dairesi

• Karakol, emniyet amirliği.

fer'

• İkinci derecede olan, kol, dal.

meymene

• Sağ kol, sağ taraf.
• Meymenet, yümn-ü bereket. Bereket. Kuvvetlilik. Uğurluluk. Kutluluk.

münşaib

• (Şa'b. dan) Şubelenen, dallanan, çatallanan, kollara ayrılan, ayrılmış. Bölük bölük, kol kol, kısım kısım olan.

nokta

• (Nukta) Benek.
• Durak, mevki. Mahâl.
• Göze ârız olan leke.
• Durak işareti.
• Tek karakol, tek nöbetçi.
• Yazıdaki durak işâreti.
• Mat: Hiçbir uzunluğu olmayan şekil.

said / sâid / ساعد

• Kol, bilek ile dirsek arası. (Arapça)

şube / شعبه

• Kol, dal, şube. (Arapça)

teczim

• (Kol, kanat gibi şeyleri) kesme.