mu'anaka / mu'ânaka

• İki kişinin birbirinin boynuna sarılması.

a'cel

• Daha acele, en çabuk.
• Acele eden kişi.

a'kar

• Kısır.

a'la-yı illiyyin / a'lâ-yı illiyyîn

• Cennette en yüksek derece, olgun kişilerin Allah katındaki dereceleri.

a'mer

• Yaşlı kişi. İhtiyar.

a'raf / a'râf

• Cennet ile Cehennem arasında yer alan ve birinin te'sirinin diğerine geçmesine mâni olan sûrun (engelin) yüksek kısımları.

aba'

• Kaba, ahmak kişi.

abdal

• Dünya ile ilgisini kesen mânevî makam sahibi kişi.

abdurrahman bin avf

• Aşere-i mübeşşereden ve çok fedakar olan Sahabelerdendir. İlk müslüman olan sekiz kişiden birisidir. Bütün ihya-yı din için olan muharebelerde çok fedakârlıkta bulunmuş, birisinde yirmibir yerinden yaralanmıştı. Bir gazada oniki dişini birden kaybetmişti. Medine'ye ve Habeşistan'a hicret edenlerdend

abidane / abîdâne

• Kul olarak, ibâdet edene yakışır surette. (Farsça)

• Kulluğa yakışır bir şekilde.

acemane / acemâne

• Acemlere yakışır suret. Yabancı gibi. (Farsça)

acemaşiran / acemaşîran / عجم عشيران

• Türk mûsikisinde bir makam. (Arapça)

aculane / aculâne

• Acele edene yakışır suretde.

adale

• Tıb: Bedenin hareketini icra eden ve birbirinden, ince bir perde ile ayrılan sinirli et kısımlarından her biri. Hepsine birden et (Lahm) tâbir edilir.

adalet-i mahza / adâlet-i mahza

• Adaletin tam hakikisi, tam adalet.

adaletkarane / adâletkârane

• Adâletlice. Adalet sahibine yakışır şekilde, insaflı ve haklı surette. (Farsça)

adam

• İnsan.
• Erkek kişi.
• Birinin tarafını tutan kimse.
• İyi ve terbiyeli yetişmiş insan.

adavet-i müsi'

• Kötülük işleyen kişiye düşmanlık.

adem / âdem / آدم

• Kişi.

adem-i merkeziyyet

• Bir idâri taksimattaki parçaların (vilâyet, belediye ve köy) muayyen hususlarda kendi kendilerine idare yetkileri. Bir yere bağlı olmaksızın veya bir yerden idare edilmeksizin olan muamele. Bütün kısım ve şubelerin kendi kendilerini idare tarzı.

adem-i salahiyet / adem-i salâhiyet

• Yetkisizlik.

• Salâhiyetsizlik, yetkisizlik.

ademiyyet / âdemiyyet

• İnsanlık. Namuslu bir insana yakışır hâl ve tavır.

adilane / âdilâne

• Adalet sahibi bir adama yakışır surette.

adud

• Zalim. Iztırab veren. Hunhar.
• Bir lokma.
• Isırıcı köpek veya at.
• Yavuz kişi.
• Dar ve derin olan kuyu.

afaki hadisat / âfâkî hâdisât

• Kişiyi ilgilendirmeyen, kendi dışında cereyan eden olaylar.

agra

• Çok sevimli, yakışıklı.

ağraz-ı şahsi / ağrâz-ı şahsî

• Kişisel kinler, garazlar.

agrel

• (Çoğulu: Gurl) Sünnet olmamış kişi.

agsan

• (Tekili: Gusn) Dallar, ağacın dalları.
• Mc: Mânanın kısımları.

ahad haber / âhad haber

• Bir kişi tarafından rivayet edilen hadis veya rivayetler.

ahadi / âhâdî

• Bir kişi kanalıyla gelen haber veya hadis.

ahbari / ahbarî

• Rivayetçi, rivayet eden kişi.