adb

• Kılıç.
• Kesmek.
• Sövmek.
• Yardımcı.

adid

• Ağaç kesmek.

bad'

• Kesmek. Yarmak.
• Suya kanmak.

belt

• Kesmek.

betik

• Kat'etmek, kesmek.
• Yapışıp bir şeyi çekmek.

boykot

• (Boykotaj) Bir şahıs veya devlete karşı alış-verişi, münasebetleri kesmek. Bir ülkeyi, bir topluluğu veya bir şahsı zarara sokmak maksadıyla onunla her türlü ilgiyi kesme. (Fransızca)
• Bir işten geçici olarak çekilme; işe, çalışmaya hep birlikte katılmama. (Fransızca)

cebb

• Bir kimsenin zekerini ve hayasını kesip hadım etmek.
• Devenin hörgücünü kesmek.
• Kökünden kesmek.

ced'

• Burun, kulak, el kesmek.
• Hapsetmek.

cedd

• Babanın babası veya ananın babası.
• Büyüklük, azimlik.
• Kat'edip geçmek.
• Tâli'li olmak.
• Kesmek.

cevb

• Kesmek.
• Yırtmak.
• Mesafe almak.

cez'

• Dereyi enine kesmek.

cezaze

• Ekin biçmek.
• Hurma kesmek.
• Kıl ve yün kırkmak.

cezf

• Kesmek.
• Sürmek.
• Evmek.

cezm

• (Cezim) Kat'î karar. Yemin. Kararlaştırmak.
• Kesmek.
• Niyet. Tahmin. Takdir.
• İlzam.
• İcâbe.
• Gr: Arabçada kelime sonundaki harfi sâkin okumak. Kur'ân-ı Kerim okurken harfleri yerlerine vaz'edip mahrecinden çıkarırken tâne tâne, fesahat, beyan ve teenni ve

cezr

• Kök, asıl, temel. Bünyâd.
• Kesmek.
• Mat: Kendi misline darbolunmakla (çarpılmakla) bir sayı meydana getiren rakam (Kare kök). Üç, dokuzun cezri'dir. Dokuz, üçün meczuru'dur.
• Derya, deniz.
• Arı kovanından bal almak.
• Ay ve güneşin câzibesi te'siri ile deniz

cüzaze

• (Çoğulu: Cüzâzât) Pâre pâre etmek, ayırmak, kesmek. Ağaçtan yemiş düşürmek.

dehak

• Kırmak, kesmek.
• Acı çektirmek, azap etmek.

dehdak

• Kesmek. Kat'.

fars

• Yarmak.
• Yırtmak.
• Kesmek.

fasd

• Kan alma, hacamet.
• Damar kesmek.

fasl

• (Fasıl) İki şey arasındaki ek yeri. Mafsal.
• Hak söz. Hak ile bâtılın arasını fark ve temyiz ile olan hüküm ve kaza. (Buna "Faysal" da denir) Halletmek. Ayrılma. Çözme.
• Bölüm.
• Mevsim.
• Aynı makamda çalınan şarkı.
• Çocuğu memeden kesmek.
• Birini zem

fatm

• Kesmek.

fekk

• Açmak. Ayırmak.
• Kırmak.
• Kaldırmak.
• Kesmek.
• El ve bilek, yerinden burkulup çıkmak.
• Rehin verilen şeyi kurtarıp çıkarmak.
• Köle azadetmek.
• Pir-i fâni olmak.

felh

• (Çoğulu: Füluh) Yarmak, şakk.
• Kesmek.

fely

• Bit toplamak.
• Şiirin ince mânâlarını çıkarmak.
• Kesmek.
• Kılıç ile vurmak.

fery

• İyi iş işlemek.
• Meşin dikmek.
• Yaramaz iş. Bir nesneyi ıslah için kesmek.

fitam

• Çocuğu sütten kesmek.

garf

• (Çoğulu: Guref-Agrâf) Kurtarmak.
• El ile su almak.
• Bir şeyi kesmek.

gasn

• Kesmek.

haff

• Tavaf etmek.
• Süslemek.
• Hizmet etmek.
• Kesmek.

harbak

• Yarmak.
• Kat'etmek, kesmek.
• İfsad etmek, bozmak.
• Deva, ilâç.

hardale

• Hardal tanesi.
• Nesneyi ufak edip kesmek.

haşş

• Kat'etmek, kesmek.
• Toplamak, cem'etmek.
• Davara ot vermek.
• Ateş yakmak.

hazf

• Aradan çıkarma, çıkarılma. Yok etme, silme, ortadan kaldırma, giderme, düşürme.
• Selâm ve tahiyyatı uzatmayıp kısa kesmek.
• Mahvetmek.
• Vurmak.
• Atmak.

hazl

• Kat'etmek, kesmek.

hazm

• Kat etmek, kesmek.
• Yab yab yürümek.
• Hızlandırmak.

hazv

• Kat'etmek, kesmek.
• Takdir etmek.

hazy

• Kat'etmek, kesmek.

hebr

• (Çoğulu: Hübur) Çukur yer.
• Kesmek.
• İki dağ arasında olan düz yer.
• Etli, semiz olmak.

herd

• Deve kuşunun dişisi.
• Yarmak.
• Kat'etmek, kesmek.

hesm

• Kaba yemek. Bütün bütün yutmak.
• Kesmek.
• Toplamak, cem'etmek.

• Kırmak.
• Kesmek.

heşm

• Kırmak veya kesmek.

hezazik / hezazîk

• Süratle kat'etmek, çok çabuk kesmek.

hezm

• Çok çabuk kesmek.
• Sür'atle yemek.

hezz

• Hızlı okumak.
• Süratli kesmek.

hicran

• Uzaklaşma. Ayrılık. Ayrılıktan gelen keder, sızı, acı. Dostluğu ve ülfeti kesmek.

hıdk

• Kesmek.
• İhâta etmek, kaplamak, içine almak.

hişam

• Kırmak.
• Kesmek.

hubul

• El ve ayak kesmek.

ibtat

• Kesmek. Kat'etmek.

ifra'

• Kesmek.
• Yarmak.

ıhtirak

• Kat'etmek, kesmek.

ihtiras

• (Hiraset. den) Kaçınmak, kendini korumak, muhafaza etmek.
• Kesmek.

ihtitab

• (Hatab. dan) Odun toplamak, odun kesmek.

ıhtiza'

• Parça parça edip taksim etmek.
• Kat'etmek, kesmek.

iktidab

• Bir şeyi kendisi için kesmek.
• Henüz öğretilmemiş deveye binmek.
• İrticâlen söz söylemek.
• Edb: Şâir, kasidesinden teşbihi keserek maksadına, yani medhettiğinin medhine geçmek.

iktisar

• (Kasr. dan) Sözü kısa kesmek. Kısaltmak.

ıztılam

• Koparmak. Kat'etmek, kesmek.

kalm

• Kesmek.

kasb

• Kat'etmek, kesmek.

kasl

• Kesmek.

kasm

• Bölmek.
• Ayırmak.
• Bahsetmek.
• Kesmek.

• Kapa kapa yemek, bütün bütün yutmak.
• Kesmek.
• Cem'etmek, toplamak.
• İ'tâ etmek, vermek.

kasr

• Kısa olmak. Kısa kesmek.
• Birisini bir hususa, bir işe tahsis etmek.
• Bir işte tembellik etmek.
• Akşamlamak.
• Hapseylemek.
• Yekpâre taş.
• Beyazlatmak.
• Gevşetmek.
• Noksanlaştırmak.

kass

• Göğüs.
• Saç kesmek.
• Kırkmak.
• Koyundan kırkılmış yün.

kat'-ı nazar

• Bakmamak. İtibar etmemek.
• Alâkayı kesmek.

katf

• Atın veya diğer davarın adımını geç atması.
• Tırmalamak.
• Üzüm kesmek.
• Ağaçtan meyve devşirme.
• Devşirme mevsimi.

katl

• (Çoğulu: Mekâtıl) Kesmek.

katm

• Kesmek. Isırmak.
• Tatmak, zevk.
• Devenin kükremesi.

kavb

• Kesmek.
• Çukur kazmak.

kaz'

• Kesmek.
• Kahretmek.
• Çiğnemek.
• Fuhşiyat söylemek. Sövmek.

kazb

• Kesmek.
• Yonca otu.

kazz

• Okun yeleğini kesmek.
• Yalnız, tek, ferd.

kebair

• (Tekili: Kebire) Büyük şeyler, büyük günahlar. Kebairin sıralanışı:-Allah'ı inkâr etmek.-Allah'a şirk koşmak.-Kat'iyyen sâbit olan dini bir hükme inanmamak.-Allah'ın rahmetinden ümidini kesmek.-Allah'ın cezasından, mekrinden ve azabından emin olmak.-Günah üzerinde ısrar etmek. Yâni, herhangi bir gün

kemş

• Kesmek.

kesd

• Davarı üç parmakla sağmak.
• Bir şeyi dişiyle kesmek.

kesf

• (Güneş veya Ay) ışığını kesme.
• Görünmez olma.
• Kesmek.
• Yaramaz olmak.

keskese

• Söylerken sin'i kef'e tebdil edip sin yerine kef okumak.
• Çabuk kesmek.

keşt

• Soymak.
• Keşfetmek.
• Fazlalığı kesmek. Koparmak.
• Açmak. Deriyi yüzmek.
• Yüzden perdeyi kaldırmak.

kısmal

• Kesmek.

menn

• Nimet vermek. İyilik etmek.
• Minnet.
• Rıza.
• Esiri fidye almadan, ücretsiz salıvermek.
• Kesmek.
• Zayıf etmek.
• Ettiği iyiliği başa kakmak.
• İki batman ağırlık.
• Kudret helvası.

menun

• (Menn. den) Kesmek.
• Vakit, zaman, ömür ve sâireyi kesen mânâsınadır.

mesule

• (Çoğulu: Mesulât) Azap vermek, eziyet etmek.
• Hayvanı oka nişan edip atmak yahut diri iken bir tarafını kesmek.

metr

• Kesmek.
• Çekmek.
• Atmak. (Bazan fercten kinâye olur.)

mez'

• Evmek, acele, sür'at.
• Kesmek.

mümakese

• Satın aldığı şeyin pahâsından kesmek.

naha'

• Boyun kemiğindeki beyaz iliğe varana kadar kesmek.
• Yemen taifesinden bir kavim.
• Hâlis etmek.
• Uzaklık, ıraklık.

nahr

• Boğazlamak. Bir hayvanın göğsü üstünden bıçak vurup boğaz damarını kesmek.
• İki şeyin birbirine göğüs göğüse olması.
• Boyun. Boğaz çukuru.
• Sadır.
• Gündüzün evveli.
• Namazda kıyamda iken sağ eli sol elin üstüne koymak.

• Kurbanlık deveyi göğsü üstünden (evdâcını yâni iki büyük damarını) kesmek.

nehr

• Boğazlamak, kesmek.
• Namazda sağ elini sol eli üzerine koymak.
• Sadr, göğüs.

ru'b

• Korku, havf. Korkudan dolayı iş ve hareketten kesilmek. Korkutmak.
• Kesmek.
• Sihir, büyü, efsun.

salm

• Kesmek.

salma'

• Kesmek.

sarm

• (Surm) Bağ kesmek. Meyve toplamak. Bir şeyi kökünden ayırmak.

şatbe

• (Çoğulu: Şütab-Şütub) Hurma ağacının budağı.
• Yaş ekin yaprağı.
• Yarmak.
• Kesmek.
• Uzun boylu kadın.

segab

• (Çoğulu: Sügbân) Kesmek.
• Dere içinde yağmurdan biriken su.
• İyi ve tatlı su.

şer'ab

• Uzun.
• Uzununa kesmek. Uzunlamasına yarmak.

serr

• Çocuğun göbeğini kesmek.
• Göbekte ağrı olmak.
• Şâdlık, neşeli ve sevinçli olma.

şerşere

• Ateş üstüne koyunca cızlayıp ötmek.
• Yarmak.
• Kesmek.
• Meta, mal mülk.
• Ağırlık. (Bu mânâya Çoğulu: Şerâşir)

serupay

• Tas: Dervişin, tarikat ve mevlevihâne ile bağını kesmek. (Farsça)

şerz

• (Çoğulu: Şerâriz-Şevâriz) Şiddet.
• Zorluk.
• Kuvvet.
• Kalabalık, galizlik. Kat'etmek, kesmek.

ta'til

• Çalışmağa ara vermek. Çalışmayı durdurmak. İzine başlamak.
• Kesmek.
• Muattal bırakmak.
• Ziynetsiz etmek, süssüz yapmak.
• Allah'ın sıfatlarını inkâr eden felsefecilerin mesleği.

tadhiye

• Kurban kesmek.

tadli'

• Kavunu dilim dilim kesmek.

tahzim

• Kesmek.

takdid

• Eti kurutmak.
• Uzunlamasına yırtmak veya kesmek.

takvir

• Bir cismi yuvarlak kesmek.

takzib

• Kesmek.

tamm

• Saçını kesmek.
• Galebe etmek. Galib gelmek.
• Yükselmek, yüce olmak.
• Defnetmek, gömmek.

tarr

• Kesmek.
• Keskinletmek.
• Yapmak.
• (Bıyık) gelmek.
• Çolak olmak.
• Düşmek.

tasarum

• Birbirini kesmek.

taslim

• Kulağı dibinden kesmek.

tebtik

• Kulak kesmek.

tebtil

• Tamamen hakka yönelmek.
• İyice ve tamamiyle kesmek.
• Terbiye etmek.
• Yemek.

tebtit

• Kesmek.
• Dağıtmak.
• Bitirmek.

tefsa'

• Kesmek.
• Eskimek.

tehlib

• Atın kuyruğunun kılını kesmek.

telbin

• Kerpiç kesmek.

terhim

• Atmak.
• Kolaylaştırmak, âsân etmek.
• Deveyi sebepsiz kesmek.
• Yumuşak ve ince etmek.
• Bir ismi kısaltma.

terr

• Vurmak.
• Kesmek.
• Uzak olmak.

teşrid

• Ayırma, dağıtma. Dilim yapıp kesmek.
• Nefyetme, kovalama.
• Belâya atma. Ürkütüp kaçırma. Sevketme.
• Birisinin ayıbını teşhir eylemek.

umre

• Hac zamânı olan beş günden yâni Arefe ve Kurban bayramının dört gününden başka, senenin her günü ihrâma girip Kâbe'yi tavâf etmek, Safâ ile Merve arasında sa'y yapmak ve saç kazımak veya kesmek.

vekf

• Evin damlaması.
• Kat'etmek, kesmek.

ye's

• Emelinden kesilmek. Ümidsizlik. Nevmid olmak. Matlubunun hâsıl olmasına ümidini kesmek.

• Ümitsizlik, ümîd kesmek.

zebh / ذبح

• Boğazlama, kesme. Hayvanın boğazındaki yemek borusu, hava borusu, iki yandaki kan damarından üçünü bir anda kesmek.

• Boğazlama. (Arapça)
• Zebh edilmek: Boğazlanmak, kesilmek. (Arapça)
• Zebh etmek: Boğazlamak, kesmek. (Arapça)

zekve

• Tamamlamak. Kesmek.