ahrab

• Kulağı kesik.
• Kulaktaki küpe deliği.

ahrem

• Burnu kesik olan. Kesik burunlu.
• Edb: Rübai vezinlerinden "Mef'ulü" ile başlıyan oniki şekilden herbiri.
• Tıb: Omuz ucu.

akla'

• Eli kesik.

akta'

• Eli kesik olan adam.

aslem

• Kulağı kesik olan, kesik kulaklı.

bahire

• Kulağı kesik deve.

begnek

• Kuyruğu kesik hayvan. (Farsça)

betra

• (Müz: Ebter) Çocuğu olmayan. Kısır.
• Kuyruğu kesik dişi hayvan.

bi-fetret / bî-fetret

• (Bilâ-fetret) Dâimâ, kesiksiz olarak.

bühre

• Geniş yer, büyük mekân.
• Kesik kesik soluyuş.
• Dere içindeki sazlık ve çayırlık.

büride / bürîde / بریده

• Kesik. (Farsça)

büride-ser

• Başı kesik. (Farsça)

cerez

• Suyu kesik olan.
• Otsuz yer.

cezma

• Kulağı kesik koyun.
• Kulağı delik koyun.

düm-büride

• Kuyruğu kesik. (Farsça)

ebter

• Kuyruğu kesik hayvan.
• Sonunda oğlu ve kızı kalmayan insan.
• Ölümünden sonra adı hatırlanıp anılacak hayrı ve ihsanı kalmayan kişi.
• Eksik, tamamlanmamış.

• Güdük, kesik.

ecda'

• Burnu kesik olan kimse.
• Kulağı, eli ve dudağı kesik kimse.

eczem

• (Cüzâm. dan) Cüzamlı, miskinlik illetine uğramış olan.
• Parmakları veya eli kesik olan adam.

ekşem

• Doğuştan kusurlu olan. Burnu, kulağı kesik veya noksan doğan (adam).
• Pars denilen vahşi hayvan.

esekk

• Tavşan.
• Kulağı kesik olan.
• Küçük kulaklı.
• Kulağı işitmeyen. Sağır.

gayr-ı memnun

• Devamlı. Kesiksiz.
• Minnetsiz, sürekli.

gayr-ı münkatı'

• Devamlı, fasılasız, kesiksiz.

harflerin taktii / harflerin taktîi

• Harflerin kesik olması, harflere bölme.

huruf-u mukattáa

• Arap harflerini heceler halinde kesik kesik yazmak (Yâsin, Elif Lâm Mim vb.).

huruf-ul mukattaa

• Gr: Kur'an-ı Kerim'de sure başlarında bulunan, kesik kesik, ikisi üçü birleşik veya tek başına yazılı hafler. Elif Lâm Mim, Yâ Sin, Elif Lâm Râ... gibi. Bunlar İlahî birer şifre olup, mânalarını anlayanlar Resul-ü Ekrem (A.S.M.) ve O'nun vârisleridir.

izafet-i maktu'

• Kesik tamlama. Terkib-i izafet-i maktu'da denir. Esre'yi kaldırmağa da fekk-i izafet denir. Yani izafetin kaldırılması demektir. Meselâ: Câme-hâb : Yatak. Câme-i hâb : Uyku elbisesi. Ser-rişte : İp ucu, vesile, tutamak. Ser-i rişte : İpin ucu.

kalpak

• Kesik koni biçiminde deri, kürk veya kumaştan yapılmış başlık.

kasva

• Kulağının dörtte biri kesik olan koyun veya deve.

kıt'a

• (Çoğulu: Kıtat) Dünyanın kara parçalarından her biri.
• Memleket. Ülke.
• Mat: Bir dairenin bir yayı ile onun çapı arasındaki kısım.
• Tıb: Kesik organın vücudda kalan parçası.
• Ask: Çok kalabalık olmayan askerî kuvvet.
• Edb: En az iki beyitten yapılmış manzum

mahrut-u nakıs / mahrût-u nâkıs

• Kesik koni şeklinde.

maktu / maktû / مقطوع

• Kesilmiş, kesik. (Arapça)
• Pazarlık yapılmaz. (Arapça)

me'yus

• Ümidsiz. Kederli. Ye'se düşmüş. Ümidi kesik.

mukattaa

• (Kat'. dan) Bitişik olmayan. Kesik, ayrı.

• Kesilmiş, kesik, ayrı.

mukattaat

• Bazı sûrelerin başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre özelliğini taşıyan kesik harfler.

mukattaat-ı huruf / mukattaât-ı huruf

• Bazı sûrelerin başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre özelliğini taşıyan kesik harfler.

münkati'

• Kesilen, kesik arkası gelmeyen, son bulan, süreksiz.

mütekatı

• Kesişmiş, kesik kesik.

mütekatı'

• Kesik kesik.

mütekattı'

• (Kat'. dan) Kesik. Biteviye olmayan.

mütemadi

• Devamlı, kesiksiz, sürekli, daima.

nevatır

• Kirişi kesik olan yay.

sebk-i mefsul

• Edb: Ayrı ayrı, kesik kesik yazma tarzı.

sekte

• Durma, kesiklik.

• Durma, kısılma.
• Kanın birdenbire durması.
• Bir işin görülmesinde kesiklik, durgunluk hâsıl olmak.
• Tecvidde: Kıraat esnasında nefes almadan sesi kesmeğe denir.

takti

• Kesme, kesik kesik okuma.

vücud-u ebter

• Kesik, sona ermiş varlık; kendisiyle Rabbi arasındaki bağı kesen varlık.