kelam / kelâm / كلام / كَلَامْ

• Söz, söyleyiş, nutuk.
• Dil, lehçe.
• Kelâm ilmi, İslâmî inanç meselelerinden bahseden ilim.

• İfade, söz.

• Allahü teâlânın subûtî sıfatlarından. Cenâb-ı Hakk'ın, âlet, harf ve sese ihtiyaçtan münezzeh (uzak) olarak söylemesi.
• Îmân ve îtikâd bilgilerini delîlleri ile anlatan ilim.

• Söz. Bir mânayı ifâde eden, bir maksadı anlatan ifâde.
• Allah'a mahsus bir sıfat.
• Fık: Allah (C.C.) Kelâm sıfatını da hâizdir. Onun kelâmı harften ve savttan (sesden) münezzehtir, ezelidir, ebedidir.
• Ist: Hikmet ve mantık esaslarıyla Allah'ın (C.C.) varlığı, birliği, İ

• Konusu îman olan bir ilim.

• Söz, ilâhî sıfatlardan biri.

• Söz. (Arapça)

• Konuşma (sıfatı).

• Söz.