aşavet

• Gündüz görüp, gece görmeyen ve tavukkarası adı verilen göz hastalığı.

aşi

• Akşam.
• Akşam yemeği.
• Tavuk karasına tutulan kimse.

dahmes

• Sirke tulumu.
• Her nesnenin karası.

esmat

• (Çoğulu: Sümut) Saçının ve sakalının karası beyazıyla karışıp ikisi beraber olmak.

hafş

• Tıb: "Tavuk karası" adı verilen bir göz hastalığı.

haver

• Gözün beyazının çok beyaz ve karasının da çok kara olması.

huri

• (Ahver ve Havrâ kelimelerinin çoğulu) Ahu gözlüler. Gözlerinin akı karasından çok olan, pek güzel ve güzellikleri tarif ve tavsif edilemiyecek derecede güzel olan Cennet kızları.

kemne

• Tıb: Karasu adı verilen bir göz hastalığı.

leclece

• (Sözde) karasızlık, tereddüt.
• Lokmayı ağızda döndürmek ve çiğnemek.

mashara-i alem / mashara-i âlem

• Âlemin maskarası. Kepaze, rezil.

mukle

• (Çoğulu: Mukul) Gözün karası. Göz bebeği.
• Göz.
• Su taksimi için kullanılan taş.

reyn

• Leke, kir, pas.
• Gönül karası, kalb katılığı, günahın artması.
• Uyku, mestlik galebe etmek.
• Çıkması mümkün olmayan şey.

şantaj

• Bir kimsenin suçunu veya yüz karasını meydana çıkarmak tehdidiyle menfaat sağlamaya çalışma. (Fransızca)

şemet

• Saçın akı karasına karışmak.

şemta

• Saçı ağarmış kadın. Kocakarı, acuze.
• Akı karasına karışmış saç.

su'-i fehm / sû'-i fehm

• Kötü anlayış. Her zarar, insana, kendi nefsinden gelir, Yüz karası, âdeme (insana) sû'-i fehminden gelir.

şuride / şûrîde / شوریده

• Perişan. (Farsça)
• Karasevdalı. (Farsça)

vekte

• (Çoğulu: Vikat) Gözün karasına ak düşmek.
• Nokta.
• Eser.

zebab

• Karasinek.