Menu
İletişim
LUGGAT
OSMANLICA TÜRKÇE SÖZLÜK
{ lügât . lügat . لغت }
Arapça ve Farsça yazımları, Osmanlıca okunuşları
ve detaylı açıklamaları ile birlikte.
Arama yapmak istediğiniz kelimeyi girip
karşılığını bulmak istediğiniz "
OSMANLICA ARA
" ya da "
TÜRKÇE ARA
" butonlarına tıklayın.
İfadenin içinde geçtiği kelimeleri de göster.
Türkçe - Osmanlıca Sözlük
'te
kötülük
ifadesini içeren
137
kelime bulundu...
nehy-i anil münker
Günahlardan ve kötülüklerden sakındırmak, alıkoymak.
adavet-i müsi'
Kötülük işleyen kişiye düşmanlık.
agraz
(Tekili: Garaz) Garazlar. Fiil yapılırken gözetilen gayeler. Kasden ve bilerek yapılan kötülükler.
arz-ı beyza / arz-ı beyzâ
Beyaz dünya, kötülüklerden arınmış dünya.
aşir
Onda bir. On kısma taksim edilen bir şeyin herbir parçası.
Kur'an-ı Kerimin on cüz'ünden herbiri veya on âyetlik bir parçası.
Dost, yardımcı, yardak.
Koca.
Kabile.
Kötülükte yardımcılık eden.
Sahip.
Toz.
ayn-i şer
Kötülüğün ta kendisi, tam bir kötülük.
azamüşşer / âzamüşşer
Büyük kötülük.
bed-amuz / bed-âmuz
Kötülük, fenalık öğrenmiş.
(Farsça)
Fenalık, kötülük öğreten.
(Farsça)
bed-cu
Kötülük arayan. Kötülük düşünen.
(Farsça)
bed-hah
Fenalık isteyen. Herkesin kötülüğünü isteyen. Kötülük isteyen.
(Farsça)
bedhah
Kötülük isteyen.
benes
Kötülükden, fenalıkdan ve iyi olmayan şeylerden çekinme ve kaçınma.
büyü
Cin gibi manevî varlıklar aracılığı ile insan veya başka varlıklar üzerinde etki meydana getirme işi. Dinimiz büyücülerin şerrinden, kötülüklerinden Allah'a sığınmamızı emreder. Müslüman büyücülük yapmaz.
cadı
Avrupa'da putperestlik çağından beri gelen bir inanca göre, şeytanın gücünü kullanarak büyü yolu ile insanlara kötülük eden, felâketler getiren kadın. Bu bâtıl inanç yüzünden birçok yaşlı masum kadın, cadı diye Hristiyanların kurduğu Engizisyon mahkemeleri kararıyla yakılmıştır.
cefa / cefâ
İncitmek, eziyet etmek, kötülük.
damen-i pakiniz / dâmen-i pâkiniz
Çok temiz eteğiniz; her türlü kötülük ve günahtan uzak duran bir kişinin peşinden gitmeyi ve ona saygı göstermeyi ifade eden bir deyim.
defter-i a'mal / defter-i a'mâl
Amel defteri, insanların dünyadaki hayır ve kötülüklerin kaydedildiği defter.
İnsanların amellerinin iyilik veya, kötülüklerinin meleklerce kaydolunduğu manevî defter.
derece-i şenaat
Kötülük ve fenalık derecesi, seviyesi.
ehremen
Zerdüştîlerin inandıkları, kötülük ve karanlık tanrısı, şeytan, dev.
ehriman
Ateşe tapanların kötülük tanrısı.
ehrimen / اهرمن
Kötülük tanrısı, şeytan.
(Farsça)
ehven-i şerreyn
İki şer (kötülük)den zararı en az olanı. Bu kelime, halk arasında Ehven-i şer olarak kullanılmaktadır.
eşkiya
Şakiler. Yol kesenler. Asiler. Allah'a veya kanunlara isyan edip kötülük yapanlar. Haydutlar, anarşistler, âsiler. Hak ve kanunlara baş kaldıranlar, Allahın emirlerine karşı gelenler.
eşrar
Tahribçiler. Kötülük edenler.
Kötü şeyler. şerliler.
ez'aki / ez'akî
Kısa boylu ve kötü olan adam. Kötülük yapan kimse.
fahhaş
Her cins fenalık ve kötülükleri şahsında toplamış olan kimse.
fasık / fâsık / فاسق
Kötülük düşünen.
(Arapça)
fenalık
Kötülük.
fesad / fesâd / فساد
Fenalık, kötülük, arabozuculuk. Kargaşalık, karışıklık.
Fesat, bozukluk.
(Arapça)
Kötülük.
(Arapça)
fesadat
(Tekili: Fesad) Bozukluklar. Kötülükler. Karışıklıklar.
fesat / فساد
Bozukluk, kötülük.
(Arapça)
fevahiş / fevâhiş
Kötülükler.
Fahişeler, kahpeler.
fısk / فسق
Kötülük, sefihlik.
(Arapça)
Dinsizlik.
(Arapça)
Tanrı'ya karşı isyan.
(Arapça)
fuhş
Haddini aşma.
Kötülük, namusa aykırı hareket.
gayur / gayûr
Gayreti çok olan. Kötülük ve çirkinlikleri şiddetle reddeden.
germ ü serd
Sıcak ve soğuk.
Darlık genişlik, iyilik kötülük, acı tatlı.
gışş / غش
Hile, kötülük.
(Arapça)
habais / habâis / خبائث
(Tekili: Habise) Kötülükler. Murdar ve pis şeyler.
Kötülükler, kötü şeyler.
Pislikler, kötülükler.
Kötülükler.
(Arapça)
habaset / habâset / خباثت
(Hubs) Murdarlık, pislik, kötülük.
Kötülük, alçaklık, fenalık.
Pislik, pislik, kötülük.
Kötülük, alçaklık.
(Arapça)
hafaza melekleri
Koruyucu melekler, her insanın hayır (iyi) ve şer (kötü) işlerini yazan; ikisi gece, ikisi gündüz gelen ve kötülüklerden ve cinlerden koruyan melekler. Bunlara Kirâmen kâtibîn melekleri diyenler olduğu gibi, onlardan başka olduğunu söyleyenler de olm uştur.
hah
(Hasten : "İstemek" mastarından yapılmıştır.) Kelimenin sonuna getirilerek isteyen, ister mânasında terkib yapılır. Meselâ: Bed-hah : Kötülük isteyen.
(Farsça)
hain / hâin
Emanete hıyanet eden. İyiliğe karşı kötülük eden.
Hıyanet, kötülük eden.
hakikat / hakîkat
Bir lafzın (sözün) asıl mânâsı.
Gerçek.
Kötülüklerin kalbden tekellüfsüzce, zorlanmadan gitmesinin gerçekleşmesi, fenâ(Allahü teâlâdan başka her şeyi unutma) mertebesi.
Mâhiyet.
halık-ı şer / hâlık-ı şer
Kötülük yaratanı.
hatır-ı nefsani / hâtır-ı nefsânî
Kötülükleri istiyen nefs tarafından kalbe getirilen düşünce. Buna hâcis denir.
hayır ve şer
İyilik ve kötülük.
hayır-şer
İyilik-kötülük.
hayr ü şer
İyilik ve kötülük.
İyilik ve kötülük.
hecr-i cemil
Kalben ve fikren onlardan uzak durup fiillerinde onlara uymamakla beraber, kötülüklerine karşılık vermeğe kalkışmayıp müsamaha, idare ve güzel ahlâk ile hüsn-i muhalefet etmek.
hem-şerr
Kötülükte beraber olan, kötülüğü birlikte yapan.
(Farsça)
hicret
Bir yerden başka bir yere göç etmek.
Resûlullah efendimizin Mekke-i mükerremeden Medîne-i münevvereye göç etmesi.
Müslüman bir kimsenin, dînini korumak için, kâfir memleketinden, İslâm memleketine göç etmesi.
İslâm memleketinde fitne ve kötülük bulunan bir yerden iyi bir yere
hisbet
İyiliği emr edip kötülükten alıkoymak husûsunda, hükûmet adamlarının bizzat işe karışıp gerekeni yapmaları. İhtisâb da denir.
hissiyat-ı nefsaniye / hissiyât-ı nefsaniye
Kötülükleri emreden nefsin yönlendirdiği duygular.
hıyaneten
Kötülükte bulunarak, hıyanet ederek.
hubs
Kötülük, fenalık, yaramazlık.
Pislik.
Kötülük.
ihanet
(Hevn. den) Alçak ve hakir addedip itibar etmemek, kıymet vermemek.
Hainlik. Haksızlık. Kötülük.
ihtisab / ihtisâb
Allahü teâlânın emir ve yasaklarına uyulmasının, ilim ve ehliyet sâhibi bir devlet me'muru olan muhtesib tarafından sağlanması, emr-i ma'rûf nehy-i münkerin yâni iyiliği emretmek kötülükten sakındırmak vazîfesinin el ile yapılması vazîfesi.
ikbah
(Kubh. dan) Fenalık yapma, kötülük etme.
ilah-ı şer / ilâh-ı şer
Kötülük tanrısı.
isaet / isâet / اسائت
(Sû'. dan) Kötü iş işlemek. Kötülükte bulunmak. Yaramazlık.
Kötülük etme.
(Arapça)
ittika
Sakınmak. Çekinmek. Günahlardan ve bütün kötülüklerden kendini çekmek. Takvâ ile amel etmek.
kabiliyet-i şer
Kötülük kabiliyeti.
kahir-ül eşrar / kahir-ül eşrâr
Şerleri ve kötülükleri ortadan kaldırıp yok eden. Haydutları kahreden.
kaza / kazâ
Allah'ın ezeldeki hükmü
Kadılık (ilçe) merkezi.
Kadılık etme işi, mahkemenin kararı, hükmü.
Yapma, yapılma, işleme.
İstemeden yapılmış bir kötülük.
keyd
Tuzak. Kötülük, hile.
Men'etmek.
Kusmak.
Çakmağın tezce ateşi çıkmayıp geçmek.
Cenk etmek, dövüşmek.
Karganın ötmesi.
kubuh
Çirkinlik, kötülük.
la'net
Bedduâ; bir kimsenin kötülüğünü, Allahü teâlânın af ve merhametinden mahrum olmasını, ihânet edenlerin veya kötülüklerin gerektiği cezâya çarptırılmasını istemek.
lütf u kahr
Güzellik, insan ve kötülük, sıkıntı.
maneviye / mâneviye
İyilik ve kötülük ilâhı diye iki ilâha inanmaktan ibaret batıl bir mezhep olup zerdüştlerden alınmıştır.
mazanne-i su'
Kendisinden ancak kötülük beklenen kimse.
medar-ı şeamet / medar-ı şeâmet
Kötülük, uğursuzluk vesilesi.
mefsedet
Bozgunculuk, fesat, kötülük.
mekr-i ilahi / mekr-i ilâhî
Allahü teâlânın mekr (hîle) yapanların mekrini kendilerine çevirmesi, kötülüklerini, kurdukları tuzaklarını bozması, mekrlerine karşılık onları cezâlandırması.
melek
Allahü teâlânın nûrdan yarattığı gözle görülmeyen mâsum (kötülüklerden korunmuş) varlıklar. Çokluk şekli, melâike'dir.
men dakka dukka
"Kapı çalanın kapısı çalınır." Yâni, kim birisine bir kötülük yahut iyilik yaparsa ona o şey yapılır. Meselâ: "Su-i zan eden su-i zanna mâruz olur."
mered
Kötülükte inad.
Sakal belirmemek, sakal çıkmamak.
mesavi / mesâvî / مساوی
Kötülükler, fenalıklar, ayıplar, kusurlar.
Kötülükler.
(Arapça)
mesavi-i medeniyet / mesâvî-i medeniyet
Medeniyetin kötülükleri.
mesavi-i medeniyyet
Medeniyyetin fenalıkları, kötülükleri. (İsraf ve sefahet gibi)
müellefe-i kulub / müellefe-i kulûb
Kalbleri İslâm'a ısındırılmak istenenler. Kalblerine îmân yerleştirilmesi istenilen veya yeni îmân etmiş müslümanlar ve kötülükleri önlemek istenilen bâzı kâfirler olup, zekât verilen sekiz sınıftan biri iken hazret-i Ebû Bekr zamânında kendilerine zekât verilmesinin nesh yâni hükmünün kaldırıldığı
münezzeh
(Nezahet. den) Tenzih edilmiş, teberri edilmiş.
Pâk, kusur ve noksanlıklardan uzak. Hiç bir şeye muhtaç olmayan. Kötülükten, kusurdan ve noksanlık gibi şeylerden tenzih edilen.
münzevi / münzevî
İslâmiyet'in emirlerini yapmak, yasaklarından sakınmak, kötülüklerden korunmak ve kalb huzûru ile ibâdet yapabilmek için bir köşeye çekilmiş olan kimse.
müşağabe / müşâğabe
Aldatıp kötülük etme.
musi'
Kötülük işleyen, günahkâr, isyankâr.
müsi'
(Sev'. den) Yaramaz, itaatsiz, iş görmez. Kötülük işleyen.
Kötülük eden.
nafi' ve darr / nâfi' ve dârr
"Fayda ve zarar, iyilik ve kötülük kendisinden olan" mânâsına Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden).
nefs
Can.
İnsanın kendisi, kişi, beden.
Hakîkat, cevher, asıl, öz. İnsanda ve cinde şer, kötülük kuvveti. Şerîate yâni dîne uymayan isteklerin kaynağı. Buna nefs-i emmâre de denir.
nefs muhasebesi / nefs muhâsebesi
İnsanın, dâimâ kötülük ve günâh işlemek istiyen nefsini hesâba çekip, kontrol etmesi ve gerektiğinde onu cezâlandırması
nefs- i emmare / nefs- i emmâre / نفس اماره
Kötülükleri emreden nefis.
nefs-i levvame
Kötülüğü işledikten sonra fenâlığını hatırlayarak insanı rahatsız eden pişmanlık hâli ve vicdan rahatsızlığı.
İnsanın, kendine ait kötülük ve günahını görüp fenalığını bilen ve hayra meyleden iradesi.
nefs-i mülhime
Gerektiği zaman Allahü teâlâ tarafından kendisine hakîkatler ilhâm edilen, kötülüklerden arınmış nefs.
nefs-i mutmainne
İyiliği kötülükten ayırt ettirerek insanlık vazifesini tanıttıran ve vicdanına rahatlık veren hâl. İnsanı Allah'a yaklaştıran hâl. Günaha meyleden kötü sıfatlardan temizlenmiş ve güzel ahlâk ile muttasıf olarak kurb-u İlâhiye itmi'nan ve istikrar kazanmış olan insan iradesi. Nefsin, Allah'ın emirler
nefs-i natıka / nefs-i nâtıka
İnsanı hep kötülük ve aşağılık işler yapmaya sürükleyen nefs. Nefs-i emmâre.
nehyianilmünker
Kötülükten sakındırma.
pürşer
Çok şerli, kötülüklerle dolu.
redaet
Kötülük, fenalık, bayağılık.
safiyane / sâfiyane
Hiç kötülük düşünmeden, temiz bir kalple.
şeamet / şeâmet
Uğursuzluk, kötülük, bedbahtlık.
Kötülük, uğursuzluk.
Uğursuzluk, kötülük.
şekavet
Her çeşit kötülük içinde olmak. Belâ ve zillete düşmek. Sıkıntıda kalmak.
Haydutluk, eşkiyalık.
selam / selâm
Esmâ-i hüsnâdan (Allahü teâlânın güzel isimlerinden). Zâtı ayıplardan (kusurlardan), sıfatları noksanlıklardan ve işleri kötülüklerden uzak, temiz olan.
İki müslüman karşılaşınca veya ayrılırken birinin diğerine; "Es-selâmü aleyküm" veya "Selâmün aleyküm" yâni dünyâda ve âhirette sel
şenaat / şenâat / شناعت / شَنَاعَتْ
Fenâlık, kötülük, alçaklık.
Cenab-ı Hakk'ın emrine muhalif hareket.
Kötülük, alçaklık.
Kötülük, alçaklık.
Kötülük.
(Arapça)
Kötülük, fenalık.
şennar
(Çoğulu: Şenâir) Ayıp. Utanç. Kötülük.
şer / شر / شَرْ
Kötülük.
Kötülük, kötü.
Kötülük.
(Arapça)
Kötülük.
şeraret / şerâret / شرارت
Şerlilik, kötülük, fenalık.
Kıvılcım.
Şerlilik, kötülük.
Şerlilik, kötülük.
Kötülük, şerlilik.
(Arapça)
şeraretli
Şerle, kötülükle dolu, kötülüğe eğilimli.
şerir / şerîr / شریر
Şerli. Şer işleyen. Kötülük yapan. Kötü.
Kötü insan, kötülük eden insan.
(Arapça)
şerr / شر
Kötü iş, kötülük. Fenâlık.
Kavga.
Allaha isyan, emirlerine uymama, muhalif hareket etme.
Fenâ adam, fenâlık yapan adam, kötü adam.
Daha kötü, en kötü.
Kötülük, fenalık, isyan.
Kötülük.
Kavga gürültü,
Dinin yasak kıldığı iş.
Kötülük.
(Arapça)
Kötü davranış.
(Arapça)
şerr ü fesad
Kötülük ve bozukluk. şer ve fesat.
şerr-i cüz'i / şerr-i cüz'î
Küçük kötülük.
şerr-i hazin / şerr-i hazîn / شَرِّ حَزِينْ
Hüzünlü, üzücü kötülük.
Hüzün veren kötülük.
şerr-i kalil / şerr-i kalîl
Az bir şer, kötülük.
şerr-i kesir
Çok şer, kötülük.
şerriyet
Kötülük.
seyyiat / seyyiât / سيئات / سَيِّاٰتْ
(Tekili: Seyyie) Kötülük, günahlar, suçlar. Kötülüğe karşı çekilen sıkıntılar.
Günahlar, kötülükler.
Günahlar.
(Arapça)
Kötülükler.
(Arapça)
Olumsuzluklar.
(Arapça)
Günahlar, kötülükler.
seyyiat-alud / seyyiat-âlûd
Kötülüklere karışmış, fenalıklara bulaşmış.
seyyiat-ı mazi / seyyiat-ı mâzi
Geçmişe ait kötülükler.
seyyiat-ı medeniyet
Medeniyetin kötülükleri.
seyyiat-ı sabıka
Geçmiş dönemlerde işlenen kötülük ve günahlar.
seyyie / سيئه / سَيِّئَه
Kötülük, günah.
Kötülük.
Kötülük, günah, suç. Yaramazlık, fenâlık.
Günah.
(Arapça)
Kötülük.
(Arapça)
Günah, kötülük.
sinsi
Gizli ve kurnaz bir şekilde kötülük için yapılan şey.
şirret / شرت
Kötülük.
(Arapça)
Kötü insan.
(Arapça)
su' / sû' / سوء
Kötülük.
İyi olmayan. Kötü, fena.
Kötülük.
(Arapça)
süfyani / süfyanî
Süfyan'dan olan, Süfyan'a mensub, Süfyan'a müteallik. Zübdet-ül Buharî Tercemesine göre, Süfyanî: Müslümanlara kötülük eden, sefil, kötü, alçak olan kimse demektir.
suhuf
Dört büyük ilâhî kitab dışında gönderilen kitapçıklar, formalar. Peygamberlere (aleyhimüsselâm) Allahü teâlâ tarafından gelen yüz dört kitaptan ilk yüz tânesi.
Amel defteri. İnsanların dünyâda iken yaptıkları iyilik ve kötülüklerinin yazıldığı ve kıyâmet günü herkesin eline verilecek ola
şurur / şurûr
Şerler, kötülükler.
şürur / şürûr / شرور
(Tekili: şerr) şerler. Kötülükler.
Şerler, kötülükler.
Şerler, kötülükler.
Kötülükler.
(Arapça)
tafdih
(Fedahat. dan) Rezil etme. Kötülüklerini yayarak adını kötüleme.
teşni'
Başa kakmak.
Davara binmek.
Silâh takınmak.
Kötülük yapmak. Kötü göstermek. Ayıplamak.
Birisinin çok şeni' olduğunu söylemek.
tevfik / tevfîk
Allahü teâlânın kullarının işini, rızâsına muvâfık (uygun) kılması, şer (kötülük) yolunu kapayıp, hayır (iyilik) yolunu kolaylaştırması.
ümmü'l-habais / ümmü'l-habâis
(Kötülüklerin anası) şarap, içki.
uzuf
Nefsi kötülüklerden ve şüphelerden menedip uzaklaştırmak.
va'z
Öğüt, nasîhat; emr-i ma'rûf ve nehy-i münker yâni iyiliği emr, kötülükten menetme.
vaid / vaîd
İyiliğe sevk veya kötülükten kurtarmak için ileride olacak kat'i hâdiseleri haber vererek korkutmak.
Cehennemi haber vermek.
İyiliğe sevk veya kötülükten kurtarmak için ileride olacak kesin hadiseleri haber vererek korkutmak, cehennemi haber vermek.
veşime
Şer, kötülük.
Düşmanlık.
veyl
Vay hâline, yazıklar olsun.
Bir kimse veya topluluğun işledikleri kötülükler sebebiyle karşılaşacakları azâbı, kötü hâlleri ve acınacak bir hâlde bulunduklarını ifâde eden bir söz.
Cehennem'de bir vâdinin adı.
vicdan
İnsanın içindeki iyiyi kötüden ayırabilen ve iyilik etmekten lezzet duyan ve kötülükten elem alan manevî his.
Kendinden geçme, dalma.
Bir şeyi bir halde görme, bulma.
Duyma, duygu.
İnanç.
Şuur.
Bâtın ile Hakkı tanımak.
Din.
zakkum şerleri
Zakkuma benzeyen şerler, kötülükler (zakkum, tadı çok acı olan bir Cehennem ağacıdır.).
En Çok Aranan Osmanlıca Kelimeler
kut'ül amare
ruhban
münib
ram olmak
lev
şegaf
tercüman-ı beliğ
inantab
terceme
tercüme
En Son Aranan Osmanlıca Kelimeler
mahalli
takdim kılınan
Berha
zair
Fasıl
sahtiyan
rika
behle
nazar-ı mütalaa
şam
En Son Aranan Türkçe Kelimeler
kötülük
Nâr
istihrac
Halel getirmek
Zamanı
Çeviri
RÜŞTÜ
altın
Mutlu
Beklemek