an-samimin

• Kalbden. Riyasızlıkla. Samimiyetle. İçten.

ansamimilkalb / ansamîmilkalb / عن صميم القلب

• İçtenlikle, canügönülden. (Arapça)

arazi-i haraciye / arâzi-i haraciye

• Müslümanlar tarafından fetholunan ve ulul-emir tarafından müslim olmayan eski sahibi elinde bırakılan veya hâriçten müslim olmayanlar getirilerek yerleştirilen arâzi.

arıza / ârıza

• Sonradan olan, noksanlık.
• İsabet eden belâ ve keder.
• Bozulma.
• Gelip geçici.
• Hariçten gelen te'sirle olan.
• Bir şeyin olmasına veya görülmesine mâni olan birşey.

arz-ı ihlas / arz-ı ihlâs

• Samimiyeti ve içtenliğini sunma.

batınen / bâtınen

• İçten, iç bakımından.

can ü dilden

• Can ve gönül ile; içten gelerek, gönülden.

dahilden harice

• İçten dışa.

dahilen / dâhilen / داخلا

• İçten, içeriden.

• İçten, içerden, dâhilden.

• İçten. (Arapça)

delalet-i zımniye / delâlet-i zımniye / دَلَالَتِ ضِمْنِيَه

• Gizli olarak, içten içe delil olma.

deruni / derunî / derûnî / درونى

• İçle ilgili, içten.

• Gönülden, içten. (Farsça)

• İçle ilgili, içten.

• İçten gelen, içe ait. (Farsça)

devai

• (Tekili: Dâiye) Batından, içten gelen bir duyguyu teşvik edici hâlât.

efkar-ı münafıkane / efkâr-ı münafıkane

• İki yüzlü, içten pazarlıklı fikirler, düşünceler.

egzost

• ing. İçten yanmalı motorlarda yanmış akaryakıt gazı. Bu gazın boşaltılması tertibatı.

eser-i ibda / eser-i ibdâ

• Hiçten yaratmanın neticesi, eseri.

ez-can ü dil

• İçten gelerek, gönülden.

fırka-i halisa / fırka-i hâlisa

• Samimî grup, samimî, içten kişilerin partisi.

haber

• Hâriçten insanın fikrine intikal eden ilim.
• Yeni havadis. Ağızdan ağıza nakledilen söz.
• Peyam. Peygam. Nebe'. İlim ve malumat. Bilgi.
• Hadis, Resul-i Ekrem Aleyhissalatü Vesselâm'ın sözü.
• Edb: Hâdiseyi bildiren fiil veya cümle.
• Gr: Müsned. Mübtedanın mu

halisane / hâlisâne / خالصانه

• İçtenlikle. (Arapça - Farsça)

haricen

• Dışardan, dıştan. Hariçten.

hullet

• (Çoğulu: Hulel) İçten, samimi sevgi. Dostluk. Muhabbet. Haslet.

hulus / hulûs / خلوص

• İçtenlik, gönülden gelen samimiyet.

• İçtenlik. (Arapça)

hulus-i kalb

• Kalbden, gönülden, içten samimiyet.

hulusiyet / hulûsiyet

• Hâlislik, içtenlik.

ibadet-i halisa / ibadet-i hâlisa

• Samimiyetle, içtenlikle yapılan ibadet.

ibda' / ibdâ' / اِبْدَاعْ

• Hiçten îcâd etme.

ibda' ve ihtira' / ibdâ' ve ihtirâ'

• Varlıkları maddesiz, örneksiz ve benzersiz olarak hiçten ve yoktan var etme.

ihlas / ihlâs / اخلاص

• (Hulus. dan) Kalbini safi etmek. İçten, samimi, riyasız sevgi. İçten gelen sevgi ile doğruluk ve bağlılık.
• Sırf Allah emretmiş olduğu için ibadet etmek. Yapılan ibadet ve işlerde hiçbir karşılık ve menfaati, hakiki ve esas gaye etmeyerek yalnız ve yalnız Allah rızasını esas maksat ve

• İçtenlik, dürüstlük. (Arapça)

ihtira' / ihtirâ'

• Bir şeyin hiçten, yaratılması.

ihtira' ve ibda' / ihtirâ' ve ibdâ'

• Varlıkları maddesiz, örneksiz ve benzersiz olarak hiçten ve yoktan var etme.

kalben

• İçten, kalbden, yürekten, gönülden. Samimi olarak. Kendi kendine.

kalbi / kalbî

• İçten. Yürekten. Kalbe ait ve müteâllik. Samimiyetle. Riyâsızca.

kalbi muhabbet / kalbî muhabbet

• İçten, samimi sevgi.

kargil / kârgil

• Kerpiçten yapılmış bina. (Farsça)

kelam-ı nefsi / kelâm-ı nefsî

• İçten kendi kendine konuşma. Cenab-ı Hakk'ın harf, ses ve söz olmaksızın zatî kelamı.

• Cenab-ı Hakk'ın lâfz, harf ve ses olmayan zâtî kelâmı. İçten konuşma.

kemal-i hulus / kemâl-i hulûs

• Tam bir içtenlik.

kemal-i saffet

• Tam bir temizlik, temiz niyetlilik, samimiyet ve içtenlik.

kemal-i samimiyet / kemâl-i samimiyet

• Tam bir içtenlik.

kemal-i samimiyet ve ihlas / kemâl-i samimiyet ve ihlâs

• Tam bir samimiyet ve içtenlik.

meram

• Maksad. Niyet. Arzu. İstek. İçten tasarlanan.

merek

• Köy evlerinin yanında ot, saman ve yaprak gibi şeylerin ve umumiyetle hayvan yiyeceklerinin muhafazasına mahsus kârgir veya kerpiçten yapılmış bina. Samanlık.

meyelan-ı sa'y / meyelân-ı sa'y

• Çalışmaya içten yönelme, eğilim gösterme.

muamele-i halisane / muamele-i hâlisane

• Hâlis, samimi bir muamele, içtenlikle davranma.

mübdi

• (Bedâ. dan) Herşeyi hiçten halk eden.
• Başlayan.
• Gizli sırları açıklayan.

muhlis

• Hâlis olan. İhlâsı kazanmak için gayret gösteren, samimi ve itikadı doğru olan. Her hâli içten ve riyâsız olan. Katıksız.

• Halis, katkısız, dosdoğru, her hali içten ve gönülden olan, ihlâs sahipleri, samimi ve doğru olanlar.

mümevveh

• Sahte, samimi olmayan, içten değil. Görünüşte haklı olan. Gösterişle alâkadar.

müteberrir

• Teberrür eden, Allah'a derinden ve içten itaat eden.

navek-i kalbi / navek-i kalbî

• İçten, kalbden çekilen âh.

ruh u canımla

• Ruh ve canımla, bütün içtenlikle.

ruh-u can

• Ruh ve can; bütün içtenlik.

sadakatsizlik

• İçten bağlı olmama.

sadik

• Çok sâdık, içten ve dıştan sadakatlı dost. Doğru sözlü.

samimane / samimâne / samîmâne / صميمانه

• Samimi olarak. İçten duyarak, riyasızlıkla. (Farsça)

• İçtenlikle. (Arapça - Farsça)

samimi / samimî / samîmî / صميمى

• Candan, içten.

• İçten, gönülden.

• İçten, gönülden, candan.
• İçli, dışlı.

• İçten. (Arapça)

samimiyet / صميميت

• İçtenlik.

• İçten ve kalbden olan sevgi ve bağlılık.

• İçtenlik.

• İçtenlik. (Arapça)

şefkat

• İçten ve karşılıksız merhamet.

zenadık

• (Tekili: Zındık) Zındıklar. Allah'a ve âhirete inanmayan dinsizler. İçten inanmayıp zâhiren mümin görünen münafıklar.

zımni / zımnî / ضِمْن۪ي

• Gizli olarak, içten içe.