abd-i aziz

• İzzetli kul, Allah'tan başkasına müracaat etmeyen ve minnet duymayan kul.

ashab-ı izzet

• İzzet, şeref sahipleri.

aziz / azîz

• Çok değerli, izzetli.

• Pek izzetli, hep galip olan ve asla galebe edilemeyen.

• İzzet, şeref ve haysiyet sahibi Allah.

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Her zaman izzet ve şeref sâhibi. Gâlib, benzeri olmayan, büyük ve küçük her şeyin O'na şiddetle ihtiyâcı olan.
• Kıymetli, şerefli, üstün.

• İzzetli. Çok izzetli. Sevgili. Çok nurlu.
• Dost.
• Şerif.
• Nadir.
• Dini dünyaya âlet etmeyen.
• Sireti temiz.
• Ermiş. Mânevi kudret ve kuvvet sahibi.
• Mağlup edilmesi mümkün olmayan ve daima galib olan manasında Cenab-ı Hakk'ın bir ismidir.

aziz-i cebbar / azîz-i cebbâr

• Dilediği herşeyi yapabilecek kudrete sahip olan, herşeyi ve herkesi ister istemez kudretine boyun eğdiren, izzet ve yücelik sahibi Allah.

baha / bahâ

• Güzellik. Zariflik.
• Zinet.
• İzzet.
• Bir şeye alışıp ünsiyet etmek.

bü'bü'

• Her nesnenin aslı.
• İzzet, kerem.
• Zeyrek akıllı, zarif kişi.
• Hâkim, seyyid.
• Gözbebeği.
• Mc: Çok kıymetli ve değerli olan şey.

dergah-ı izzet / dergâh-ı izzet

• İzzet sahibi Allah'ın yüce kapısı.

dest ve damen-i kerimane / dest ve dâmen-i kerimane

• Şerefli ve izzetli olan el ve etekler.

ehl-i izzet ve tefahur

• İzzet sahibi ve yaptıklarıyla övünen kişiler.

hatare

• Hürmetli ve izzetli olmak.

hicret

• Bir yerden bir yere göç etmek. Kendi memleketini bırakıp başka memlekete taşınmak.
• Hz. Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'ın Mekke'den Medine'ye hicret etmesi. İslâmiyetin ilk zuhurunda, şeref ve izzetleri zedelenen Mekke'deki putperest müşrikler daima Hz. Peygamber'e su-i kastlar tert

hitab-ı izzet / hitâb-ı izzet

• İzzetli ve şerefli hitap.

hızve

• Kadının, kocası yanında hürmetli, izzetli ve mertebeli olması.

i'tizaz

• Kendini aziz, izzetli saymak.

izhar-ı izzet

• İzzet ve yüceliği gösterme.

izhar-ı izzet ve saltanat

• İzzet ve saltanatı gösterme; âşikâr etme.

izz-üd-din

• Dilimizde "İzzettin" şeklinde isim olarak kullanılan bu kelime; "Dinin kıymeti, ulviyet ve kudreti" anlamına gelir.

izzet

• Üstünlük, yücelik, azîz olma.
• Hürmet, saygı. Çünkü bildin mü'minin kalbinde bir Allah var, Niçin izzet etmedin ol beyte kim Allah var.

izzet ve şehamet-i imaniye

• İmanla elde edilen izzet ve şehamet (İzzet.

izzet-i azamet

• Büyüklüğün izzeti, şânı.

izzet-i celal / izzet-i celâl

• Haşmet ve yüceliğin izzeti.

izzet-i diniye

• Dinî izzet, yücelik.

izzet-i ilahiye / izzet-i ilâhiye

• Cenab-ı Hakkın nihâyetsiz izzeti, şeref ve yüceliği.

izzet-i ilmiye

• İlmin izzeti; ilmin gerektirdiği vakar, ağırbaşlılık.

izzet-i iman

• İmanın izzet ve şerefi.

izzet-i imaniye

• İmanın gerektirdiği vakar ve izzetli davranış.

izzet-i islamiye / izzet-i islâmiye

• İslâmın izzeti, şeref ve yüceliği.

• İslâmi izzet. Müslüman olanın her hususta daha şerefli, daha çalışkan, daha izzetli olması hâleti. Diğer dinlerdekilerden ve dinsizlerden izzetli ve şerefli olmaları hâleti.

izzet-i islamiyet / izzet-i islâmiyet

• İslâmın izzeti, şeref ve yüceliği.

izzet-i kudret

• Kudretin izzet ve üstünlüğü.

izzet-i kudsiyet

• Mukaddesliğinin izzeti, yüceliği.

izzet-i mağrurane / izzet-i mağrurâne

• Gururluca izzet, şeref.

izzet-i milliye

• Millî izzet ve şeref.

izzet-i rabbaniye / izzet-i rabbâniye

• Rab olan Allah'ın izzeti, şeref ve haysiyeti.

izzet-i rütebi / izzet-i rütebî

• Rütbeden gelen izzet; rütbe ve makam açısından çok büyük ve üstün olma.

izzetalud / izzetâlûd

• İzzetle karışık.

kelamullahi'l-azizi'l-mennan / kelâmullahi'l-azîzi'l-mennân

• İzzet, şeref ve bol ihsan sahibi olan Allah'ın kelâmı.

kemal-i izzet / kemâl-i izzet

• İzzet ve haysiyetinden tâviz vermeme.

kemal-i izzet ve şecaat

• Mükemmel bir izzet, haysiyet ve kahramanlık.

kemal-i izzet ve şeref / kemâl-i izzet ve şeref

• Tam bir izzet, şeref ve haysiyet sahibi olma.

kerame

• İzzet, şeref. Küp ağzına koydukları tabak.

kerem

• Nefaset, izzet, şeref. Al-i-cenâbâne ihsan, inâyet.
• Kıymetli şeyleri kemal-i rıza-i nefisle verme.
• Mecd ve şeref.

kerim

• Her şeyin iyisi, faydalısı. Kerem ile muttasıf olan, ihsan ve inayet sâhibi. Şerefli ve izzetli. Muhterem, cömert, müsamahakâr. (Kur'an-ı Kerim tâbirindeki kerim; muazzez, mükerrem mânâsınadır. Kur'an-ı Kerim'de bu kelime 27 defa geçer ve ancak iki defa Cenab-ı Hak hakkında kullanılmıştır.)

kibr-i nefs

• Nefsin büyüklüğü, izzeti.

mekreme

• İzzet, ikram yeri. Seha, cud, şeref. Cömertlik.

mekreme-i uzma / mekreme-i uzmâ

• Büyük ikrâm, izzet yeri.

meşayih-ı kiram / meşâyih-ı kiram

• İzzet ve ikram sahibi şeyhler.

muazzez / مُعَزَّزْ

• Çok aziz. Muhterem. Çok sevgili, kıymettâr, izzetlendirilmiş.

• İzzetli, şerefli.

• İzzet ve şeref sahibi.

muazzezen

• İzzet ve ikram ile, ikram olunarak, ağırlanarak.

muizz

• İzzet ve ikram eden. Ağırlayan. Aziz ve şerif eyleyen.

müizz

• İzzet veren, yükselten.

mülk

• Mal. Yer. Bina.
• Hüküm ile bir şeyin zabt ve tasarrufu.
• İzzet, azamet, şevket.
• Bir şeyin dış yüzü.
• İnsanın sahip ve malik olduğu şey.
• Akıl sahiplerini tasarruf etmek.
• Mâlik olmak.

mutayta

• Sallana sallana kibirlenerek yürüme. İzzetli ve kibirli yürüme.

müteazziz

• Taazzüz eden, izzet, kuvvet, kudret kazanan.

perde-i izzet

• İzzet ve büyüklüğün önündeki perde.

perde-i izzet ve azamet

• İzzet ve büyüklüğün önündeki perde.

perde-i izzet-i kudret-i ilahiye / perde-i izzet-i kudret-i ilâhiye

• Allah'ın kudretinin izzetini koruyan bir perde, örtü.

rabb-i izzet

• İzzet, şeref ve yücelik sahibi olan Allah.

şahsen / شخصا

• Bizzet, kendisi. (Arapça)

şan / şân

• Hâl, durum.
• İzzet, îtibâr, şeref.

temkin

• Ağır başlılık, usluluk.
• Ölçülü hareket sâhibi.
• Vakar, izzet. İktidar, kudret.
• Birini bir şeye muktedir kılmak.
• Kararsızlıktan kurtulup huzur ve sükuna mazhar olmak.
• Tedbir, ihtiyat.

üstad-ı ekrem

• Cömertlik, şeref ve izzet sahibi Üstad.

vakar

• Ağırbaşlılık. Halim ve heybetli oluş. Nâmusu muhafazayı mucib haslet. Temkinlilik. Azamet ve izzet.

vakur

• Ağırbaşlı, temkin sahibi. İzzetli, vakarlı.