me'zun / me'zûn / مَاْذُونْ

• İzinli.

• İzinli, izin almış, bir işi yapmaya izin alan.

• İzinli, izin almış. Salâhiyetli.
• Diplomalı. İcâzetli.

• İzinli.

me'zunen

• İzinli olarak.

me'zuniyet

• Me'zun olma. İzinli ve salâhiyetli olma. Diplomalı olma.

mezun

• İzinli.

mêzun / mêzûn

• İzinli.

mezun / مأذون

• İzinli. (Arapça)
• Diplomalı. (Arapça)

mezunen / مأذونا

• İzinli olarak.

• İzin alarak, izinli olarak. (Arapça)

mezuniyet / mezûniyet / مَأْذُونِيَتْ

• İzinlilik, mezun olma hali.

• İzinli olma.

müderris

• Ders veren. Ders okutan. Muallim. İlim talebelerine ders veren. Ders vermeğe izinli ve salâhiyetli olan kimse. Profesör.

terahhus

• İzinli ve müsaadeli olma. Ruhsat bulma.
• Ucuzlama.