ahlak-ı hasene / ahlâk-ı hasene / اخلاق حسنه

• İyi huy.

behnan

• Güler yüzlü, iyi huylu ve devamlı olarak gülen kimse.

butha

• İyi huy, güzel haslet. Müsbet alışkanlık.

fasid-ül mizac / fâsid-ül mizac

• Ahlâkı ve iyi huyları ifsad eden.

fazilet

• İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye olan devamlı ve değişmez istidat, güzel vasıf, iyi huy, erdem.

faziletmend

• Faziletli, iyi huylu.

• Faziletli, iyi huylu. (Farsça)

firişte

• (Çoğulu: Firiştegân) Mâsum, suçsuz, günahsız. (Farsça)
• Melek. (Farsça)
• Mc: İyi huylu kimse. (Farsça)

firişte-sıfat

• İyi huylu kimse, huy ve tabiatça melek gibi olan. (Farsça)

gaydak

• Geniş.
• Yumuşak.
• Kerim kişi. İyi huylu kimse.
• Keler yavrusu.
• Büluğ çağına varmamış çocuk.

halakat

• Halukluk, güzel ahlâklılık, iyi huyluluk.
• Düzlük, dümdüzlük.

haluk / halûk / خلوق

• İyi huylu. Güzel ahlâklı. İslâma yakışır ahlâkta olan. İnsâniyyetli.

• İyi huylu.

• İyi huylu. (Arapça)

haslet-i cemile

• Güzel ve iyi huy.

ilm-i ahlak / ilm-i ahlâk

• İyi huylar edinme ve kötü huylardan sakınma yollarını öğreten ilim.

ıslah-ı nefs / ıslâh-ı nefs

• Kötü huyları, fenâ alışkanlıkları ve yaramaz işleri bırakıp, iyi huyları, güzel işleri, kulluğa yakışan tâat ve ibâdetleri yapma.

leyg

• İyi huylu olmak.
• Sözü açık ve fasih söyleyememek.

medeni-i bittab'

• Doğuştan, yaradılıştan huyları ile medeni oluş.
• Cenab-ı Hakkın yaratması ile tab'an iyi huylu, kibar, faziletli kimse.

mekarim-i ahlak / mekârim-i ahlâk

• İyi huy, güzel ahlâk. Peygamberimizin ahlâ-kı.

mürha

• İyi huylu kişi.

nehik

• Bahâdır, kahraman.
• Arslan.
• Keskin kılıç.
• İyi huylu kimse.

nikhu

• Güzel huylu, iyi huylu. (Farsça)

niknihad

• (Nîk-nihâd) İyi huylu.

pak-meşreb

• Gidişi, yaratılışı temiz. İyi huylu olan.

salah / salâh

• Sâlih olmak, iyilik, dürüstlük; iyi huylarla süslenme, dînine bağlı olma.

seref

• Boş yere ve lüzumsuz harcamak, israf etmek.
• Hatâ etmek.
• Âdet, haslet iyi huy.

seyr-i enfüsi / seyr-i enfüsî

• Tasavvuf yolunda bulunan kimsenin kendinde ilerlemesi, kötü huylardan temizlenen nefsin, iyi huylarla bezenmesi, süslenmesi.

tahalluk

• Ahlâklanmak. İyi huy edinmek. Yüksek İslâmi ahlâkla ahlâklanmak.

tasavvuf

• Ahlâk ve kalb ilmi. Kalbi kötü huylardan temizleyip, iyi huylarla doldurmak. Kalbde îmânın vicdânileşmesi, yâni Ehl-i sünnet îtikâdının kalbde sağlamlaşması ve şüphe getirici te'sirlerle sarsılmaması, nefs-i emmâreden doğan tenbelliklerin ve sıkıntıl arın giderilip, ibâdetlerde kolaylık ve lezzet hâ

tatrim

• Tamamlamak.
• Ata tâlim ettirip hünerli ve iyi huylu yapmak.