addetmek

• Saymak. İtibar etmek. İttihaz etmek.

bütperest

• Putu mâbut ittihaz eden. Heykellere ibâdet eden. (Farsça)

delil

• Kılavuz. Doğru yolu gösteren. Meçhûlü keşfetmekte ve malumun sıhhatını isbat etmekte vasıta ve âlet ittihaz olunan husus.
• Beyyine. Bürhan.

ittihaz / ittihâz / اتخاذ

• Alma. (Arapça)
• Kabul etme. (Arapça)
• Kullanma. (Arapça)
• Değerlendirme. (Arapça)
• İttihâz edilmek: (Arapça)
• Alınmak. (Arapça)
• Kabul edilmek. (Arapça)
• Kullanılmak. (Arapça)
• Değerlendirilmek. (Arapça)
• İttihâz etmek: (Arapça)
• Almak. (Arapça)

mesken / مسكن

• Konut. (Arapça)
• Mesken etmek: Yurt tutmak. (Arapça)
• Mesken ittihaz etmek: Yurt tutmak, mesken edinmek. (Arapça)

mezahib

• Mezhebler. İslâm itikadı ve amel hususunda esas ittihaz olunan yollar.

müttehaz

• İttihaz edilen. Kabul edilen, yürürlükte olan, alınan.

müttehiz

• Alan, ittihaz eden, kabul eden, nefsine alıp kabul eden.

tahabbüb

• Sevgi göstermek, muhabbet beslemek. Bir kimseyi dost ittihaz etmek. Sevdirmeği istemek.

tasmim / tasmîm / تصميم

• Kesin karar. (Arapça)
• Tasmîm ittihaz etmek: Karar almak. (Arapça)