adem-i itaat / adem-i itâat

• İtâatsizlik, emri dinlememek.

akk

• (Çoğulu: Ukuk) Serkeşlik. Anaya, babaya itaatsizlik.
• Yarmak.
• (Koyun) kuzularken ölmek.

asi / âsî

• İsyân eden, emre karşı gelen, itâatsizlik eden.
• Allahü teâlânın emir ve yasaklarına uymayan, günâhkâr.
• Hükûmete, devlete baş kaldıran. Bâgî.

asy

• İsyan, itaatsizlik.

hali'

• Boşanmış erkek, zevcesini şer'an terketmiş adam. (Müennesi: Hâlia'dır.)
• İtaatsız, isyan eden, utanmaz, kayıtsız, hayasız.
• Kovulmuş.
• Soyulmuş.

isyan

• İtaatsizlik. Emre karşı gelmek. Ayaklanmak.

• İtaatsizlik, emre uymama.

ma'siyyet

• İtâatsizlik, isyân. Günâh olan işler, Allahü teâlânın beğenmediği şeyler; Allahü teâlânın emrettiği şeyi yapmamak veya yasak ettiğini yapmak, haramlar. Allahü teâlânın yasak ettiği şeyler, günahlar.

• İtaatsizlik, günah, isyan.

maakka

• Çocuğun, anababaya isyan etmesi. Veledin valideyne itaatsizliği.

muasat

• İtâatsizlik etme. Baş kaldırma. İsyân etme.

muasi / muasî

• İtaatsiz, isyan eden, baş kaldıran.

müsi'

• (Sev'. den) Yaramaz, itaatsiz, iş görmez. Kötülük işleyen.

naşize / nâşize

• Geçimsiz, huysuz, itaatsiz.

serkeş / سَرْكَشْ

• Baş kaldıran, inatçı, dikbaşlı, itaatsiz.

• İtâatsiz.

serkeşane / serkeşâne

• İtaatsizlikle, dikbaşlılıkla, inatla. (Farsça)

serkeşi / serkeşî

• İtaatsizlik, inatçılık, serkeşlik, dikbaşlılık. (Farsça)

ukuk

• Anaya babaya itaatsizlik ve hürmetsizlik etmek. Zorbalık, tanımamak, âsi olmak.

• Anne-babaya itaatsizlik ve saygısızlık.

ukuk-u valideyn / ukuk-u vâlideyn

• Anne-babaya itaatsizlik ve hürmetsizlik etme, âsi olma.

zaman-ı isyan ve tuğyan ve küfran

• İtaatsizlik, zulüm ve küfürde çok ileri gitme ve Allah'ın varlığına, birliğine inanmama, nimetini inkar etme devri.