akd

• Anlaşma. Sözleşme.
• Düğümleme. Düğümlenme. Bağ bağlama. Bağlanma.
• Huk: Nikâh, hibe, vasiyet, bey' u şirâ gibi şer'î bir muameleyi iki tarafın iltizam ve taahhüd etmeleridir, icab ile kabulün irtibatından ibarettir. Böyle bir muameleye mün'akid denir. Bunun böyle vücuda gelmesi

alaka / alâka

• İlişik, rabıta, merbutiyet.
• Gönül bağlama, sevgi, münasebet, taalluk, irtibat, mâlikiyet. Tasarruf. Müdâhale hakkı. Hisse.
• Edb: Bir kelimenin hakiki mânâsından mecâzi mânâsına nakledilmesinin sebebidir. (Temiz ahlâklı, güzel huylu kimselere melek denildiği gibi.)

atf

• Bağlama, bağlaç; kendinden öncekiyle sonraki kelime veya cümle grubu arasındaki irtibatı kuran edat.

cemiyet-i hayatiye

• Hayatın kapsamlılığı; insanın hayatının herşeyle alâkalı ve irtibatlı oluşu.

cihet-i münasebet

• İrtibat yönü.

cihet-i nazm

• Tertip ve diziliş yönü, alâkası, irtibatı.

derece-i irtibat

• İrtibat, bağlanma seviyesi.

derece-i münasebet ve alaka / derece-i münasebet ve alâka

• İlgi ve irtibat derecesi.

harf-i atıf

• Atıf harfi, bağlaç; (Ar. gr.) bir mânâ bütünlüğünü korumak için, kelime veya cümle grubu arasındaki irtibatı sağlayan harf, "vav" gibi.

hayt-ı vasıl

• Birleştirici bağ, irtibat bağı.

hayy-ı mürtebit / حَيِّ مُرْتَبِتْ

• İrtibatlı diri.

huruf-u atıf

• Atıf harfleri, bağlaçlar; (Ar. gr.) mânâ bütünlüğünü korumak için, kelime veya cümle grubu arasındaki irtibatı sağlayan harfler; "vav, bel, fe" gibi.

hüsn-ü münasebet

• İrtibatın güzelliği.

kaziye-i şartiyye

• Man: İki cümleden ibâret, fakat bunlardan birinde olan hüküm diğerinde gösterilen şarta mütevakkıf olan, yâni; aralarında mülâzemet ve irtibat bulunan kaziyedir.

ma'nevi bağ / ma'nevî bağ

• Herhangi bir şekilde, iki şey arasında zihinde kurulan irtibat, ilgi. Buna mânevî râbıta da denir.
• Büyüklere hürmet, küçüklere şefkat, dînine bağlılık gibi mânevî değerler.

merbut / merbût

• Bağlı, irtibatlı.

murtabıt

• İrtibatlı, bağlı.

murtabit

• Bağlı. İrtibatlı. Birbirine bitişik. Ekli.

mürtebit

• İrtibatlı, bağlantılı.

muvasala

• İletişim, irtibat.

muvasala hattı

• İki şey arasındaki bağ, ilişki, irtibat.

nisbet

• Soy bakımından bağlılık, mensub olma.
• Tasavvufta velî bir zâtla mânevî irtibat, feyz alma, huzûr.

rabıta / râbıta

• Bağ, ilgi, irtibat.

revabıt-ı kevniye / revâbıt-ı kevnîye

• Kâinatla irtibatlı meseleler, kâinatla ilgili bağlar.

şiddet-i ittisal

• Güçlü bağ, irtibat.

vasıta-i irtibat

• İrtibat, bağlanma aracı, vesilesi.

vücuh-u irtibat

• İrtibat, ilişki yönleri.