emed

• Son, nihayet. Gayet. Encam, intihâ.

güzide / güzîde

• (Güzin) Seçilmiş. İntihab edilmiş. Beğenilmiş. (Farsça)

güziden / güzîden

• Seçmek. İntihab etmek. (Farsça)

hodküş

• Kendini öldüren, intihar eden. (Farsça)

i'dam-ı nefs

• İntihar. Kendi kendini öldürmek.

ictiba

• Seçmek. İhtiyar ve intihâb etmek. Seçkin bir şeyi almak.
• Tahsildarın para ve vergi toplaması.

intiha

• Son, nihayet, uç.İNTİHA' : Eğilme. Dayanma, yaslanma.

intihab / intihâb / انتخاب

• Seçme. (Arapça)
• Seçilme. (Arapça)
• Seçim. (Arapça)
• İntihâb edilmek: Seçilmek. (Arapça)
• İntihab eylemek: Seçmek. (Arapça)

intihabat

• (Tekili: İntihab) Yağmalar, talan etmeler, kapışmalar.

• (Tekili: İntihab) Seçilmeler, seçmeler.
• Seçimler.

intihabi / intihabî

• İntihabla alâkalı, seçim ve seçme işlerine ait.

intihai / intihaî

• (İntihaiyye) Sona ve nihayete ait. Bitme ile alâkalı.

intihar / intihâr / انتحار

• Kendini öldürme, canına kıyma. (Arapça)
• İntihâr etmek: Kendini öldürmek, canına kıymak. (Arapça)

isti'sar

• Seçme, ayırma, intihab etme.
• Seçip benimseme.

ıstına'

• Seçme, intihab, ayırma.
• Adam seçme.
• İyilik etmek.
• İş işletmek.

katl-i nefs

• İntihar. Kendi kendini öldürme.

müntahib

• (Nahb. dan) Seçen, intihâb eden. Seçmen.

müntehab

• Seçilmiş. Güzide. İntihab ve ihtiyar olunmuş.

müntehir

• (Nahr. dan) İntihar eden, kendini öldüren.

müntehirane / müntehirâne

• İntihar ederek, kendini öldürüyor gibi. (Farsça)

müntehirin / müntehirîn

• (Tekili: Müntehir) Kendilerini öldürenler. İntihar edenler.

tazmin

• Kefil olmak.
• Zarar verdiği kimsenin zarar ve ziyanını ödemek.
• Edb: Başkasına ait bir mısra veya beyti intihâl ve tevârüd olmaksızın kendi şiirine alma san'atı.
• Bir şeyi bir şeye dâhil etmek.
• Zararı ödetmek.