bed-mihr

• İyilik etmiyen, insâniyetsiz. (Farsça)

deyr

• (Çoğulu: Edyâr) Kilise, manastır.
• Âlem-i insaniyet, insanlık âlemi.

esas-ı insaniyet / esâs-ı insâniyet

• İnsaniyetin aslı, temeli.

insaniyetkar / insaniyetkâr

• Vicdanlı ve iyi adam, insaniyetli. (Farsça)

insaniyetkari / insaniyetkârî

• Vicdanlılık, insaniyetlilik.

kıymet-şinas

• Kıymet bilir. İnsaniyetli, değer bilir. (Farsça)

mürüvvet

• İnsaniyet. İnsanlığa uygun olan şeyi yapmak. Güzel ve iyi şeyleri alıp, kötü şeyleri ve hâlleri bırakmak.
• Ana baba saadeti.
• Mertlik, yiğitlik.
• Reculiyet.

• İnsaniyet, mertlik.

mürüvvetmend

• İyiliksever, cömert. (Farsça)
• Mürüvvetli, insâniyetli. (Farsça)

mütemessih

• Çirkin kılığa giren. Temessüh eden. İnsaniyetten hayvaniyete değişen.

na-kes

• Hasis olan. (Farsça)
• Zelil, insaniyetsiz, alçak, deni. (Farsça)

na-kesan

• (Tekili: Nâ-kes) Alçaklar, âdi insanlar, insaniyetsiz kimseler.
• Cimriler, tamahkârlar, pintiler, hasis kişiler.

na-merd

• Korkak. (Farsça)
• İnsaniyetsiz, sözünde durmayan. Alçak, insanlık hislerinden habersiz. (Farsça)

sermest-i vahşet

• Vahşilik. İslâmiyet ve insaniyet dışı zevkle kendinden geçme hali.