asabiyet-i kavmiye

• Vatanperverlik. Menfi milliyetçilik, Asabiyet-i câhiliye, asabiyet-i milliye, asabiyet-i nev'iyye gibi tabirler de aynı mânayı ifâde eder..

asabiyet-i nev'iye ve milliye

• Kavim ve tür milliyetçiliği.

asabiyeten

• Milliyet ve soy açısından.

asabiyyet

• Sinirlilik. Fart-ı gayret. İmân ve İslâmiyeti, kendi akrabasını, vatanını, din veya milliyetini müdâfaa etmek gayreti. Hamiyyet.

asabiyyet-i cahiliyye

• İslâmiyetten evvelki câhiliyyet asabiyyeti. Menfi milliyet. Irkçılık, yani, aşırı derecede kendi kavim ve kabilesini koruma ve iltizam gayreti.

asabiyyeten

• Asabi olarak. Sâde kendi milliyetini, soyunu sevmekle.

cibillet

• Huy, fıtrat, yaradılış, tabiat, cibilliyet.

cibilli / cibillî

• Cibilliyet. Yaratılıştan olan. Asıl maya, huy, tabiat, tıynet.

ekalliyet

• (Akalliyet) Bir hükümetin tebaiyyeti altında yaşayan, yabancı din ve milliyete mensub olup, ekseriyeti teşkil etmeyen halk. Azlık. Azınlık.

fikr-i milliyet

• Milliyetçilik düşüncesi.

hablü'l-metin-i milliyet / hablü'l-metîn-i milliyet

• Kopmaz bir bağ ile insanları birbirine bağlayan milliyet, millî özellikler.

harbiye nazırı

• Askerlik işleriyle alâkalı dairenin başında bulunan memura verilen ünvandır. Kuva-yı Milliyenin Anadolu'da kurduğu hükümette "Milli Müdafaa Vekili" adını taşıyan bu ünvan, Osmanlı Hükümetine 1908 Temmuz inkılâbı arifesinde kurulan Said Paşa kabinesiyle girmiştir. Ondan evvel "Serasker" adını taşıyor

hey'et

• Şekil. Suret. Görünüş.
• Birlik teşkil eden şahısların mecmuu.
• Gök ve yıldız ilmi. Astronomi.
• Duruş, vaziyet, keyfiyet. Tabiat ve cibilliyet. Bir şeyin cibilli vaziyeti.

hulk

• Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratılıştan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet.
• İnsanın doğuştan veya sonradan kazandığı ruhî ve zihnî hâller.

illiyyun

• (Tekili: İlliyyîn) (Aliyyu) Cennetin en yüksek tabakası. Ahirete giden tam kâmil mü'minlerin yeri. Hafaza meleklerinin divanları ismidir ki, salihlerin amelleri oraya yükseltilir. Ahirette yüksek dereceye, dergâh-ı rızâya en yakın olan derecedir.

ittihad-ı islam / ittihad-ı islâm

• İslâm birliği. İttihad-ı İslâmın varlığı ve devamı için: 1-İslâm milliyetini esas alıp, menfi unsuriyet fikrini bırakmak. 2-İslâm dünyasındaki dini cemaatler, gayede ve dinî esaslarda ittifak edip teferruat meseleleri medar-ı niza etmemek. 3-İslâm devletleri arasında meşveret-i şer'iyeyi yapmak.Bunl

kavmi / kavmî

• Kavme ait; olumsuz mânâda milliyetçilikle ilgili.

kavmiyet

• Kavimcilik. Milliyetçilik. Bir kavmin hususiyetleri.

kavmiyetçilik

• Irkçılık, olumsuz milliyetçilik.

kozmopolit

• Her yabancı şeye karşı alâka gösteren, milliyet duygularından mahrum kimse. (Fransızca)
• Çeşitli milletlerden insanları içine alan. (Fransızca)

kudsi milliyet / kudsî milliyet

• Kutsal İslâm milliyeti.

menfi milliyet / menfî milliyet

• Zararlı bir hale gelen milliyetçilik, ırkçılık.

menfi milliyetçilik / menfî milliyetçilik

• Zararlı bir hale gelen milliyetçilik, ırkçılık.

milli / millî

• (Milliye) Din ve millete âit, milletle alâkalı, millete mensub.

milliyet

• (Bak. MİLLİYETÇİLİK)

milliyet-i hakikiye

• Gerçek, hakiki milliyet.

milliyet-i hakikiye-i islamiye / milliyet-i hakikiye-i islâmiye

• Gerçek İslâmî milliyet.

milliyet-i kudsiye

• Kutsal İslâm milliyetçiliği.

milliyet-i menfiye

• Zararlı milliyetçilik, ırkçılık.

milliyet-i mukaddese

• Mukaddes islâmiyet milliyeti.

milliyeten

• Milliyet itibariyle, millî olarak.

milliyetperver / مایت پرور / مِلِّيَتْپَرْوَرْ

• Milliyetini seven. (Farsça)

• Milliyetçi, milletini seven.

• Milliyetçi, nasyonalist. (Arapça - Farsça)

• Milliyetini seven.

milliyetperverlik

• Milliyetçilik, nasyonalizm. (Arapça - Farsça - Türkçe)

müsbet milliyet

• Olumlu, pozitif milliyet; başkasına düşmanlık beslemeyen milliyetçilik.

nijad

• Nesil, soy, neseb. (Farsça)
• Cibilliyet, tabiat. (Farsça)

rabıta-i milliye

• Milliyet bağı.

taassub-u kavmi / taassub-u kavmî

• Aşırı milliyetçilik, ırkçılık.

ulliyye

• (İlliyye) Yüksek tabaka. En yüksek. En şerefli.
• Çardak.

unsurculuk

• Milliyetçilik, ırkçılık.

• Irkçılık; olumsuz ve zararlı biçimde kullanılan ırkçılık, milliyetçilik.

unsuri hayat / unsurî hayat

• Irka, soya ait hayat; ırkçılık ve menfi milliyetçiliğin egemen olduğu hayat tarzı.

unsuriyet

• Irkçılık. Bir kavmi veya kendi soyunu daha şerefli sayarak diğer insanları hakir görmek. Menfî milliyetçilik.

unsuriyetperver / unsûriyetperver / عُنْصُرِيَتْپَرْوَرْ

• Milliyetçi, ırkçı.

• Milliyetini aşırı seven, ırkçı.

unsuriyetperverlik

• Irkçılık, milliyetçilik.

zaaf-ı milliyet

• Milliyetin zayıflığı, güçsüzlüğü.