beddua / bedduâ / بددعا

• İlenç. (Farsça - Arapça)

cadi

• (Çoğulu: Cüdât) Sâil, dilenci.

cerrar

• Dilenci.

cüdat

• (Tekili: Câdi) Dilenciler, sâiller.

dek

• Desise, hile, dolandırıcılık. (Farsça)
• Sâil, dilenci. (Farsça)
• Dilencilik. (Farsça)
• Sağlam, metin, muhkem. (Farsça)
• Çatma, tokuşma. (Farsça)

deryuz

• Dilencilik. (Farsça)

dest-keş

• Gözleri görmeyen bir kimseyi ellerinden tutup dolaştıran. (Farsça)
• Kazanç. Kâr. (Farsça)
• Yay gibi elde kolaylıkla idare olunabilen şey. (Farsça)
• Dilenci. (Farsça)
• Bir işten vazgeçen. (Farsça)

fakir / fakîr / فقير

• Yoksul. (Arapça)
• Bendeniz. (Arapça)
• Dilenci. (Arapça)
• Derviş. (Arapça)

gaşiye

• Perde. Örtü.
• Kıyamet.
• Dilenci ve cerrar.
• Ziyârete gelen dostlar gurubu.

ged

• (Gedbe) Yoksul, dilenci, fakir, dilenen. (Farsça)
• Dilencilik. (Farsça)

geda / gedâ / گدا / گَدَا

• Fakir. Kimsesiz. Dilenci. (Farsça)

• Dilenci. (Farsça)
• Yoksul. (Farsça)

• Dilenci.

geda-çeşm

• Dilenci gözlü, yoksul gözlü. (Farsça)
• Mc: Aç gözlü, gözü doymaz. (Farsça)

gedayane

• Dilencilikle. (Farsça)

gedayi / gedayî

• Dilencilik. (Farsça)

hak-nişin / hâk-nişin

• Dilenci, sâil, fakir. (Farsça)

hak-nişini / hâk-nişinî

• Dilencilik, yoksulluk, fakirlik, sefâlet. (Farsça)

helesaya çıkmak

• Eskiden ramazanlarda iftardan sonra para toplamak için çocuklar tarafından teşkil edilen çalgılı heyetlere katılanlar tarafından nakarat makamında söylenen bir tabirdir. Dilenciliğin kibarcalarından sayılır.

heyamola

• Eskiden ramazanlarda para toplamak gayesiyle mahalle çocukları tarafından teşkil edilen bir nevi dilenci alaylarında söylenen bir tâbirdir.
• Eskiden gemiciler gemi demirini çekerken veyahut bir amele inşaatta ağır bir şey kaldırırken yahut da şahmerdanı yukarı çekerken kuvvetbirliğini

istikfaf

• (Kifâf. dan) Kanaat etme, az şeyi yeter bulup râzı olma.
• Yetişme.
• Dilenci gibi el uzatma.

kase-lis / kâse-lis

• (Kâselis) Çanak yalayıcı. Çok yiyen, obur. Hırslı. (Farsça)
• Dalkavukluk. Alçak huylu kimse. (Farsça)
• Dilenci. (Farsça)

keşkul / keşkûl / كشكول

• Dilenci çanağı. (Farsça)
• Keşkül, bir tür tatlı. (Farsça)

mütesail

• Dilenci, dilenen.

mütese'il

• Dilenen, dilenci.

mütese'ilin / mütese'ilîn

• (Tekili: Mütese'il) Dilenciler, dilenenler.

nancu

• (Nâncuy) Ekmek arayan. Dilenci. (Farsça)

nanhah

• Ekmek isteyen. Dilenci.

nanhor

• Dilenci. (Farsça)

nefrin / نفرین

• Lanet, ilenç. (Farsça)

parse

• Dilencilik. (Farsça)

saalik

• Dilenciler.
• Serseriler.
• Kalenderler.
• Dervişler.

sail / sâil / سائل

• (Sual. den) Dilenci.
• Fakir.
• Soran.
• İsteyen.
• Akan, seyelan eden.

• İsteyen, yoksul, dilenci.

• Soran, isteyen, dilenen, dilenci.

• Dilenci. (Arapça)
• Soran. (Arapça)
• Akan. (Arapça)

sailiyet

• Akıcılık.
• Dilencilik.

seele

• (Tekili: Sâil) Dilenciler.

• Sailler, dilenciler.

su'luk

• (Çoğulu: Saâlik) Fakir.
• Dilenci.
• Serseri.

sual

• İsteme. İstek.
• Soru. Sorulan şey.
• Dilencilik.

• Soru, sorulan. Şey, isteme, istek. Dilencilik.

tekeffüf

• (Keff. den) El uzatarak dilencilik etme. Avuç açma. Dilenme.
• Avuçla tutmak.

tese'ül / تَسَأُّلْ

• (Sual. den) Dilenme, dilencilik etme.

• Dilencilik etme.

vasıta-i cer etme

• Dilencilik aracı yapma.

yuze

• El açan, dilenci. (Farsça)