adem-i ihlas / adem-i ihlâs

• İhlâssızlık.

cennet

• Allah'a (C.C.) inanan ve O'na ibadet ve itaat edenlerin, iman ve İslâmiyyet'e ihlâs ve sadâkatle hizmet edenlerin, Kur'ana bir hizb-ül Kur'ân olarak mücâhidâne bir sûrette hizmetkâr olan mücâhidlerin, cihâd-ı diniyye erlerinin âhirette fazl-i İlâhi ile gidip ebediyyen içinde kalacakları mekân ve mes

el-buğzu fillah

• Allah için buğzetmek. Bütün şiddet, adavet ve düşmanlık Cenab-ı Hakk'ın (C.C.) rızası dairesindedir. İhlâsı kıracak, hissî hareketten sakınmaktır.

ezhar

• (Tekili: Zahr) Satıhlar, yüzler.
• Sırtlar, arkalar. Binek hayvanının sırtları.

felak suresi

• Kur'an-ı Kerim'de 113. suredir. Nâs Suresiyle beraber ikisine Muavvezeyn; İhlâs suresi ile beraber olursa üçüne Muavvezât adı verilir.

fenafilihvan

• (Fenâ fi-l-ihvân) Tefâni. Yani; kardeşlerin birbirinde fâni olması; kendi hissiyat-ı nefsaniyesini unutup, kardeşlerinin meziyyât ve hissiyâtı ile fikren yaşaması. Samimi ihlâs üzerine müesses en yakın dostluk, en fedakâr ve en civanmert kardeşlik.

hablullah

• Allah'ın ipi. Kur'an-ı Kerim. Allah'a kavuşma vasıtası. İhlâs. İtaat. Cemaat.

hakikat-i ihlas / hakikat-i ihlâs

• Gerçek ihlâs.

hakiki ihlas / hakikî ihlâs

• Gerçek ihlâs, ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme; samimiyet.

halis / خالص

• İhlaslı, Samimi.

hangah

• Allah rızası için ve misafirleri minnet altında bırakmamak ihlâsı ile fakir ve dervişlere ve talebe-i uluma yemek verilen ve misafir edilen yer. (Farsça)

ibadet

• Allah'ın (C.C.) emirlerini yerine getirmek ve nehiylerinden kaçmak. Yapılmasında sevab olup, ihlâsla yapılan herhangi bir amel. Şeriatta bildirildiği gibi Allah'a kulluk etmek. Kâinatın ve dolayısıyla insanların hilkatindeki hikmet ve gaye.

ihlal / ihlâl / اخلال

• Bozma, lekeleme, halel getirme. (Arapça)
• İhlâl edilmek: Bozulmak, halel getirilmek. (Arapça)
• İhlâl etmek: Bozmak, halel getirmek. (Arapça)

ıhlamur / اخلامور

• Kerestesi marangozlukta kullanılan ve çiçeği haşlanıp çay gibi içilen ağaç.
• Ihlamur ağacından yapılmış.

• Ihlamur. (Yunanca > Arapça)

ihlas-ı etem / ihlâs-ı etem

• En mükemmel bir ihlâs, samimiyet; ibadet ve davranışlarda sadece Allah'ın rızasını gözetme.

ihlas-ı etemm / ihlâs-ı etemm

• Mükemmel bir ihlas, samimiyet; ibadet ve davranışlarda sadece Allah'ın rızasını gözetme.

ihlas-ı şerif / ihlâs-ı şerîf

• İhlâs Sûresi; Kur'ân'ın 112. sûresi.

ihlas-ı tam / ihlâs-ı tâm

• Tam ihlâs, yaptığı her işinde Allah'ın emrini ve rızasını gözetme, dünyevî veya uhrevî hiçbir karşılık beklememe.

ihlas-ı tamm / ihlâs-ı tâmm

• Tam bir ihlâs, samimiyet; ibadet ve davranışlarda sadece Allah'ın rızasını gözetme.

ihlas-ı tamme / ihlâs-ı tâmme

• Tam bir ihlâs, samimiyet; ibadet ve davranışlarda sadece Allah'ın rızasını gözetme.

ihlas-mend

• İhlaslı, ihlas sahibi, temiz kalbli. (Farsça)

ihlas-mendane

• Temiz yürekli kimseye yakışır şekilde, ihlaslı kişiye uygun tarzda. (Farsça)

ihlas-mendi / ihlas-mendî

• İhlaslılık, temiz kalblilik. (Farsça)

ihlas-perver

• İhlas sahibi, temiz kalbli. (Farsça)

ihlas-perverane

• Temiz yürekli, ihlas sahibi bir kimseye yakışacak surette. (Farsça)

ihlas-perveri / ihlas-perverî

• Temiz yürekli, ihlas sâhibi olma. (Farsça)

ıskalariya

• Geminin üst kısmına çıkabilmek için iskele, yani merdiven teşkil etmek üzere çarmıhlara aykırı ve kazık bağı ile bağlanmış ince halatlar.

ismar

• Mıhlama, çivileme.

israf

• Lüzumsuz yere harcamak. Malı ve parayı lüzumsuz yere sarf etmek. İhtiyacından fazla istihlâk etmek ve harcamak.
• En lüzumlu aslî vazifeleri bırakıp en lüzumsuz veya zararlı şeylerle meşgul olarak ömrünü veya gençliğini boş yere harcamak.

istihlak / istihlâk / استهلاک

• Tüketim. (Arapça)
• İstihlâk etmek: Tüketmek, harcamak. (Arapça)

istihlakat / istihlâkat

• (Tekili: İstihlâk) Yenilip içilen şeyler.
• Harcamalar.

itaat muhtel

• Emir çiğnenmiş, ihlâl edilmiş, emre uyulmamış.

kelime-i tevhid / kelime-i tevhîd

• "Lâ ilâhe illallah, Muhammedün resûlullah" sözü. Mânâsı şöyledir: Allahü teâlâdan başka ilâh yoktur. Muhammed aleyhisselâm O'nun resûlüdür, peygamberidir. Kelime-i tevhîde; Kelime-i ihlâs, Kelime-i takvâ, Kelime-i tayyibe, Da'vet-ül-hak, Urvet-ül-vüs kâ, Kelime-i semeret-ül-Cennet de denir.

kemal-i aşk ve ihlas / kemâl-i aşk ve ihlâs

• Büyük bir aşk ve tam bir ihlâs.

kemal-i ihlas / kemâl-i ihlâs

• Mükemmel ve kusursuz ihlâs, samimiyet.

keramet-i ihlasiye / kerâmet-i ihlâsiye

• İhlâsın neticesi olarak meydana gelen kerâmet.

kulakıl

• İhlâs ve Muavvezeteyn sureleri.

mesamir

• (Tekili: Mismar) Mıhlar, çiviler.

mihla

• (Bak: MİHLAT)

mugalli / mugallî

• (Galeyân. dan) İyice kaynatılmış.
• Ihlamur, papatya gibi çiçeklerin kaynatılmış suyu.

mugliyy

• Kaynamış çiçek, papatya veya ıhlamur suyu.

muhabbetullah

• Cenab-ı Hakk'a karşı beslenen ihlâslı sevgi.

muhil

• İhlâl eden, bozan.

muhill

• (Halel. den) İhlâl eden. Bozan. Sakatlayan. Karıştıran.

muhill-i asayiş / muhill-i âsâyiş

• Asâyişi ihlâl eden. Güvenliği bozan.

muhlas

• Devamlı ihlâs sâhibi olan. Her şeyi Allahü teâlânın rızâsıyla yapan.

muhles

• İhlâsı dâimi olan. Devâmlı hâlis olan.

• İhlası devamlı olan.

muhlis / مُخْلِصْ

• Hâlis olan. İhlâsı kazanmak için gayret gösteren, samimi ve itikadı doğru olan. Her hâli içten ve riyâsız olan. Katıksız.

• İhlâs sâhibi. Niyetini ve ihlâsını düzeltmeye uğraşan kimse.

• Samimi, ihlâslı; ibadet ve davranışlarda sadece Allah'ın rızasını gözeten.

• Halis, katkısız, dosdoğru, her hali içten ve gönülden olan, ihlâs sahipleri, samimi ve doğru olanlar.

• İhlaslı, samimi, işini sadece Allah için yapan.

• İhlâslı.

muhtell

• Bozuk. Berbâd. Karışmış. İşgal ve ihlâl edilmiş.
• İntizamsız. Nizamsız olmuş.
• Fakir kimse.
• Çok susuz kalmış olan.

musattah

• Satıh haline getirilmiş. Düz ve yassı hâle konulmuş olan. Satıhlandırılmış. Düzleştirilmiş.

müstehlek

• İstihlâk edilmiş, yiyip içilerek bitirilmiş.

müstehlik

• (Helâk. den) İstihlâk eden, satın aldığı şeyi bizzat kullanıp sarfeden, harcayan. Tüketici.

mütefakkıhin / mütefakkıhîn

• (Tekili: Mütefakkıh) Fıkıh âlimleri, fıkıh bilginleri. Fıkıhla uğraşan kimseler.

rağbet

• (Ragbet) İstek, arzu. İyi sayılmak. Bir şeyi çok iştiyakla istemek. İhlasla dua etmek, teveccüh etmek.

riya / riyâ

• Gösteriş, ihlassızlık.

safvet-i ihlas / safvet-i ihlâs

• İhlâsı zedeleyecek hiçbir yönün olmayışı.

sahibü'l-ihlas ve'n-nur ve'l-kemal ve'l-irşad / sahibü'l-ihlâs ve'n-nur ve'l-kemal ve'l-irşad

• İhlâs, nur, kemâl ve irşad sahibi.

şirk-i hafi / şirk-i hafî

• İhlâssızlık, riyakârlık. Allah rızası için değil de başkalarının rızâsı için ibâdet etmek.

sırr-ı ihlas-ı hakiki / sırr-ı ihlâs-ı hakikî

• Gerçek ihlâs sırrı; ibadet ve davranışlarda sadece Allah rızasını gözetme esprisi, mânevî gücü.

sum'a

• İhlâssızlıktan çıkan, işitilsin ve bilinsin için yapılan iş, gizli riyakârlık.

sure-i ihlas / sûre-i ihlâs

• Kur'ân'ın 112. sûresi olan İhlâs Sûresi.

sutuh / sutûh / سطوح

• Yüzeyler, satıhlar. (Arapça)

tazyik

• Daraltmak, sıkıştırmak.
• İcbar etmek.
• Sıkıntı ve ızdırab vermek.
• Zorlama, baskı.
• Fiz: Bir kuvvet harcayarak yapılan basma veya itme işi. Basınç. Katı cisimler, üzerine konuldukları satıhlara; sıvılar, içinde bulundukları kabın hem dibine ve hem de yanlarına; ga

tebettül

• Halkdan ayrılmak.
• Mâsivadan kesilip ihlâs ile Hakka yönelmek ve ubudiyet etmek.
• Evlenmekten vaz geçip zâhidlik etmek.

terkiz

• (Rekz. den) Dikme. Mıhlama, saplama.

tesmir

• Çivileme, mıhlama.

tevhid suresi

• Kur'an-ı Kerim'in 112. Suresidir. İhlâs Suresi gibi çok isimleri de vardır.

vasıta-i ihlas / vasıta-i ihlâs

• İhlâsı kazandıran araç.