emaneten

• Emanet yoluyla, emanet olarak.
• Bir resmî daire tarafından bizzat, ihale şeklinde ve iltizam suretiyle olmayarak.

ihaleten

• İhale ederek, ihale suretiyle.

ıkta'

• (Kat.'dan) Delil göstererek susturma.
• Mülkiyeti devlete ait olan bir arazinin menfaatinin hazinede istihkakı bulunan kimseye padişah tarafından verilmesi.
• Maktuan ihâle.

istihalat

• (Tekili: İstihale) Değişmeler, başkalaşmalar.

müfevvez

• (Tefviz. den) Sipariş ve ihâle olunmuş.

müfevviz

• (Tefviz. den) Sipariş veren, ihâle eden.

muhil / muhîl

• İhâle eden. Havâle eden.
• Fık: Borcunu başkası ödemesi için havâle eden kimse. Başkasının borcuna nakleden.

münakasa

• (Çoğulu: Münakasât) (Noksan. dan) İhale ve alışveriş gibi şeylerde eksiltme.

müzayede

• Artırma, ziyadeleştirme.
• Devletçe veya bir müessesece satılığa çıkarılan bir malın veya arazinin arttırılmaya konulması. Müzayede; biri kapalı zarfla, diğeri açık arttırma ile olmak üzere iki türlü yapılır. Müzayedede konulan şey, en çok arttırma yapana ihâle edilir.

tefviz / تفویض

• Birisine bırakma.
• İşini Allah'a (C.C.) havâle etme.
• Sipariş ve ihâle etme.

• Tefviz edilmek:
• Birine bırakılmak.
• İhale edilmek.

• Birine bırakma. (Arapça)
• İhale etme. (Arapça)