anormal

• Normal olmayan. İfrat veya tefrit hali.

balahan / bâlâhân

• Birşeyi ifrat derecede yüksek gösteren. (Farsça)

bişkufe

• Kusma, istifra. (Farsça)
• Çiçek. (Farsça)

fahşa

• Büyük günahlar. Çirkinlikler. Zina gibi şehevâta tâbi olmakta ifrat ile alâkadar olan günahlardır ki, lisanımızda fuhşiyat tâbir olunur. Ve bunlar, insanların en çirkin hâlleridir.

fart

• İfrat, çok aşırı olmak. Aşırılık.
• Acele etmek ve ansızın gelmek.
• Yollara alamet olarak konulan işâret.

fart-ı muhabbet

• Aşırı sevgi, ifrat derecesinde sevme.

firaş-ı sahih

• Fık: Nikâh ve mülk-i yemine müstenid bulunan istifraş. Mülk-i yemin, bir kimsenin temellükünde bulunan cariye demektir. Binaenaleyh bu iki şarta dayanan istifraştan, meydana gelecek çocuk, varis addolunur. Ancak, cariyeyi istifraşta husule gelen çocuğun kendisinden olduğunu müstefrişin söylemesi lâz

heyza

• Fazlaca kusma, istifra etme.
• Tıb: Kolera hastalığı.

hilm-i himari / hilm-i himarî

• İfrat derecede yavaşlık, yumuşak huyluluk.

i'tidal

• Bir şeyde veya halde ifrat veya tefrite düşmemek. Vasat derece olmak.
• Yumuşaklık. Uygunluk.
• Gündüz ve gecenin birbirine denk, eşit olması.
• Miktar ve keyfiyyet hususunda iki hâlet arasında mutavassıt olmak.

ibn-i teymiye

• (Hi: 661-728) Diğer adı Ahmed bin Abdülhalim Harranî'dir. Hanbelî fıkıh ve hadis âlimi olarak bilinir. Bazı mes'elelerde ifrata kaydığından cumhur-u ulemaca hüsn-ü kabul görmemiştir.

ifraz / ifrâz / افراز

• Parçalara bölme. (Arapça)
• Parselleme. (Arapça)
• Salgı. (Arapça)
• İfraz edilmek: Salgılanmak, çıkarılmak. (Arapça)

ikae

• Kusturma, istifra ettirme. Kusturulma.

inta'

• Çok fazla terlemek. Kusma, istifra etme.

işgüfe

• İstifrağ, kusma. (Farsça)
• Çiçek. (Farsça)

istifrağ / istifrâğ / استفراغ

• Kusma. (Arapça)
• İstifrâğ etmek: Kusmak. (Arapça)

istikya

• (Kayy. den) Kusma, istifrağ etme.

kaderiye

• "Kul, kendi yaptıklarının halıkıdır" deyip ifrat ederek Hak mezhebinden ayrılan bir dalâlet fırkası.

kay

• Kusma, istifrağ. Hastalıktan dolayı ağızdan çıkan hazmolmamış gıdâ maddesi.

mifras / mifrâs

• (Bak: MİFRAS)

müfrag

• Dökülmüş, ifrağ olunmuş.

müfrez

• Toptan ayrılıp bir tarafa bırakılmış. İfraz olunmuş, ayrılmış.

müfrig

• (Müfriga) Döken, dökücü. İfrağ eden.

müfrit

• (Fart. dan) İfrat eden. Haddini aşan.
• Ölçüsüz ve taşkın hareket eden.
• Mübalağalı.

• İfrat eden, haddini aşan, ölçüsüz ve taşkınca hareket eden.

müfriz

• Ayıran, ifraz eden.
• Virgül işareti (,)

müstefrig

• (Ferag. dan) Kusan, istifrağ eden.
• Kusturan.

mutaassıb

• Bir şeyi müdafaada ifrat ve inat gösteren. Körü körüne inad ve israr eden. Aşırı derecede kendi tarafını tutan.
• Din, millet ve vatanı hakkında çok sevgi, bağlılık ve gayret gösteren.

müteferriz

• (İfraz. dan) Ayrılmış, ayrılan, teferrüz eden.

nefs

• Gülme hususunda ifrata gitmek.
• Çok fazla gülmek.

şecaat-i maddiye

• Maddî kahramanlık, yiğitlik (Maddî bakımdan ilerlerken ifrat ve tefritten uzak olan orta ve doğru hâli ayakta tutma).

sevda

• Fazla sevgi sebebiyle meydana gelen bir çeşit hastalık. Aşk. (Farsça)
• Hırs. Tama. (Farsça)
• Heves, istek. (Farsça)
• Siyah. (Farsça)
• Balgamdan, kandan ve safradan başka vücuddan çıkan bir nevi ifrazat. (Farsça)
• Gam. Keder, Sıkıntı. (Farsça)

sevdaperest

• İfrat derecede düşkün, tutkun. (Farsça)
• Tamahkâr. (Farsça)

tefaric

• (Tekili: Tefric) Yırtmalar, genişletmeler.
• Ferah vermeler.
• Korkaklar, zaifler, yüreksizler.
• (Tifrac) Yırtmaçlar, aralıklar.

teferrüz

• (İfrâz. dan) Ayrılma.

tefrit

• Ortalamanın yani vasatın çok altında kalmak, geride kalmak. Normalden aşağı olmak. (İfratın zıddı)

tehevvu'

• Kusma. İstifrağ etme.

tehevvür

• Korkusuzlukla düşünmeden hareket etmek. Sonunu düşünmeden birden bire karar vermek.
• Kuvve-i gadabiyenin ifrat mertebesi; maddi mânevi hiçbir şeyden korkmamak hâleti.

temelluk

• İfrât (aşırı) derecede tevâzû.

vehhabi / vehhabî

• Muhammed İbn-i Abdulvehhab nâmında birisinin sebeb olduğu İslâmî bazı mes'elelerde ifrat gösteren ve dört hak mezheb hâricinde bir mezhepten olan. Fıkıhta Hanbelî, itikadda İbn-i Teymiye'ye bağlıdırlar. Tarikatlarına Muhammediye ismi verirler.