ab / âb / آب

• Su. (Farsça)
• Deniz. (Farsça)
• Irmak (Farsça)
• Tükürük (Farsça)
• Özsuyu (Farsça)
• Ter (Farsça)
• Döl suyu (Farsça)
• Sidik (Farsça)
• Parlaklık (Farsça)
• Yüzsuyu. (Farsça)
• Letafet, hava. (Farsça)

abdan

• (Ab. dan) Bahçe kovası, bahçe sulamaya mahsus süzgeçli kova.
• Sidik kesesi, mesane.

aşina / âşina / âşinâ / آشنا

• Mâlumatlı, haberli olan. Arif. Bilgili. Mâlik. Tanıdık. Yabancı olmayan. (Farsça)
• Yüzücü. (Farsça)

• Bildik, tanıdık, bilen, tanıyan.

• Bildik, tanıdık.

• Tanıdık, bildik. (Farsça)
• Bilen. (Farsça)

aşna / âşnâ / آشنا

• Tanıdık, dost, aşina. (Farsça)

aşnayan / âşnâyân / آشنایان

• Tanıdıklar, dostlar. (Farsça)

bevl

• Sidik, idrar.

• Sidik.

çeşm-aşina

• Göz aşinalığı olan, tanıdık. (Farsça)

hakın

• Sidik zorluğu olan kimse.

halib

• Sütçü, süt satan kimse.
• Sidik borusu.

hallac / hallâc

• Pamuk atan. Pamuğu didik didik eden.

• Pamuğu didik didik eden.

hasat / hasât

• Küçük taş parçası. Çakıl.
• Tıb: Sidik yolunda taş peyda olmak.

hasat-ı bevliyye / hasât-ı bevliyye

• Tıb: Sidik yollarında ve böbreklerde meydana gelen taş.

hasat-ı mesane / hasât-ı mesane

• Tıb: Sidik kesesinde meydana gelen taş.

idrar / idrâr / ادرار

• Sidik. Bevl.
• Çokça akıtmak.
• Devamlı vermek.

• Sidik.

• Sidik. (Arapça)

ihlil

• Erkek tenasül organının deliği, sidik yolu. Sidik deliği.
• Kadınlarda memede sütün aktığı yer.

istibda

• (İstibra') Ayırmak. Uzak etmek.
• Küçük abdest bozduktan sonra idrardan temizlenmek, sidik eserinin tamâmen kesilmesini beklemek.
• Nikâhla alınan dul bir kadının gebe olmadığına kanaat getirmek için, kadın bir âdet görünceye kadar beklemek.

istinca

• Birisinden maksadını istihsal etmek.
• İlm-i Hâlde: Pislikten temizlenmek. Abdest bozduktan sonra veya abdest almadan evvel; kan, sidik, meni' gibi şeylerin çıktıkları yeri temizlemek.

kasatura

• Askerlerin, bellerine bağlayıp taşıdıkları ve süngü gibi kullandıkları düz ve kısa kılıç.

kesir-ül ahbab / kesir-ül ahbâb

• Tanıdıkları, bildikleri çok olan.

menfuş

• (Pamuk veya yün gibi) atılmış ve didilmiş. Dağılmış, didik didik edilmiş.

mesane / mesâne

• Sidik torbası. Sidik kavuğu.

• Sidik torbası.

mibvel

• (Mibvele) Sidik kabı. Küçük abdest edilecek delikli taş veya oluk.

mizek

• İdrar, sidik. (Farsça)

müfettit

• (Fett. den) Kıran, ezen, ufalayan. Didik didik eden.

musaye

• Küçük sidik kabı.
• Büyük kursak.

müvasat / müvâsât

• Tanıdıklarını ve arkadaşlarını, kendisinde bulunan nîmetlere ortak etmek, onlarla iyi geçinmek.

muzaye

• Küçük sidik kabı.

nakur

• Sur gibi ağızla üflenerek çalınan boruya denir. Nakr; vurmak ve didiklemek mânalarına geldiği gibi, boru çalmak mânasına da gelir. Çünkü boru çalındığı zaman, içinden hava tazyiki ile didiklenmiş olacağı gibi, dışından da o ses, çarptığı kulakları didikleyeceği cihetle boruya "minkar" mânasıyla alâk

nesr

• Hamele-i Arş'tan olan bir melek.
• Akbaba, kartal.
• Nuh kavminin putlarından birisinin ismi.
• Yarayı deşmek.
• Kuşun, eti didiklemesi.
• Birinin aleyhinde konuşmak.
• Güneyde bir parlak yıldız. Buna Nesr-ül vâki' denir. Batıdaki yıldıza ise: Nesr-üt-Tair

tefsire

• Hastaların bevlini koyacak şişe. Sidik kabı.

teşrih

• Bir kitap veya ibareyi anlaşılır şekilde açıklamak, tafsilât vermek. İnceden inceye didikleyip araştırmak.
• Tıb: Bir cesedi kesip parçalara ayırarak incelemek.

üsr

• Sidik tutulması, sidik zoru.

ütam

• Sidik tutulması. İdrar tutukluğu.

yar / yâr

• Dost, ahbab, tanıdık. (Farsça)
• Yardımcı. (Farsça)
• Âşık. Mâşuk, sevgili. (Farsça)