esbab-ı mücbire

• İcbar eden, cebreden, zorlayan sebepler.

icbar / icbâr / اجبار

• Zorlama. (Arapça)
• İcbâr edilmek: Zorlanmak. (Arapça)
• İcbâr etmek: Zorlamak. (Arapça)

icbar-ı nefs

• Kendini zorlama, nefsini icbar etme.

mecbur

• Zor görmüş. Zorla bir işe girişmiş. İcbar görmüş.
• Hatırı alınmış, gönlü yapılmış. (Hakiki manası: Kırıldıktan sonra bütünlenmiş.)

mücber

• Zorlanılmış. Zorlanılan. İcbar olunmuş olan.

mücbir

• İcbar eden. Zorlayan.

ta'zir / ta'zîr

• Siyaset.
• Tehdit etmek.
• Tazim ve tathir. Temizlemek ve hürmet etmek.
• Lügatta red, icbar, tahkir, te'dib, hak üzere tevkif mânalarına gelen bu tabir, İslâm hukukunda: Hakkında muayyen bir şer'î ceza olmayan suçlardan dolayı ulülemr (hükümdar, padişah) veya vekili tarafı

• İslâm hukukunda hakkında belli bir ceza olmayan suçlardan dolayı uygulanan cezalar.
• Red, icbar, tedib.

tazyik

• Daraltmak, sıkıştırmak.
• İcbar etmek.
• Sıkıntı ve ızdırab vermek.
• Zorlama, baskı.
• Fiz: Bir kuvvet harcayarak yapılan basma veya itme işi. Basınç. Katı cisimler, üzerine konuldukları satıhlara; sıvılar, içinde bulundukları kabın hem dibine ve hem de yanlarına; ga