aftabe / âftâbe / آفتابه

• İbrik. Su kabı. (Farsça)

• Ibrık, su kabı. (Farsça)

azer / âzer

• İbrâhim aleyhisselâmın amcası ve üvey babası.

ca-yı ibret / câ-yı ibret

• İbret edilecek nokta, ibret verici.

cihan-ı ibret

• İbret dünyası.

ders-i ibret

• İbret dersi.

• İbret dersi. Göz ve fikir açacak hâdise.

dimkis

• İbrişim.

ebresim

• İbrişim.

ebresimi / ebresimî

• İbrişimci.

ehl-i temaşa ve tefekkür / ehl-i temâşâ ve tefekkür / اَهْلِ تَمَاشَا وَ تَفَكُّرْ

• İbret nazarıyla seyredenler ve düşünenler.

gureba-i yemin

• İbrahim paşa, Galata ve Edirne saraylarından çıkanlarla, harpte fevkalâde yararlık gösteren yabancılar ve yeni Müslüman olmuşlardan teşkil olunan iki süvari bölüğünden birinin ismidir. Bu iki bölüğe birden "Gureba-i Yemin ve Yesar Bölükleri" denildiği gibi "Garip ve Yiğitler Bölükleri" veya "Aşağı B

hazret-i ibrahim

• İbrahim (a.s.).

hıllet-i ibrahim

• İbrahim'in (a.s.) dostluğu, dostluk sıfatı olan samimî dostluk, takdir edici arkadaşlık.

hızır aleyhisselam / hızır aleyhisselâm

• İbrâhim aleyhisselâmdan sonra yaşamış bir peygamber veya velî.

ibrahim

• İbrahim kelimesi, İbranicede baba anlamına gelen "eb"; ve cumhur demek olan "reham" kelimelerinden meydana gelmiştir. "Ebu-l cumhur" ise; cumhurun babası demektir. Bu ismi meydana getiren kelimelerin ikisinin de hareke veya telaffuzlarını az bir değişiklik yapmakla yine bu mânalar Arapçada vardır. B

• İbrahim (a.s.).

ibrahim-vari

• İbrâhim (A.S.) gibi. Fani, gelip geçici şeylere kalbini bağlamamak sureti ile. (Farsça)

ibrahimvari / ibrâhimvârî

• İbrahim aleyhisselâm gibi.

ibrani / ibrânî

• İbranice; İbrani diline ait.

ibret-engiz

• İbret verici.

ibret-feşan

• İbret saçan; ibretli.

ibretamiz / ibretâmiz / ibretâmîz / عبرت آميز

• İbret öğreten.

• İbret verici, ders verici. (Arapça - Farsça)

ibretbahş / عبرت بخش

• İbret veren, ibreti iktiza eden. (Farsça)

• İbret verici. (Arapça - Farsça)

ibretbin

• İbret almış, ders almış. (Farsça)

ibreten / عبرة

• İbret olmak üzere, intibah ve ibret vesilesi olmak için.

• İbret olsun diye, ibret olarak. (Arapça)

ibretfeşan / ibretfeşân

• İbret dağıtan, çok mühim ders verici hâdise. (Farsça)

• İbret saçan.

ibretgah / ibretgâh

• İbret yeri.

ibrethane / ibrethâne

• İbret yeri.

ibretnüma / ibretnümâ

• İbret gösteren. İbret veren. (Farsça)

• İbret olan, ibret alınan.

• İbret gösteren.

ibretnümun

• İbret olan, ders olan. (Farsça)

ibrik / ibrîk / ابریق

• İbrik, ıbrık, su, şarap gibi sıvı konulan kap. (Arapça)

ıdric

• İbrişim kilim.

kahz

• İbrişim karışıklı beyaz bez.

kıssa

• İbretli hikâye.

• İbretli hikâye.

maye-i ibret / mâye-i ibret

• İbret aynası, ibret levhası.

medar-ı ibret / medâr-ı ibret / مَدَارِ عِبْرَتْ

• İbret almağa yarıyan.

• İbret vesilesi.

• İbret almaya sebeb.

medar-ı ibret ve dikkat / medâr-ı ibret ve dikkat

• İbret ve dikkat sebebi, vesilesi.

mil

• İbre, ince ve uzun metal çubuk.

millet-i ibrahim

• İbrahim milleti, tevhid inancını benimseyenler.

millet-i ibrahimiye

• İbrahim milleti, tevhid inancını benimseyenler.

mirsad-ı ibret

• İbretle seyretme yeri.

mülhim

• İbrişimden olan elbise.

nahur / nâhûr

• İbrâhim aleyhisselâmın amcası ve üvey babası olan Âzer'in asıl ismi.

nasihat

• İbret verici ders, tavsiye, ihtar, öğüt.

nazar-ı ibret / نَظَرِ عِبْرَتْ

• İbretle bakış.

• İbret bakışı.

nemrut

• İbrahim (a.s.).

sahife-i ibret

• İbret sayfası.

siyera'

• İbrişimle karışık alaca bez.

taruh / târûh

• İbrâhim aleyhisselâmın asıl, öz babası.

tefdim

• İbrik ağzına süzgeç koymak.

tefekkür

• İbret alacak ve faydalanacak şekilde derin düşünme. Allahü teâlânın sıfatlarını ve nîmetlerini düşünme.