hilafet / hilâfet / خِلَافَتْ

• Bir kimseye halef olmak ve onun yerine geçmek.
• Din ve dünya işlerinde umumi reislik. İmam-ül Mü'minîn olan zât, şer'î hükümlerin icrasında Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (A.S.M.) halef olduğu için hilafet vazifesini alana Halife denmiştir. Buna İmamet-i Kübra da denir.Hilafet, 1517 (Hi

• Halîfelik, emirlik, imâmlık (devlet reisliği).
• Resûlullah'tan (sallallahü aleyhi ve sellem) sonra bütün müslümanlara imâmlık ederek İslâmiyet'in emirlerinin tatbik edilmesine nezâret edip, İslâmiyet'e ve müslümanlara karşı yapılan her türlü müdâhaleye cevap vermek vazîfesi.
• İnsanları

• Halifelik; Peygamberimizin vekili olarak din ve dünya işlerinde genel reislik.

• Birinin yerini tutma.
• Peygamberin vekilliği, halifelik.

• Halifelik, Peygamberimizin mânevî mirası.

• Birinin yerine geçme, Peygamber vekili olarak âlem-i İslama reislik etme.