bi-hicab / bî-hicab

• Hicabsız, perdesiz, âşikâr olarak.

havacib

• Hicablar, perdeler, örtüler.

haya

• Hicab, utanma, edeb, ar, namus. Allah korkusu ile günahtan kaçınmak.

hayil

• Kısır olan hayvan.
• Engel, mâni.
• Hicâb.

haylulet

• Yolu kapamak.
• Araya girme. İki şey arasına girip hicab olmak.

hicab-aver

• Hicab verici, utandırıcı. (Farsça)

hicab-ı haciz / hicab-ı hâciz

• (Hicab-ı sadr) Tıb: Göğüs ile karın uzuvlarını birbirinden ayıran perde, zar. Diyafram.

hicabat

• (Tekili: Hicab) Perdeler.
• Tılsımlar.

hucub

• (Tekili: Hicab) Perdeler, hicablar, hâiller.

hücüb

• (Tekili: Hicâb) Perdeler, hicablar.

meazir

• Perdeler. Hicablar.
• Özürler.

muhtecib

• Hicablanmış. Perdeli. Örtülü. Örtülmüş. Saklanan. Gizlenen.

revk

• (Çoğulu: Ervâk) Perde, hicâb.
• Boynuz.
• Ev önü.
• Saf, hâlis, katıksız.

şerm

• Utanç. Utanma. Hayâ etme. Hicab etme. (Farsça)