ad / âd

• Hz. Hud Peygambere (A.S.) isyan ettiklerinden gazab-ı İlâhiyyeye uğrayan ve helâk olan, Yemen tarafında yaşamış bir kavmin adı.

anet

• Günah. Zinâ .
• Helâk.
• Fesâd.
• Meşakkat.
• Kalb darlığı.
• Hata. Galat.
• Tıb: Kırılan bir kemiğin sarıldıktan sonra tekrar kırılması.

as'ase

• Oturak yerin yumuşağı.
• Helâk olmak.
• Fesâd etmek.

ashab-ı ress / ashâb-ı ress

• Kur'anda bahsi geçen bir kavim adıdır. Kimler oldukları kati bir şekilde tesbit edilemiyor. Râvilerin ekserisi, peygamberlerine isyan eden ve onu öldürüp kuyuya atan, bundan dolayı da Cenab-ı Hakkın helâk ettiği bir kavim olduğu hakkında ittifak etmektedir. (Furkan Suresi, 38 inci Ayet)

ba'd

• Zaman zarfıdır ve te'hir ifade eder.
• Helâk olmak mânâsına mastardır.

baad

• Helâk olmak.

bagar

• Bir yakıcı hastalıktır ki devede vâki olur; suyu içip kanmaz ve sonunda ondan helâk olur.

bah'

• Helâk etme.

baykara

• Helâk olma, mahvolma.
• Böbürlene böbürlene sallanarak yürüme.
• Malı çok olma.
• Yırtıcı bir kuş.

berbad

• Harap. Kötü. Virâne. Bozuk. Perişan. Telef ve helâk olmuş. (Farsça)

besl

• Helâk etmek.
• Men'etmek.
• Çirkin yüzlü olmak.
• Helâl ve haram.

bevr

• Helâk olma. Yok olma.
• Sınama, deneme.
• Alış-veriş sıkıntısı.
• Sürülmemiş yer.

beyd

• Helâk olmak.
• Gayr, diğer.

beyr

• Helâk olmak.
• Bâtıl olmak.

büz

• Harap yer.
• Fâsid nesne.
• Helâk.

cudi-i islamiyet / cudi-i islâmiyet

• Her türlü helâket ve felâketlerden İslâmiyetle necat bulunacağını ifâde eden bir teşbihdir.Nasıl ki Nuh tufanında Nuhun (A.S.) gemisi Cudi Dağında karaya oturup kurtuldukları gibi.

dam'

• (Çoğulu: Dümu-Edmu) Helâk olmak.
• Göz yaşı.

darbe-i müthişe ve mühlike

• Dehşet veren ve helâk eden darbe.

debar

• Mahvolmak. Helâk olmak.

demar

• Helâk, mahv, telef, ölüm, mevt. (Farsça)

demar-aver / demar-âver

• İntikam alan, müntakim. Helâk eden. (Farsça)

dimar

• Helâk, mahv.

dıya

• Helak olmak, telef olmak.

dull

• Helak.

dumur

• Bir uzvun maddi veya mânevi kabiliyetinin körelmesi. Gıdasızlıktan dolayı bir uzvun kuruyup kalması. Helâk. Körelmek.
• Bir yere izinsiz gitmek.

ferse

• İnsanın boynunda ve arkasında olan ve gittikçe zaaf verip boynunu ve belini eğip, helâk eden yel.

garam

• Helâk. Mahv.
• Aşk. Sevdâ. şiddetli arzu.
• Hedef.

gavl

• (Çoğulu: Gavâyil) Helâk etmek.
• Kin tutmak.
• Çok miktar toprak.
• Feyizden uzaklık.

gul

• Boş ve virane yerlerde bulunan ve helâk edici olan bir cin tâifesi. İfrit, hortlak.
• Ölüm.
• Belâ.

halem

• Helâk olmak.
• Dibâgat yaparken derinin kurtlanması.

halik / hâlik / هَالِكْ

• Helâk olan. Mahv olan. Fenaya giden. Fâni. Zâil.

• Helâk olan, yokluğa giden.

• Helâk olan, yıkılan, bozulan, silinen.

• Helâk olan.

hanasir / hanasîr

• Helâk olmak.

hayn

• Helâk olmak.

helak / helâk / هلاک

• Yok olma. (Arapça)
• Ölme. (Arapça)
• Helâk etmek: (Arapça)
• Yok etmek, ortadan kaldırmak. (Arapça)
• Öldürmek. (Arapça)
• Helâk olmak: (Arapça)
• Yok olmak, ortadan kalkmak. (Arapça)
• Ölmek. (Arapça)
• Çırpınmak. (Arapça)

helaket / helâket

• Helâk olma, yıkılma.

heleke

• Helâk.
• Düşen.

heluk

• Helâk olucu, helâk olan.
• Fâcire kadın. Kötü hayata alışmış kadın.

i'tab

• Öldürme, katletme. Helâk etme.

ibade

• Helâk etmek.

ibag

• Helâk etmek.

ibare

• Helâk etmek.

ida'

• Fasid olmak. Bozulmak.
• Helâk olmak.
• Yardım etmek.

ihanet

• Helâk etmek. Öldürmek. Mahvetmek.

ihlak / ihlâk / اهلاک

• (Helâk. dan) Harcama, tüketme, bitirme.
• Yok etme, helâk etme, öldürme.

• Helâk etme, yok etme.

• Helak etme, yok etme, öldürme. (Arapça)

irda'

• Helâk etme, aşağı düşürme.

ıtmas

• Bir şeye geriden uzaktan bakmak. Helâk etmek.

ittias

• Öldürme, helâk etme.

kahr

• Mahvetme, helâk etme.
• Çok kederlenme, çok üzüntü duyma.

kalet

• (Çoğulu: Kılât) Helâk olmak.
• Dağlarda, içinde su biriken çukur.
• Göz çukuru.
• Baş parmağın dibinde olan çukur.

kebb

• Hor ve zelil etmek, yüzü üstüne bırakmak, helâk etmek.

ma'tab

• (Çoğulu: Meâtıb) Helâk olacak yer.

maklete

• Helâk olacak yer.

mehalik / mehâlik

• Tehlikeler, tehlikeli işler, helâk eden işler.

mekk

• Emmek.
• Helâk etmek.
• Noksan etmek, eksiltmek.

min-el mühlikat

• Helâk edenlerden. Mühlik olanlardan.

mubik / mûbik

• (Çoğulu: Mubikat) Helâk edici.
• İsyan.
• Büyük günah.

• Helak edici, büyük günah.

mubikat

• (Vebk. den) Helâk edici şeyler. Mühlik.

müdemmir

• Tedmir eden. Yok eden. Helak eden. Mahveden.

mugavele

• Bir kimseyi azdırıp yoldan çıkarmak.
• Helâk etmek.

mühlik

• Helâk eden, öldüren.

• Helâk edici, yok edici.

• Helâk eden. Öldüren. Öldürücü. İfsad eden. Bozan. Kıtal.

mühlikat / mühlikât

• (Tekili: Mühlik) Kötü ve günah olan işler.
• Helâk edenler. Hayrı ve sevabı bozan fenâ hareketler.

mühlikat-ı seb'a / mühlikât-ı seb'a

• Yedi büyük ve helâk eden amel. Yedi büyük günah.

mümit

• Ölümü yaratan, ölümü veren, imâte eden. Helâk eden.

müshit

• Helâk edici.

müstehlik

• (Helâk. den) İstihlâk eden, satın aldığı şeyi bizzat kullanıp sarfeden, harcayan. Tüketici.

mutammirat

• Zarar verici ve helâk edici gizli şeyler.

mütehalik / mütehâlik

• (Helâk. dan) Tehâlük eden, kendini tehlikeye atacak kadar acele eden.

nefk

• Helâk olmak.

nehber

• Helâk olacak yer.

nüfuk

• Helâk olmak.

remd

• Helâk olmak.
• Gözün çapaklanması. Göz hastalığı.

reşak

• Helâk etmek.
• Atmak.

şa'b

• Ayrılmak. Dağılmak.
• Islah etmek, düzeltmek.
• Helâk etmek.
• Kırmak.

sa'k

• Ansızın düşmek.
• Çağırmak.
• Helâk olmak.

saak

• Bir şiddet sebebi ile helâk olmak, ölmek, bayılmak.
• Aklın gitmesi.

sebr

• Men'etmek, engel olmak.
• Helâk etmek.
• Hapsetmek.

şecb

• Helak etmek, mahvetmek.
• Kederlenmek, tasalı olmak.

şecib

• Helâk olan, mahvolan.

selel

• Helâk olmak, mahvolmak.

semud kavmi / semûd kavmi

• Sâlih aleyhisselâmın peygamber olarak gönderildiği ve îmân etmedikleri için büyük bir sayha (korkunç gürültü) ile helâk olan kavim.

serb

• (Çoğulu: Sürub) İçyağı.
• Helâk olmak.
• Bozulmak, fâsid olmak.
• Beğenmeme. Azarlama. Çekiştirme.

seyh

• Helâk edici, mahveden.
• Ayağın batması.

şeyt

• Helâk olmak, mahvolmak.
• Yanmak.
• Kaynamak.

si'la'

• (Çoğulu: Seâli) Helâk.
• Cin sâhirleri.

sübur

• Helâk, helâket. Mahvolmak.
• Men olmak, kovulup sürülmek.

süvaf

• Fena, helâk, mahvolma.
• Hayvanların ölümü.

tahe

• Helâk oldu, berbad oldu (meâlinde fiil).

tall

• Çiğ, kırağı. İnce yağan yağmur, çisinti. Şebnem.
• Helâk etmek, iptal.
• Güzel, lâtif şey.
• Şiddet.

tavh

• Helâk olmak.
• İftira etmek.

tayh

• Helâk etmek veya helâk olmak.
• Bırakmak.

tebar

• Helâk, bitme, yok olma.

tedemdüm

• Helâk olmak.

tefeb

• Helâk olmak, mahvolmak.

tehalük

• (Çoğulu: Tehâlükât) (Helâk. dan) İstekle atılma. Tehlikeye aldırış etmeden, birbirini çiğneyecek gibi koşuşma.

tehlik

• Öldürme. Helâkete düşürme.

tehlike

• (Tehlüke) (Helâk. den) Helâkete sebep olacak hâl. Felâket.

tenufe

• (Çoğulu: Tenânif) Helâk olacak yer.
• Sahra.
• Yazı.

tenuk

• (Tenuka, Tenukıye) : Helâk olacak yer.
• Sahra.
• Yazı.

tetbir

• Helâk etmek, mahvetmek.

tetyib

• Helâk etmek, mahvetmek.

teva

• Mâlın helâkı. Mülkün helâk olması.

tezehhuk

• Bâtıl olmak.
• Helâk olmak, mahvolmak.

tiyfak

• Helâk olmak, mahvolmak.

tuh

• Helâk olmak.
• Berbad olmak. (Hakaret için söylenilen bir kelimedir)

zahik

• Berbat, perişan, helâk olmuş.
• Bâtıl. Köhne.

zehk

• Helâk olmak, mahvolmak.
• Bâtıl olmak.
• Okun nişanı aşıp geçmesi.
• Çıkmak, huruç.
• Derin kuyu.