amir-i hatadar / âmir-i hatâdar

• Hâtâlı idareci, yönetici.

betr

• Kat', kesme.
• Hatalı, eksik bırakma.

egalit

• (Tekili: Uglute) İnsanı yanıltacak hatalı sözler, yanlış kelâmlar.

hataalud / hataâlûd / خطا آلود

• Hatalı, yanlış dolu. (Arapça - Farsça)

hatakar / hatâkâr / hatakâr / خطاكار

• Hatalı, suçlu.

• Hatalı.

• Hatalı, hata yapan. (Arapça - Farsça)

hatakarane / hatâkârane

• Hatalı ve kusurlu.

içtihad-ı hata / içtihad-ı hatâ

• Yanlış ve hatâlı hüküm çıkarma.

kabul-i adem

• Kalben ademi kabul etmektir. Hakkı inkâr etmek, hatalı bir hüküm ve itikattır. Hak mesleği kabul etmeyip indi ve şahsi görüşünü ileri sürerek başka bir yolda gitmektir, bir iltizamdır. İmânın zıddına şahsi görüşüne tâbi olmak, bâtılı kabul etmektir.

mugalata / mugâlata

• (Galat. dan) Karşısındakini yanıltmak için söz söylemek. Doğruya benzer yanlış sözler. Safsata. Hatalı ve yanlış söz. Demagoji.
• Man: Vehimlerden terekküb eden kıyastır.

• Hatâlı ve yanlış söz, karşısındakini yanıltmak için söz söylemek veya bu sûretle söylenen söz.

muhti / muhtî

• Hatâ işleyen. Günahkâr. Hatâlı.
• Hatâya düşürten. Yanıltan.

su-i tefsir / sû-i tefsir

• Yanlış ve hatalı yorum, kötüye yorumlama.

tahtie / تَخْطِئَه

• Bir kimseyi veya bir şeyi hatalı görmek, hata isnad etmek, yanıltmak. "Bu hatadır" diye iddia etmek.
• Ist: "Mezhebim haktır, hata ihtimali var. Başka mezheb hatadır, savaba ihtimal var" diyenler ki, bu hatalı anlayışa izafeten "Tahtie" denmiştir.

• Hatalı görme.

• Hatalı görme.

tahtieci

• "Doğru bir tanedir, fazla olmaz" diyerek muhataplarının görüşlerini hatâlı bulan kimselere metodoloji ilminde Tahtieci denir.