ahbas

• (Tekili: Habs) Su bentleri, havuzlar.
• Hapisler, zindanlar.
• Gayr-ı meşru vakıf yerler.

banyol

• Bu kelime; zindan, hapishâne mânâlarında kullanılırdı. Buraya katiller, hırsızlar ve beylik esirlerin satışa yaramıyanları konurdu.

ceres

• Çan.
• Zindan, hapis yeri.
• Hayvanın boynuna asılan çıngırak.

çeres

• Zindan, hapishane. (Farsça)
• Zulüm, işkence. (Farsça)
• Mer'a, otlak. (Farsça)
• Üzüm teknesi. (Farsça)

çilehane / çilehâne

• Çile yeri; yalnız başına kalınan ve çile içinde ibadet edilen yer; hapishane.

dar-ı mücazat ve zindan / dâr-ı mücazat ve zindan

• Ceza ve hapis yeri.

dershane-i yusufiye

• Yusuf'un (a.s.) dershanesi; Hz. Yusuf'un kaldığı ve medreseye çevirdiği zindana benzetilerek hapishaneye verilen isim.

ebedi haps-i münferid / ebedî haps-i münferid

• Tek başına sonsuz bir hapis, sonsuz Cehennem hapsi.

ebedi haps-i münferit / ebedî haps-i münferit

• Sonsuza kadar tek başına kalınacak olan hapis, hücre hapsi; Cehennem.

gardiyan

• Hapistekileri bekleyen görevli.

habis

• Hapseden. Tutan. Hapishâneye atan.

habs / حبس

• Hapis, alıkoyma, bir yere kapatıp dışarı çıkarmama. Salıvermeme.
• Zaptetme, tutma.

• Hapis. (Arapça)
• Tutma. (Arapça)

habs-i münferid

• Tek başına olan hapis. Hapishanede bir kişilik hücre.
• Ehl-i dalâlet için olan ölüm ve kabir.

habshane / habshâne / حبس خانه

• Hapishane, tutukevi. (Arapça - Farsça)

haps

• Hapis.

haps-i ebedi / haps-i ebedî

• Sonsuz bir hapis, Cehennem.

haps-i münferid

• Tek başına olan hapis; hücre hapsi.

haps-i münferit

• Tek başına hapis, hücre hapsi.

ikrah-ı gayr-i mülci / ikrah-ı gayr-i mülcî

• Huk: Eskiden döğme ve hapis gibi yalnız keder ve elemi icab ettiren şeylerle vuku bulan ikrah.

ikrah-ı nakıs / ikrah-ı nâkıs

• Huk: Dayak ve hapis gibi keder ve elemi gerektiren şeylerden meydana gelen mecburiyet.

imamevi

• Eskiden kadınlara mahsus hapishane. (Türkçe)

kodes

• Tavuk yeri, kümes.
• Hapishane.

mahabis

• (Tekili: Mahbes) Ceza evleri, zindanlar. Hapishaneler.

mahbes / محبس / مَحْبَسْ

• Hapishane. Hapsedilen yer. Cezaevi.

• Hapishane.

• Hapishane. (Arapça)

• Hapishane, cezaevi.

mahbus / محبوس

• Hapsedilmiş. (Arapça)
• Hapishane. (Arapça)

mahbushane

• Cezaevi, hapishâne, zindan. (Farsça)

mahbusiyet

• Hapislik, mahbusluk. Hapis kalınan müddet.

mahpushane

• Hapishane.

medrese-i yusufiye

• Hz. Yusuf'un (a.s.) hapiste kalmasına benzetilerek, iman ve Kur'ân'a hizmetinden dolayı tutuklananların hapsedildiği yer mânâsında hapishane.

• Hz. Yusuf'un (A.S.) iftira, haksızlık ve zulüm ile hapiste kalmasından kinâye olarak, İmân ve Kur'an hizmetinden dolayı tevkif edilenlerin hapsedildiği yere verilen isim.

mescen

• Cezaevi, zindan, hapishâne.

müdafaat-ı hapsiye

• Hapis savunmaları.

müddet-i haps

• Hapis süresi.

münferid

• (Münferit) Tek başına, tek, yalnız, kendi başına.
• Hapishânede tek kişilik hücre.

pranga

• İng. Eskiden ağır cezalı mahkûmların ayaklarına takılan kalın zincir.
• Halkalarıyla beraber iki okka yüz dirhem ağırlığındaki demire verilen addır.
• Umumi hapishanelerde, hapishanenin iç nizamını bozan ve taşkınlık gösteren mahkûmların ayaklarına da pranga vurulurdu.

seccan

• (Sicn. den) Gardiyan, zindancı, hapishane memuru.

sicin / سِجِنْ

• Hapishane, zindan.

• Hapishane, zindan.

sicn

• (Çoğulu: Sücun) Hapis, zindan.

• Hapis, zindan.

sücun

• (Tekili: Sicn) Hapishaneler, zindanlar, ceza evleri.
• Mc: Dünyanın sıkıntıları.

sulfato

• (Sulfata) Kinin. Sıtma hapı. (Fransızca)

ta'zir-i evsat

• İçtimai mevkileri orta hâlde bulunan kimseler hakkındaki ta'zirdir ki, hem mahkemeye bilcelb ilâm suretiyle, hem de hapis suretiyle yapılabilir.

taht-ı tevkif

• Gözetim altı, hapishane.

tevkif

• Alıkoyma, tutma. Hapis olarak bekletme. Vakfetme.
• Arafatta mevkaf olan yerde durdurmak.
• Bir kimsenin koluna bilezik takmak.

tevkifhane / tevkifhâne

• Hapishane, tutukevi.

• Tutukevi, hapishane.

• Hapishane.

yusufiye medresesi

• Hz. Yusuf'un (a.s.) hapiste kalmasına benzetilerek, iman ve Kur'ân hizmetinden dolayı tutuklananların hapsedildiği yer mânâsında hapishane.