alyuvar

• (Bak: Küreyvât-ı hamra)

bint-ül kerem

• Şarap, hamr.

feyhec

• İçki ölçülen bardak. Şarab. Hamr. Bâde.

hammar

• (Hamr. den) Şarap yapan veya satan kimse. Meyhaneci, şarapcı.
• Tas: Mc: Mürşid, şeyh, kılavuz.

ihtimar

• (Hamr. dan) Mayalanma, ekşiyip mayalanma.

ılk

• (Çoğulu: Alâk) Kurumak.
• şarap, hamr.
• Her nesnenin iyisi.

kafkaf

• Şarap, hamr.

karkaf

• Şarap, hamr.

kındid / kındîd

• Şarap, hamr.

mahmur

• (Hamr. dan) Sarhoşluğun verdiği sersemlik.
• Uyku basmış ağırlaşmış göz. Baygın göz.

maziye

• Şarap, hamr.
• Beyaz iyi bal.
• Beyaz ince yumuşak gömlek.

meşrubat

• İçilen şeyler. Herhangi bir içilecek şey. Şarap. ("Hamr" denen içkiye de şarap denir.)

müdam

• Şarap, mey, hamr.

muhammer

• (Hamr. dan) Mayalanmmış, ekşiyip kabarmış.
• Yoğurulmuş.

muhammir

• (Hamr. dan) Tahmir eden. Mayalayan. Ekşitip kabartan. Yoğuran.

muhtemir

• (Hamr. dan) Mayalanan. Mayalanarak ekşiyip kabaran.
• Örtü ile örtünen. Yaşmaklanan.

mukalkal

• Kararsız.
• Şarap, hamr.

rah

• (Çoğulu: Rayâh) Şarap, içki, hamr.
• El ayası mânâsına olan "Râha'nın C."
• Gitmek.

şarab

• İçilecek şey. İçki.
• Mey. Bâde. Hamr. İçilmesi haram olan bir içki.

şerab / şerâb

• Alkollü içkilerden. Pişmemiş üzüm suyunun havasız fıçılarda durmasıyla gaz habbeleri (kabarcıkları) ve köpük çıkararak kokuşup mayalanması netîcesinde meydana gelen ve içilince sarhoş eden içki. Hamr.

tabe

• Hurma.
• Hamr.

tahmir

• (Hamr. dan) Mayalandırma.
• Yoğurma, yoğurtma.