hakim / hakîm / hâkim / حاكم / حكيم / حَاكِمْ / حَك۪يم

• Hikmetle muttasıf olan ve mevcudatın hakikatına vâkıf olan. Hikmet mütehasssı. İlm-i hikmette mütebahhir ve mütehassıs olan. İş ve emirleri hikmetli ve yanlışsız olan.
• Tabib, doktor.

• Filozof, bilge.

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Hikmet sâhibi, ilmi kâmil, işi güzel, uygun işler yaratıcı ve kullar arasında hükmedici.
• Hikmet ehli. Din bilgilerini fen bilgileri ile isbât eden âlim.

• Âlim, bilgin.
• Doktor.
• Hikmeti bilen, filozof. (Allah'ın isimlerinden)

• Her fiilinde hikmet ve gayeleri gözeten Allah.

• "Hüküm veren, hak ve adalet üzere hükmeden, başkasını müdahale ettirmeden idare eden" mânâsında ilâhî isim.

• Hakim, yargıç, hüküm veren, hükmeden, hükümran olan, üstün olan.

• Haklı ve haksızı ayırıp, hak ve adâlet üzere hükmeden, karar veren.

• Hükmeden, idare eden.

• Galib. Haklı ve haksızı ayırıp hak ve adalet üzere hükmeden. Başkasını müdahale ettirmeden idare eden, Allah (C.C.)
• Memleketi idare eden.
• Mahkeme reisi. (Hâkim-i Hakikî, Hâkim-i Ezelî, Hâkim-i Mutlak, Hâkim-i Zülcelâl, Hâkim-i Lemyezel... gibi isimlerle, Cenab-ı Hakk'a âit ol

• Hükmeden.

• Hikmet sahibi.

• Tanrı. (Arapça)
• Hakim, yargıç. (Arapça)

• Hükmeden.

• Her işi hikmetli olan (Allah).