adiyyet / âdiyyet

• Adilik. Aşağılık.

agser

• Boz ve esmer renkli, çok tüylü abâ, kilim.
• Kurbağa yosunu.
• Karabatak kuşu.
• Aşağılık ve âdi (adam).

ahlak-ı rezile / ahlâk-ı rezile

• Kötü ve aşağılık ahlâk.

bürt

• Nebat şekeri. Zelil, aşağılık kimse.
• Balta.

dah

• Hizmetçi, uşak, cariye. (Farsça)
• On (10). Aşer. (Farsça)
• Korkak. Alçak, aşağılık, âdi kimse. (Farsça)

denaet / denâet

• Alçaklık, aşağılık.

deniyyat

• (Tekili: Denâya) (Denî) Ahlâksızlıklar, aşağılık şeyler.

derekat / derekât

• Aşağılık dereceleri. En aşağı mertebeler.

duhur

• Zillet, zelillik, hakirlik, aşağılık. Adilik.

dun / dûn / دون

• Aşağı, alçak. Kolay. Zayıf. Gölgeli. Aşağılık. Altta, aşağıda.

• Alçak, aşağılık.
• Aşağı.
• Altta.

• Aşağı, alt. (Arapça)
• Aşağılık, adi. (Arapça)

dunperver / dûnperver / دون پرور

• Aşağılık kimseleri koruyan. (Arapça - Farsça)

edani

• (Tekili: Ednâ) Ednâlar, en deniler, en alçaklar. Alçak, pek bayağı ve aşağılık kimseler.

efsal

• (Tekili: Fesl) Alçak, âdi ve aşağılık kişiler.

enzal

• (Tekili: Nezl ve Nizil) Soysuzlar, alçaklar, âdi ve aşağılık adamlar.

erazil / erâzil / اراذل

• Reziller, aşağılıklar. (Arapça)

ervah-ı safile / ervâh-ı sâfile / اَرْوَاحِ سَافِلَه

• Alçak, aşağılık ruhlar.

erzel / ارذل

• En rezil, en aşağılık. (Arapça)

esfel / اسفل

• En aşağı. (Arapça)
• Aşağılıkların en aşalığı. (Arapça)

esfeliyyet

• Aşağılık, âdilik, alçaklık.

evbaşan

• (Tekili: Evbaş) Aşağılık kimseler, âdi kişiler, alçak ve rezil insanlar. Ayak takımları.

evşab

• Aşağılık kimse, âdi ve rezil kişi. Ayak takımı.

evşaz

• Yardımcılar, tarafdarlar. Aşağılık ve ayak takımı olan kişiler.
• Vücuttaki mafsallar, oynak yerler.

ezell-i nas / ezell-i nâs

• İnsanlar içinde en rezil ve aşağılık olan adam.

ezib

• Rezil, âdi ve aşağılık kimse.
• Kıble rüzgarı.
• Riyh-u cenub ile Sâbâ arasında esen yel.
• Sevinmek, ferah ve neşat.

fuhş

• Çok çirkin, aşağılık, helâl olmayan işler.

fuhşiyat / fuhşiyât

• Çok çirkin, aşağılık, helâl olmayan işler; Dinen yasaklanan ve haram sayılan davranışlar.

fürumaye / fürûmâye / فرومایه

• Aşağılık, alçak. (Farsça)

gavga

• Çekirge.
• İnsanların rezilleri. Adi, aşağılık olan kimseler.

gazgaza

• Zillet, aşağılık.
• Eksik, noksan.

güruh-u hazele / gürûh-u hazele

• Alçaklar, aşağılık kimseler.

hacat-ı süfliye / hâcât-ı süfliye

• Aşağılık ve bayağı ihtiyaçlar.

har / hâr / خوار

• Aşağılık, adi. (Farsça)

haşel

• Bayağılaşma, rezil olma. Bayağılık, rezillik, âdilik.
• Her nesnenin kötüsü.

hevan

• Hakaret, zillet, alçaklık, zelillik, aşağılık, horluk.

hısset

• Bayağılık, çirkinlik, değersizlik.

hissiyat-ı süfliye

• İnsanları kötülüğe yönelten aşağılık duygular.

hücnet

• Kusur, noksan, ayıp.
• Bayağılık, karışıklık, soysuzluk.
• Sözdeki ayıp.

ihsas

• Aşağılık işler yapma.
• Cimrilik, pintilik, hasislik.

istirzal

• (Rezalet. den) Rezil sayma. Kepaze, bayağı ve aşağılık görme.

istizlal

• (Zill. den) Aşağılık ve zelil görme.
• Bayağı ve âdi görülme.

laş

• Hakir ve aşağılık kimse. Adi, zelil, itibarsız ve alçak kişi. (Farsça)
• Çapul, yağma. (Farsça)

leamet

• Alçaklık, âdilik, zillet, denaet, aşağılık.

leiman

• (Tekili: Leim) Alçak, zelil ve aşağılık kimseler. Pinti ve cimri insanlar.

liam

• (Tekili: Leim) Alçak, aşağılık ve zelil kimseler. Pinti ve cimri insanlar.

mahruz

• Kepâze, rezil, rüsvay, aşağılık, âdi. İtibarsız.

mesfur

• Yazılmış, adı geçmiş. (Bu tabir, eskiden daha ziyade hakaret görmesi icabeden aşağılık kimseler hakkında kullanılırdı.)

mezellet

• Aşağılık, zelillik.

mim'siz medeniyetperest

• Rezil ve aşağılık şeyleri hayat tarzı olarak kabul edip bağlananlar.

mimsiz medeniyetperest

• "Deniyetperst", aşağılık şeylere düşkün kimse.

muhazele

• Hakirlik, aşağılık, rezillik.

muhazzil

• Alçaklık ve bayağılık içinde bırakan. Tahzil eden.

muhazzilane / muhazzilâne

• Alçaklık ve bayağılıkla. (Farsça)

müteseffilin / müteseffilîn

• (Tekili: Müteseffil) Sefilleşenler, aşağılık olanlar.

müzemmem

• Aşağılık, bayağı ve küstah adam.

namerd / nâmerd / نامرد

• Alçak, aşağılık, namert. (Farsça)

nefs-i natıka / nefs-i nâtıka

• İnsanı hep kötülük ve aşağılık işler yapmaya sürükleyen nefs. Nefs-i emmâre.

redaet

• Kötülük, fenalık, bayağılık.

rüsva-yı alem / rüsva-yı âlem

• En aşağılık ve âdi adam.

safiliyyet

• Alçaklık, aşağılık.

sagır

• Zelil ve aşağılık kimse.

sebükser / سبك سر

• (Çoğulu: Sebükserân) Hafif düşünceli. (Farsça)
• Sefih, aşağılık. (Farsça)

• Dangalak. (Farsça)
• Aşağılık. (Farsça)

sefalet / sefâlet

• Düşkünlük, aşağılık.

sefil / سفيل

• Aşağılık. (Arapça)
• Yoksul. (Arapça)

sefile / سفيله

• Aşağılık kadın. (Arapça)
• Yoksul kadın. (Arapça)
• Orospu. (Arapça)

sille-i zillet

• Aşağılık ve horlanma tokadı.

süfliyet

• Aşağılık, adilik.

• Alçaklık, aşağılık.

süfliyyet

• Alçaklık, bayağılık, âdilik.

tezellül

• Bayağılık, kendini aşağı tutmak. Tevâzûnun aşırı derecesi.

unat

• (Tekili: Ani) Esirler.
• Adi, bayağı ve aşağılık kimseler.

vazaat

• Alçaklık, âdilik, bayağılık.

vegadet

• Akılsızlık.
• Adilik, bayağılık, aşağılık, alçaklık.

zelil / zelîl

• Alçak, aşağılık.

zelilane / zelilâne

• Alçakça. Hakir ve aşağılık kimselere yakışır şekilde. (Farsça)

zenim

• Soyu bozuk, soysuz. Aslında o kavimden olmayıp sonradan ona katılan kimse.
• Aşağılık.

zevk-i süfli / zevk-i süflî

• Alçak, aşağılık zevk.