abes

• Saçma, gayesiz, hikmetsiz, gereksiz.

cerbeze

• İşleri incelemek, anlamak kuvvetini, lüzumsuz yerlerde kullanmak, ukalâlık etmek, gereksiz aklî yorumlarda bulunmak. Hikmetin aşırısı.

fazla

• Çok ziyâde, artık, artan.
• İleri.
• Gereksiz, lüzumsuz.
• (Çoğulu: Fazalât) Kazurat, pislik.

fuzul / fuzûl / فضول

• Fazla, çok. (Arapça)
• Gereksiz, fuzuli. (Arapça)

füzulat / füzûlât

• Gereksiz ve faydasız şeyler.

fuzuli / fuzûlî / فضولى / فُضُول۪ي

• Gereksiz, fazlalık.

• Zevzek, boşboğaz. (Arapça)
• Gereksiz, boşuna, fazladan. (Arapça)

• Gereksiz.

fuzuliyane / fuzûlîyâne

• Gereksiz ve fazlalık olarak.

inad-ı mecazi / inad-ı mecazî

• Gerçek hedefine yöneltilmeyen gereksiz ve faydasız inat.

israf / isrâf

• Gereksiz yere harcama.

israf-ı kelam / israf-ı kelâm

• Gereksiz söz söyleme.

israfat / isrâfât

• Gereksiz harcamalar.

mübezzir

• Lüzumsuz, gereksiz harcayan.

mütekellif

• Gereksiz külfete giren, gösterişe kapılan.

na-bayeste

• Lüzumsuz, gereksiz. Uygun ve münasib olmıyan. (Farsça)

ne hacet / ne hâcet

• Gereksiz.

sefahet ehli

• Zevk ve eğlenceye düşkün olan ve sermayesini gereksiz yere harcayanlar.

tenkih

• Araştırıp, dikkat edip bir şeyin sonuna hakikatına ermek.
• Bir şeyin fazla ve gereksiz kısımlarını çıkarıp kısaltarak düzeltmek.
• Temizlemek.
• Bütçe tanzimi için maaşları azaltmak.

vekil-i fuzuli / vekil-i fuzulî

• Gereksiz vekil.

vesvese

• Kuruntu, gereksiz kaygı.

zaid / zâid / زائد

• Artan. Fazlalık. İlâve olunmuş.
• Lüzumsuz, gereksiz.
• Gr: Te'kid için söylenen.
• Mat: Müsbet işareti, artı. (+)

• Artık. (Arapça)
• Artan. (Arapça)
• Artı. (Arapça)
• Gereksiz. (Arapça)