gul

• Safdil, ahmak, bön, sersem. (Farsça)

• Boş ve virane yerlerde bulunan ve helâk edici olan bir cin tâifesi. İfrit, hortlak.
• Ölüm.
• Belâ.

• İnsanın gördüğünü sandığı korkunç hayâlet.

gül / گل

• Küçük ve dikenli bir ağaçta olup şeklinin ve kokusunun güzelliği ile meşhurdur. Şairlere göre bülbülün sevgilisidir. Pek çok cinsi vardır. (Farsça)

• Çiçek. (Farsça)
• Gül. (Farsça)

gul / gûl / گول

• Gulyabani. (Arapça)