fazilet / fazilet / fazilet /

Değer. Meziyet, iyilik, ilim ve iman, irfan itibarı ile olan yüksek derece. Dinî ve ahlâkî vazifelere riayet derecesi. Fazl ve hüner cihetiyle olan yüksek derece. Bir şeyin başka şeylerden cemal ve kemal ve fayda cihetiyle üstünlüğü, müreccah olmasına sebep olan keyfiyet.

fazilet / fazilet / fazilet /

İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye olan devamlı ve değişmez istidat, güzel vasıf, iyi huy, erdem.

fazilet / fazilet / fazilet / فضيلت

Meziyet.

fazilet / fazilet / fazîlet / فَض۪يلَتْ

Değer, üstünlük.

fazilet / fazilet / fazîlet /

1. Üstünlük. İyi ahlâklılık.
2. Farz ve vâciblerin hâricindeki nâfile ibâdetler yâni müstehâb ve sünnetler.

fazilet / fazilet / fazîlet / فضيلت

Erdem.

fazilet / fazilet / fazîlet /

Üstün nitelik, meziyet.

fazilet / fazilet / fâzilet /

Yüksek meziyet, erdem.