be'v

• Fahirlenmek, büyüklenmek, kibirlenmek.

cahif

• Kişinin kendi yanında olan şeylerin çokluğundan fahirlenmesi.

cefh

• Fahirlenmek, mütekebbirlenmek, gururlanmak, kibirlenmek.

fahir

• (Fâhire) İftihar eden. Kendi amelini ve kendini beğenen. Övünen.
• Şa'şaalı. Ağır. Parlak. Şanlı.
• Büyük ve iyi nesne.
• Koruğu büyük çekirdeksiz hurma.
• Memeleri büyük deve.

fehur

• Fahirlenen, övünen.
• Nazlanan.
• Büyük nesne.
• Büyük deve.

fihhir / fihhîr

• Çok gururlanıp fahirlenen kimse.

hamh

• Fahirlenmek, büyüklenmek, kibirlenmek.

ifhar

• Şereflendirmek. Şeref vermek. Fahirlendirmek.

kufahiri / kufâhirî

• (Bak: KUFAHİR)

lafahr

• Fahirsiz. İftiharsız. İftihar etmeksizin.
• Fahrolmasın.

mütebahi

• Övünen, fahirlenen. Mütefâhir.

mütebahiyane

• Övünerek, fahirlenerek. (Farsça)

mütefahhirane / mütefahhirâne

• Övünerek, tefahhur ederek, fahirlenerek. (Farsça)

tefahhur

• (Çoğulu: Tefahhurât) (Fahr. dan) Övünme, fahirlenme.

tefahur

• Fahirlenmek. İftihar etmek. Kendini iyi görüp, kusurdan gaflet etmek.

tefhir

• Fahirlendirmek, gururlandırmak.
• Gâlip olmakla hükmetmek.

tekasür / tekâsür

• (Kesret. den) Çoğalma. Kesret bulma.
• Çok öğünme. Mal ve evlâdın çokluğu ve bu çokluk ile fahirlenme.

tesacül

• Fahirlenmek gururlanmak, kibirlenmek, tefahur.

zehv

• Bâtıl.
• Yalan.
• Fahirlenmek, gururlanmak, tekebbürlenmek.
• Güzel manzara.
• Taze ot.
• Otun çiçeği.
• Titremek.
• Yürümek.
• Yel esmek.
• Alacalanmış hurma koruğu.